Hoofdstuk 29

1.7K 29 0
                                    

Emma


Ik werd heerlijk wakker in Jack's armen.  Hier zou ik altijd kunnen liggen. Langzaam deed ik mijn ogen open.  Ik sloop uit Jack zijn armen, ik moest dringend naar de wc.  Eén van de nadelen van zwanger zijn, constant naar de wc lopen.  Gelukkig was de misselijkheid over en had ik niet zoveel last van zwangerschapskwaaltjes.

Na het bezoekje aan de badkamer begon ik aan het ontbijt.


De dagen die erop volgde waren rustig.  Ik kreeg geen brieven meer en begon me dan ook wat terug te ontspannen. Op het werk ging het vlot en Jack liet me niet uit het oog.  Mr. Walker maakte geregeld een praatje en vroeg steeds of met de baby alles ok was.  Het was plezant om te weten dat ze er ook zo hard naar uitkeken als ik. 


Ik maakte me klaar om samen met Jack naar de winkel te gaan.  Het werd tijd dat de kinderkamer in orde word gebracht.  We staan samen in de winkel toen er plots iemand tegen me aan botste.  Het was een vrouw, maar ik kende haar niet. "Sorry, ik had je niet gezien." Zei ik.  Ze keek me nors aan en liep verder.  Jack had niet gezien wat er gebeurde. Hij was te opgewonden over al de spulletjes die we gingen kopen.  Een bedje met hemel, schommelstoel, buggy, kasten.  Wanneer we terug buiten kwamen dacht ik dat we de hele winkel hadden leeggekocht.  Jack kocht alles wat hij mooi vond.  Deze baby zou niks te kort komen.  Het was schattig om Jack zo enthousiast bezig te zien.  Normaal is het de vrouw die nestdrang krijgt tegen het einde, maar Jack moest niet onder doen. Ik denk dat hij nog zenuwachtiger is dan mij.


De spulletjes werden een week later geleverd en Jack kon niet wachten om te beginnen. De kamer was al geschilderd dus konden we ineens beginnen.  zoals elke man dacht Jack dat hij het wel ineen kon steken zonder plan, maar dat liep verkeerd. Na veel gevloek stak alles ineen.  De kamer was prachtig.  Op het zacht blauwe plafond waren er mooie wolken aangebracht en de muur was bedekt met een mooie muurschildering .  De witte meubeltjes stonden mooi in de kamer en aan het raam mijn schommelstoel.  Ik kan me nu al voorstellen dat ik daar zit met onze lieve baby in mijn armen.

 Toch werd mijn geluk steeds overschaduwd door de brief.  Ook al had ik een paar weken niets meer gehoord of gekregen, toch had ik nog steeds het gevoel dat er iets niet klopte.


Jack


Na de meubels ineen te steken, het ging vlotter dan ik dacht, ook al had Emma daar een andere mening over, gingen we iets eten.  Ik had gereserveerd in het restaurant van mijn vriend.  Het werd tijd dat ik de grote vraag stelde. 


Vol zenuwen stapte ik binnen met Emma aan mijn zijde.  Ik wilde graag trouwen voor de geboorte, maar ik kon dat Emma niet aandoen.  Ze zou er zeker niet willen staan met een dikke buik. Al vind ik Emma ongelofelijk sexy nu.


we gingen aan tafel en mijn handen waren zo klam.  Na besteld te hebben nam ik haar mee naar het terras.   Het was er prachtig.  Mark had het voor mij speciaal aangekleed met lichtjes en kaarsen en het uitzicht was verbluffend.  Emma bleef staan. "Jack, het is hier prachtig, heb jij dit gedaan." Ze kijkt me aan met haar mooie groten ogen.  Ik schraapte mijn keel en nam haar handen vast.  Ik trok haar dichter naar mij toe en keek diep in haar ogen.


"Lieverd, ik weet dat alles heel snel is gegaan.  We waren nog niet zolang samen toen je zwanger werd.  Ik weet dat ik mij als een rotzak heb gedragen en ben dan ook ontzettend blij dat je me hebt kunnen vergeven.  Emma?" Ik slikte en moest even kalmeren. ze keek me verward aan. "Jack, alles ok?" Ik keep even in haar handen "Emma, wat ik eigenlijk probeer te zeggen of eerder vragen is." Ik knielde en keek op naar haar. Ik denk dat ze wel doorhad wat ik wil vragen want ze sloeg een hand voor haar mond. "Lieverd, wil je me de eer doen om met mij te trouwen.  Ik kan me geen leven meer voorstellen zonder jou." 


Ze vloog me in de armen en bleef ja zeggen.  Ik hield har een stukje van mij af en toonde haar de ring.  Ze begon te huilen.  Ik schoof de ring rond haar vinger en kuste haar.  Nadat we allebei terug rustig waren gingen we weer aan tafel.


"Eigenlijk had ik willen trouwen voor de geboorte, maar ik kan begrijpen dat je nu zo niet voor het altaar wil staan." zei ik.  Ze keek me aan en lachte. "Jack, dat maakt allemaal niet uit, als jij snel wil trouwen is dat ok, maar ik denk niet dat je alles zo snel geregeld krijgt. Het enige dat belangrijk is, is dat ik je vrouw mag worden."  Ze keek me zo vurig aan.


"Ik ben zo blij dat je dat zegt, want eigenlijk was ik al bezig met alles te plannen.  Als het goed is voor jouw dan wil ik binnen 2 weken trouwen."  Ik nam haar handen vast en kuste ze. "Oh Jack, tuurlijk wil ik dat, maar waar vind ik zo snel een jurk en zeker in mijn situatie?"


"Dat probleem is al opgelost, morgen komt er een vrouw om jouw maten op te nemen en kan je mee beslissen hoe je kleed moet worden.  Maar nog eens, als het te snel gaat moet je het zeggen hé.  Ik kan gerust nog even wachten, maar niet te lang." Ik knipoogde en zij moest lachen. "Nee, het is goed.  Wat heb je graag dat ik nog doe?"  "Jij moet niets doen, ik regel alles.  Het enige wat jij moet doen is voor onze baby zorgen en komen opdagen."  Ik was zo gelukkig dat mijn droom werkelijkheid zou worden. Nog 2 weken en ik kan Emma mijn vrouw noemen, zalig.


Weet het niet zo spannend, maar daar komt snel verandering in beloofd.

Nancy x


verboden liefdeWhere stories live. Discover now