verboden liefde

hoofdstuk 22

Hoi, ik ga niet meer elk hoofdstuk afwisselen van personage maar tijdens het verhaal zelf.  Heb ondervonden dat het voor sommige wat ingewikkeld wordt om steeds over te schakelen van nu en vroeger.

Jack

Nu ik mijn verhaal had gedaan en ze me het vergeven had was ik klaar om haar terug mee naar huis te nemen en haar te laten zien hoeveel ik van haar hou.

Ik liet haar een klein beetje los en keek haar liefdevol aan "Ga je met mij mee of wil je hier graag iets eten.  Ik denk dat we dat deel hebben overgeslagen?"  Ze lachte en nestelde zich terug in mijn armen. "Laten we maar naar huis gaan, ik heb je lang genoeg moeten missen en wil graag bij je zijn."  Ik knikte en nam haar hand om haar naar buiten te leiden.  Plots bleef ze staan "Ik moet nog wel even Ann verwittigen.  Maar waar is ze gebleven?"

"Ze is al naar huis, we hadden dit afgesproken en ze zou jouw hier afzetten en dan terug naar huis gaan."  Ze lachte "Je was wel heel zeker van jezelf dan dat ik het je zou vergeven hé?"  Ik bleef staan en keek haar diep in de ogen "Nee, eigenlijk niet, maar ik hoopte het wel.  Ik had namelijk snel door dat ik niet zonder jouw kan leven.  Ik zou alles gedaan hebben om je te overtuigen om mij terug te nemen. Jij maakt me zo gelukkige Emma, dat heb ik nog nooit gevoeld. Ik hou van jou"  Ze ging op haar tenen staan om mij een kus te geven en zei toen de woorden waar ik zo lang op gewacht had. "Ik hou ook van jou, heel veel zelfs."

We reden naar mij thuis en ik liet haar binnen. Ik ging haar nooit meer laten gaan.

Emma

Toen ik bij Jack binnen ging, voelde ik mij alsof ik thuis kwam.  Ik voelde mij hier echt gelukkig. "Ik heb eigenlijk wel een beetje honger" zei ik met blos op mijn wangen.  Jack moest lachen "dat dacht ik wel, en nu moet je zeker genoeg eten.  Zet je in de zetel en maak het je maar gemakkelijk, dan zal ik snel iets maken." Hij verdween in de keuken en ik nestelde mij in de zetel met een dekentje.  Ik begon wat te zappen toen Jack een glaasje fruitsap kwam brengen.  Ik moest er spontaan van lachen "hmm dit kan ik wel gewoon worden, zo bedient worden."  Jack keek me teder aan. "Hier drink al een beetje het eten is direct klaar."  Hij verdween terug in de keuken.

Blijkbaar was ik toch in slaap gesukkeld toen Jack me wakker maakte om te zeggen dat het eten klaar was.  Hij had lekkere pasta gemaakt met heerlijke tomatensaus. Het rook heerlijk.  Ik had blijkbaar toch veel honger want het ging vlot binnen.  Jack keek me aan en onze ogen haakte zich vast.  Wat was ik verliefd. "Emma, ik wil je iets vragen?" Ik legde mijn bestek neer en keek Jack aan "Ja, zeg maar."  Hij ging wat verzitten, ik zag dat hij wat zenuwachtig werd. "Emma, het zit zo.  Je weet dat ik ongelofelijk veel van je hou en nu je mijn kind verwacht zou ik eigenlijk graag hebben ...... Emma, zou je bij mij willen intrekken.  Ik wil elke dag met jouw beginnen en eindigen.  Ik wil geen enkel moment van de zwangerschap missen.  Alstublieft wil je bij me blijven?"

Mijn mond viel open van verbazing. Ik kon alleen maar knikken.  Jack stond recht en ik viel in zijn armen. "Ja Jack, ik wil graag bij jouw komen wonen."

We ruimde samen de keuken op.  Hoewel hij liever had dat ik wat zou rusten.  Ik had nog tijd genoeg om te rusten en nu ik daar ook woonde wilde ik mij nuttig maken.