verboden liefde

Emma

Toen ik thuis kwam maakte ik snel iets om te eten en deed iets anders aan om naar mijn vriendin te gaan.

Ik had bij Ann afgesproken dus om 20u belde ik dan ook bij haar aan. Met een zwaai deed ze de deur open "Daar ben je, ik heb je gemist." zei ze en ze gaf me een dikke knuffel. Ik moest lachen en gaf haar een dikke knuffel terug.  "Ik heb je ook gemist. maar zo lang is het nu ook weer niet geleden he."  zei ik.  Ik stapte naar binnen en ging in de zetel zitten.  Ze schonk  voor mij een glas wijn uit en voor haar natuurlijk en kwam erbij zitten.

"Zo vertel, hoe was Parijs en die knappe collega van je?" zei ze terwijl ze me een knipoog gaf.  Ik zuchtte eens en begon.

"Wel, Parijs was fantastisch en Jack ook."  Ik moeste ervan blozen. "Ja, en?" Zei ze ongeduldig.

"Het zit zo, Jack en ik hebben iets samen.  Niet echt een relatie want dat heeft hij nog nooit gehad en hij zegt dat hij daar niet aan mee doet, maar eerlijk gezegd denk ik gewoon dat hij schrik heeft om zich te binden.  Hopelijk veranderd dat nog?"  zei ik en nam een grote slok wijn.  Ik wist wel dat als ik inderdaad zwanger was ik niet mocht drinken, maar één glas wijn en helemaal in het begin kan geen kwaad.

"Emma, dat is toch fantastisch. Alleen zou ik wel oppassen dat hij je hart niet breekt, ik bedoel als hij geen relatie wil.  Ik zie zo al dat je smoorverliefd bent op die gast en zo breekt hij je hart nog."

Ik wist dat ze gelijk had, maar misschien kon ik gewoon al niet meer terug.  Ik moest het haar zeggen. "Er is eigenlijk nog iets." zei ik met een klein  stemmetje. "Wat scheelt er? Ik zag al toen je binnen kwam dat je ergens mee zat?"

"Wel toen we in Parijs waren heb ik seks gehad met Jack, maar we zijn onze condoom vergeten." zei ik.  "Maar jij neemt toch ook de pil, dus dan kan dat toch geen kwaad?"  vroeg Ann.

"Nee, normaal niet, maar het zit zo.  Ik ben ziek geweest en moest antibiotica nemen en dan werkt die pil niet meer." Ik moest er bijna bij wenen.

Ze keek me eens goed aan en zei toen " Die kans bestaat, maar dat moet toch echt toeval zijn, dat je dan van ene keer al direct zwanger bent? Ik zou me nu  nog niet te druk maken en gewoon afwachten.  Heb je er iets tegen Jack over gezegd?"   

"Nee, dat kon ik niet, stel dat hij razend zou worden.  Hij denkt zeker dat ik hem er heb ingeluisd.  Ik weet dat de kans klein is, maar wat als ik zwanger ben.  Ik ben nog veel te jong om een kind op de wereld te zetten.  Ik heb  nog maar net werk en Jack wil nu nog niet eens een relatie laat staan een kind."  Ondertussen was ik gaan huilen, ik kon er niets aan doen.

Ann nam mijn handen vast en keek diep in mijn ogen. "Stel dat het zo is dan sta je er echt niet alleen voor .  Je bent 21 jaar ,ok nog jong, maar je kunt dit wel. Jack zal je wel helpen en ik ook.  Je weet op mij kan je steeds regelen.  Als Jack het niet wil kan je steeds bij mij komen wonen en dan zorgen we samen voor u kindje.  Je wordt zeker de beste moeder die er is."  Ik huilde nog steeds maar moest wel glimlachen om Ann haar woorden.  Ze wist altijd precies wat zeggen.  Ze had gelijk de kans is klein en anders zal Jack wel helpen.  Ik denk niet dat hij me in de steek zou laten.

"Je hebt gelijk Ann zoals altijd, het zal wel niets zijn en anders sla ik me er wel doorheen. Dank je."  Ik nam Ann eens goed vast en samen huilde we en lachte we.

Na nog wat te hebben gebabbeld ging ik naar huis.  Onderweg naar huis ging mijn telefoon. "Hoi pap, is er iets?" vroeg ik met schrik, anders belde hij nooit zo laat. "Nee, hoor schat, ik belde gewoon om te vragen of je morgen samen wou gaan eten. Vrienden van  mij hebben me uitgenodigd en ik heb niet veel zin om alleen te gaan?" zei hij.

"Oh, ok geen probleem en bij wie gaan we eten?" vroeg ik wat nieuwsgierig. "Bij je baas en zijn vrouw, het kan zijn  dat zijn zoon Jack ook komt, maar dat weet ik niet zeker." Ik moest even slikken.  Een etentje bij mijn baas met mijn vader.  Mijn vader kan altijd direct zien als er iets is.  Aan de telefoon kan ik dat nog verbergen, maar als hij mijn ogen ziet weet hij het gewoon.  Hoe ga ik ooit moeten verbergen dat ik iets met Jack heb? "Ok pap, kom je mij halen?" Meer kon ik niet zeggen.  Ik kon ook niet weigeren want dan wist hij zeker dat er iets was. "Is goed schatje, tot morgen kom je halen om 19u." Ik hing op en liep snel door.

Dat ook nog hou ga ik dit overleven.  Ik kwam thuis en kroop snel in bed.  Misschien kan ik Jack vragen om niet te komen? Dat is iets voor morgen, nu ben ik veel te moe.  Ik legde me neer en viel snel in slaap, met mijn gedachten bij Jack.