Ξεκλειδώνω την πόρτα και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω είναι τον Φίλιππο στο καναπέ να κρατάει ένα τσιγάρο και να με κοιτάει.
«Μπορείς να μου πεις τι στο καλό έπαθες; Περνούσα ωραία εκεί έξω»παραπονιέμαι καθώς το πλησιάζω με σταυρωμένα χέρια.
«Ε ναι και εγώ άμα πηδιέμαι καλά περνάω»ειρωνεύεται και σβήνει το τσιγάρο με δύναμη στο τασάκι. «Πότε θα σταματήσεις να συμπεριφέρεσαι σαν παιδάκι;»με ρωτάει στην συνέχεια ενώ έρχεται σε απόσταση αναπνοής από εμένα.
Παρόλα αυτά, νιώθω τα λαμπάκια μου να χτυπάνε κόκκινο.
«Δεν είμαι παιδάκι! Είμαι γυναίκα»του λέω χτυπώντας το πόδι μου στο πάτωμα και εκείνος χαμογελάει λοξά.
«Πίστεψε με, έχω γνωρίσει πάρα πολλές γυναίκες και δεν είναι έτσι»
«Ποιο είναι το πρόβλημα σου τέλος πάντων;»ρωτάω αγανακτησμένη από την συμπεριφορά του ώρες ώρες. Δεν λέω, είναι από τα καλύτερα παιδιά και τον αγαπώ πολύ αλλά ορισμένες φορές αισθάνομαι...αισθάνομαι πως κάτι έχει απέναντι μου.
«ΌΤΙ ΕΊΣΑΙ ΑΝΩΡΙΜΗ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ.Υποτίθεται ότι θα ήμασταν όλοι μαζί, έτσι πίστευε ο πατέρας σου και σκέφτηκα ένα σωρό δικαιολογίες για να σε καλύψω. Αντί να σηκώσεις το ρημάδι το τηλέφωνο να τον ενημερώσεις, άφησες εμένα να προσπαθώ να μαζέψω τα ασυμαζευτα επειδή εσύ πηδιόσουν»
«Δεν πηδιόμουν»είναι το μόνο που λέω μετά το άκουσμα των σκληρών λεγόμενων του. Τον κοιτάζω στα μάτια και για μια στιγμή χάνομαι.
Πως γίνεται εκείνα τα μάτια που πάντα είναι ήρεμα, τώρα να είναι γεμάτα θυμό;
«Κάτι παθαίνεις ώρες ώρες και γίνεσαι τόσο εχθρικός όταν βλέπεις πως πάω να κάνω κάτι ερωτικό»του εξηγώ χωρίς καμία απολύτως ένταση.
Δεν θέλω να τσακωνομαι μαζί του.
Είναι το τελευταίο άτομο που θέλω να κάνω κάτι τέτοιο.
«Απλά ο φιλαράκος σου δεν μου έχει γεμίσει το ματι»μου λέει 'φτυνοντας'τις λέξεις του και αρπάζει το μισοτελειωμένο μπουκάλι μπύρας που υπήρχε στο τραπεζάκι.
«Δεν με νοιάζει αν σαρεσει ή όχι. Δεν μπορείς να κάνεις κουμάντο με ποιον θα βγαίνω. ΕΜΕΝΑ Ο ΧΑΡΗΣ ΜΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΩ Ο,ΤΙ ΘΕΛΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!»την τελευταία πρόταση την λέω με περίσσια δύναμη και έτσι όπως κουνάω το χέρι μου, είχα ξεχάσει πως δίπλα μου ήταν μια μαρμάρινη κολώνα και το χτυπάω με δύναμη πάνω εκεί.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Finding Us
Teen FictionΕκείνο το καλοκαίρι θα άλλαζαν όλα. Εκεινο το καλοκαίρι θα μου μάθαινε πολλά.
