{14}-Γενέθλια

3.4K 190 54
                                    

Λίγες μέρες μετά

Οι επόμενες μέρες μέχρι τα γενέθλια μου πέρασαν σχετικά γρήγορα και χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γεγονός.

Βρισκόμουν όσο μπορούσα με τον Χάρη και κάναμε τα δικά μας. Βασικά αυτός ερχόταν στο σπίτι γιατί εγώ δεν μπορούσα να κουνηθώ λόγω της περιόδου.

Από την άλλη με τον Φίλιππο δεν μιλούσαμε και πολύ. Κυριολεκτικά μπορεί να βρισκόμασταν στον διάδρομο και να μην ανταλλάζαμε κουβέντα.

Τον άκουγα τα βράδια καμιά φορά που έπαιζε πιάνο, τραγουδούσε αλλά δεν τον ξανάκουσα με κοπέλα. Ίσως σκέφτηκε πως σε αυτό το σπίτι ζούμε και άλλοι άνθρωποι που δεν είναι ανάγκη να ακούω και να μαθαίνουμε την σεξουαλική του ζωή.

Κατεβαίνω γρήγορα και ενθουσιασμενα τις σκάλες μιας και η μέρα που γίνομαι επισήμως 18, επιτέλους έφτασε.

«Καλημερααα»αναφωνώ χαρούμενη ενώ τεντωνομαι και η Αλεξία πετάγεται πάνω.

«ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΉΣΕΙΣ»φωνάζει σπάζοντας μου το ένα τύμπανο σιγουρα και με αγκαλιάζει σφιχτά.

«Σε ευχαριστώ»απαντώ γελώντας και την απομακρύνω ελαφρώς από πάνω μου. Όσο μπορώ δηλαδή.

«Χρονιά πολλά σκατουλάκι μου»λέει με την σειρά του ο αδερφός μου και με φιλάει στο μέτωπο. Μερικές από τις στιγμές που θα καταλάβεις ότι όντως υπάρχει αδελφική αγάπη.

«Ψυχή μου όμορφη, χρόνια σου πολλά να έχεις ότι επιθυμείς. Σε αγαπώ πάρα πολύ και είμαι περήφανος για σένα»αναφωνεί ο μπαμπάς μου με ένα τεράστιο χαμόγελο και με βάζει στην αγκαλιά του.

«Σε ευχαριστώ πολύ μπαμπακούλη μου»ψιθυριζω φιλωντας τον στο μάγουλο.

Με την σειρά τους μου εύχονται ο κύριος Διονύσης και η κυρία Λένα. Κοιτάζω τον Φίλιππο ο οποίος σηκώνει το βλέμμα του από το μπολ με τα δημητριακά και με κοιτάει.

«Χρονιά πολλά»η φωνή του βγαίνει πολύ βραχνή και χαμογελάω αμήχανα.

«Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ»αναφωνώ χαρούμενη καθώς κάθομαι στην καρέκλα και αρπάζω ένα κρουασανακι βουτύρου από την μεγάλη πιατέλα.

«Ει, τα δώρα σου. Πρέπει να ανοίξεις τα δώρα σου!»μου υπενθυμίζει η Αλεξία καθώς σηκώνεται πάνω και επιστρέφει με γεμάτα τα χέρια.

«Δεν ήταν ανάγκη να πάρετε όλα αυτά για μένα»τους λέω φανερά συγκινημένη ενώ αρχίζω να ανοίγω μια μια τις σακούλες.

Finding Us Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα