{8}-Κάτι Πιο Τολμηρό Με Λίγα Νεύρα

3.7K 189 27
                                    

Σοφία

Αρχίζω να ανακατεύω εξαιρετικά γρήγορα τα παγάκια στο ποτήρι μου μιας και δεν μπορώ να βλέπω την ολλανδέζα να τον φασώνει λες και θέλει να ρουφήξει την καρδιά του.

«Λοιπόν, καρφώνεσαι παραπάνω από το φυσιολογικό»ψιθυρίζει η Αλεξία δίπλα μου και ξεφυσάω απελπισμένη.

Γαμώ το κόλλημα μου γαμώ.

«Γειά σου Σοφία»ακούγεται μια φωνή και σηκώνω το κεφάλι μου. Τα μάτια μου λάμπουν όταν βλέπω τον Χάρη από το πρωί.

Ήρθε την κατάλληλη στιγμή.

«Γειά, τι κάνεις; »τον ρωτάω ενώ σηκωνομαι από την καρέκλα και στέκομαι μπροστά του.

«Καλά είμαι εσύ;Θα σε έπαιρνα να ερχόσουν γιατί είμαι με τα παιδιά αλλά σε είδα εδώ»

«Ναι, λοιπόν να σου γνωρίσω από εδώ είναι η Αλεξία, ο αδερφός μου ο Κωστής, ο Στράτος, ο Μιχάλης και ο...Φιλιππος»τον συστήνω αλλά η φωνή μου χαμηλώνει όταν φτάνω στο όνομα του Φιλίππου και γυρίζω να τον κοιτάξω. Έχει ξεκολλήσει από την ξανθιά τουρίστρια και πλέον τα μάτια του πετάνε σπίθες.

Ο καθένας ότι μπορεί σε αυτή την ζωή.

«Χάρηκα παιδιά. Εεε ήθελα να σε ρωτήσω αν ξέρεις...αν ήθελες να πηγαίναμε κάποια βόλτα...οταν τελειώσεις από εδώ»ζητάει τριβοντας τον αυχένα του και χαμογελάω ντροπαλά.

Άρπα τα Φιλιππάκο.

«Μπορώ και τώρα αν θες»του λέω και κοιτάω την Αλεξία για επιβεβαίωση. Γνέφει καταφατικά.
Και τι άλλο να έκανα δηλαδή; Να έλεγα όχι και μετά να έβλεπα τον Φίλιππο να φασώνεται;

Να μου λείπει. Δεν θέλω να ξεράσω το μπιφτέκι που έφαγα το μεσημέρι.

«Τέλεια, έλα»αναφωνεί με ένα χαμόγελο και μου δίνει το χέρι του. Παίρνω τα πράγματα μου, σταματάμε λίγο στην παρέα τους για να τους πει ότι θα φύγει και βγαίνουμε έξω από το μαγαζί.

«Λοιπόν, εδώ μένεις ή έχεις έρθει διακοπές;»τον ρωτάω θελωντας να μάθω περισσότερα για εκείνον.

«Διακοπές. Ξέρεις τελείωσε το πρώτο έτος και είπαμε να το γιορτάσουμε»απαντά γελώντας και με πιάνει από τον καρπό για να περάσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο.
«Εσύ;»

«Και εγώ για διακοπές είμαι εδώ. Απλά θα μείνω όλο το καλοκαίρι γιατί μας φιλοξενούν κάθε χρόνο κάποιοι οικογενειακοί φίλοι.»του εξηγώ με ένα απαλό αεράκι να χτυπάει το πρόσωπο μου.

Finding Us Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα