Finding Us

{53}-Το Τέλος

3 εβδομάδες μετά

Αισθάνομαι πολύ περίεργα. Ναι, είμαστε ακόμα μαζί με τον Φίλιππο αλλά συμπεριφέρεται κάπως. Εννοώ...είναι αφηρημένος ορισμένες φορές, έχει το μυαλό του αλλού. Δεν ξέρω που όμως με απλά λόγια είναι στον κόσμο του αρκετές ώρες την ημέρα.

Με στεναχωρεί που δεν μου λέει τι έχει και το μυαλό μου πάει στο κακό. Ούτε ο Γρηγόρης με τον Τάσο μου λένε, ούτε ο αδερφός μου.
Ξέρουν και δεν μου λένε.
Είναι ξεκάθαρο αφού όταν τους ρωτάω αποφεύγουν να απαντήσουν, αλλάζουν θέμα, λένε όλα τα φωνήεντα της αλφαβήτου.

Μήπως με απατάει;
Έχει βρει άλλη γιαυτό είναι έτσι;
Σκέφτεται πως θα με χωρίσει γιαυτό είναι συνεχώς χαμένος.

«Ρε μωρό μου κλαις;»ακούω την αγουροξυπνημένη φωνή του και τον αισθάνομαι που ανασηκωνεται στη θέση του.
Σκουπίζω τα μάγουλα μου βιαστικά και τότε κατάλαβα πως ξύπνησε επειδή τα δάκρυα μου προσγειώνονταν στο χέρι του.

«Εβ...έβλεπα έναν...έναν εφιάλτη»απαντάω χαμηλόφωνα ενώ γυρίζω προς την μεριά του και τον κοιτάζω έντονα στα μάτια.

Δεν μπορεί να με κοιτάει και να μου λέει ψέματα, έτσι;
Δεν γίνεται...

«Έλα Σοφάκι μου, ηρέμησε. Εγώ είμαι εδώ»μουρμουρίζει στοργικά φιλώντας με στο μέτωπο.

Είσαι;

«Συγγνώμη που σε ξύπνησα, είσαι κουρασμένος»του λέω χωνοντας το κεφάλι μου στο στήθος του όσο εκείνος χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

«Μη λες μαλακίες ρε μωρό μου. Κοιμήσου, είναι αργά»απαντά νυσταγμένα σφιγγοντας με περισσότερο στην αγκαλιά του.

Και εγώ κλείνω τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να κοιμηθώ για να ξεχάσω κάθε αρνητική σκέψη.

[...]

«Πιστεύω ότι απλά είναι μια κρίση στην σχέση σας. Θα του περάσει»μου λέει η Αλεξία ενώ περπατάμε για να πάμε στην καφετέρια που έχουμε δώσει ραντεβού με τους υπόλοιπους.

«Και αυτή η κρίση δηλαδή κρατάει ένα μήνα;»την ρωτάω γεμάτη παράπονο. Δεν ξέρει μάλλον τι να απαντήσει αφού με κοιτάει προβληματισμένη και ανασηκώνει τους ώμους της.

«Έλα ρε συ, ο Φιλιππάκος σε αγαπάει. Μη στεναχωριέσαι»αναφωνεί περνώντας το χέρι της γύρω από τον ώμο μου και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.

Οσο και να τον έχω πλησιάσει η απάντηση του είναι «Είμαι καλά μωρό μου, μην αγχώνεσαι». Δεν είναι καλά και φαίνεται αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.