Finding Us

{29}-Κυριαρχία

Τα γέλια μας ακούγονται δυνατά όσο διασχίζουμε την αυλή και στεκόμαστε στην πόρτα. Βγάζει τα κλειδιά από την τσέπη του και την ξεκλειδώνει.

Ηρεμώ απότομα όταν βλέπω στον καναπέ τον πατέρα μου, τον κύριο Διονύση και την κύρια Λένα να βλέπουν τηλεόραση. Όλοι μας κοιτάνε με ένα χαμόγελο αλλά εγώ έχω πανικοβληθεί και αρχίζω να τρίβω νευρικά τον αγκώνα μου.

Ο Φίλιππος από δίπλα μου πιο χαλαρός από ποτέ.

«Καλώς τα παιδιά, νωρίς νωρίς ε;»αναφωνεί ο κύριος Διονύσης κοιτάζοντας το ρολόι που φοράει και ακούω τον άλλον από δίπλα να χασκογελάει.

«Μπαμπά θα σε έπαιρνα τηλέφωνο αλλά...αλλά μου είπε πως σε είχε ειδοποιήσει»δικαιολογούμαι γρήγορα στον κυρ Βαγγέλη αλλά ανασηκώνει τους ώμους του.

«Ναι το έκανε. Σιγά δεν έχω θέμα, αφού ήσασταν μαζί»απαντά και τον κοιτάω με σηκωμένο φρύδι.

Να δεις που αυτοί τα ξέρουν όλα και μας δουλεύουν ψηλό γαζί.

«Καλά καλά πάμε εμείς»μου λέει ο Φίλιππος ενώ με τραβάει από το χέρι και ανεβαίνουμε τις σκάλες.

Σταματάμε έξω από την πόρτα του δωματίου μου όταν πάω να μπω και με γυρίζει προς το μέρος του. Βρίσκομαι κολλημένη στον τοίχο με εκείνον να με έχει στριμώξει για τα καλά.
«Έλα Φίλιππε, θέλω να πάω να κάνω ένα μπάνιο και να ξεκουραστώ»γκρινιάζω σαν παιδάκι και εκείνος με φιλάει πεταχτά.

«Μμμ, πονάς ακόμα;»με ρωτάει όμως γνέφω αρνητικά. Λίγο με το περπάτημα έχουμε θέμα αλλά ο πόνος έχει εξαφανιστεί. «Ωραία, θα το εκμεταλλευτώ κάποια στιγμή στην διάρκεια της ημέρας αυτό»συνεχίζει πονηρά και τυλίγει τα γεροδεμένα μπράτσα του γύρω μου.

«Ναι θέλω να ηρεμήσεις λίγο. Άμα ξυπνήσω το ξανασυζητάμε»του λέω όταν με αφήνει και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο μου. Πριν κλείσω την πόρτα, του βγάζω την γλώσσα κοροϊδευτικά.

Ακουμπάω πάνω της και αφήνω το τσαντάκι μου να πέσει στο πάτωμα.
Το χαμόγελο στα χείλη μου έχει γίνει μόνιμο πλέον και δαγκώνω το νύχι μου όσο θυμάμαι τα χτεσινά.

«Πες τα μου όλα με κάθε λεπτομέρεια!»ακούγεται η φωνή της Αλεξίας όταν ανοίγει απότομα την πόρτα με αποτέλεσμα να πέσω στο κρεβάτι. Αουτς, τα ποδαράκια μου!
«Ούπσι»αναφωνεί χασκογελάει αθώα.

Ναι ούπσι το λέμε τώρα!

«Μου επιτρέπεις να κάνω ένα μπάνιο πρώτα; Θα στα πω κατά λέξη μετά»της ζητάω ενώ παίρνω πιτζάμες και καθαρά εσώρουχα από το συρτάρι.