verboden liefde

Hoofdstuk 33

Jack

Ik word zot van angst.  Waar zou ze toch kunnen zijn.  Ik ben met Ann al naar het huis van Jessica gereden, maar daar was niets te zien.  Ik weet niet meer waar ik moet zoeken.  De politie is ook volop mee aan het zoeken.  Ze is 8 maanden zwanger, wat als er iets gebeurd.

"Anders moet ik eens naar Lisa bellen?" zeg ik terloops tegen Ann.  "Misschien heeft zij iets gehoord.  Zij was namelijk aan het wachten op de limo, maar ik heb ze niet meer gezien."  Ann keek nadenkend aan.  "Ja, doe dat.  Het is wel raar dat ik nog niets van haar gehoord heb.  Zij is toch een goeie vriendin van Emma geworden in die paar maanden."

Ik neem mijn gsm en draai haar nummer. "Hoi Lisa, Jack hier." begin ik.  Ik hoor geluiden op de achtergrond. "Hoi Jack, kan ik iets voor je doen?" Dit is raar, ze weet toch dat Emma vermist is, maar het doet haar precies niets. Ze klinkt zo vrolijk. "Ja, ik wil eigenlijk vragen of je nog iets over Emma gehoord hebt, ik kan ze nergens vinden.  Ze heeft een tijdje geleden het adres van Jessica aan je gevraagd, is er anders nog iets gebeurd?"  Ze zweeg een tijdje "Nee voor de rest alles normaal, denk je dat Jessica er iets mee te maken heeft?" vraagt ze. Voor ik kan antwoorden hoor ik stemmen op de achtergrond. "Ze wil maar niet wakker worden, die trut.  We moeten doorwerken en die baby eruit halen." Wat dat is Jessica's stem.  Ik hoor Lisa zeggen dat ze stil moet zijn.  Ik doe alsof ik niets gehoord heb.  Dat moet wel over Emma gaan. "Ok, maar als je iets van haar hoort wil je dat dan laten weten?"  zeg ik. "Is goed, ik ga je moeten laten, ben met mijn zus een film aan het zien." Ik hoor dat ze liegt.

Wanneer ik heb opgehangen vertel ik alles aan Ann.  "Weet je waar Lisa zit?"

"Nee, maar ik kan haar adres wel opzoeken op het werk." Ik draai de auto en rijd naar kantoor.  Ik storm de auto uit en loop naar binnen. Razendsnel zoek ik alles op en spurt terug naar buiten. "Ze woont hier maar 10 minuten vandaan." Ik start de auto en met gierende banden vertrek ik.  "Parkeer niet voor haar huis, anders valt het op." zegt Ann.  Daar had ik ook al aan gedacht.  "Bel de politie en vertel ze waar we naartoe gaan."

Bij het huis aangekomen, sluipen we stilletjes dichter.  Er is niemand thuis, maar dan horen we iemand roepen, het komt uit de tuin.  Ik loop langs de omheining en kan net door de opening van 2 planken 3 personen onderscheiden in de tuin.  Ze zijn ruzie aan het maken. "We moeten voortmaken, wat als Jack je gehoord heeft toen ik met hem aan het bellen was.  Echt Jessica dat was niet slim hé." Hoor ik Lisa roepen.  "Ja, dat weet ik ook wel.  Ik wist toch niet dat jij aan het bellen was.  Anders had ik mijn mond wel gehouden." reageerde Jessica.  Ik kan nog steeds niet zien wie de derde persoon is, ze staat met haar rug naar mij toe.  "Kan jij de baby eruit halen, of ze het overleefd of niet is voor mij niet belangrijk.  Dan heeft Jessica haar kind van Jack dat ze al zolang wil en ik krijg Jack wel.  Hij zal ontroostbaar zijn en ik zal hem zo goed bijstaan dat hij vanzelf op mij verliefd word."  Ik kan mijn oren niet geloven.  Ze werkte al die tijd samen.  Hoe kon ik zo blind zijn.  Ann was ondertussen terug met de politie aan het bellen om de gegevens door te geven.  Ik moest iets doen, maar wat.  Ik keek aandachtig naar de 3 vrouwen en zag dat ze terug naar binnen gingen.  Ik klom over de omheining en verstopte me achter de dikke boom in de tuin.  Ik moest Emma vinden, maar waar zouden ze haar hebben verstopt.  Net toen ik naar de deur wil kruipen komen ze terug naar buiten. Ik kan nog net onder de veranda kruipen voor ze me zien.  "Goed, Els jij gaat zien he het met haar gesteld is, en Jessica gaat het nodige gerief halen.  Ik ga Jack zoeken om te zien wat hij weet en of ik kan helpen.  Je doet nog niets tot ik terug ben, begrepen?"  Els knikte, wacht nu herken ik ze, dat is onze vroedvrouw.  Zij ook al. Jessica werd ongeduldiger. "Waarom moeten we wachten, ik wil mijn baby?" zei ze boos. "Nee" zei Lisa. "We mogen nu niets overhaast doen en hoe langer de baby in haar buik zit hoe beter. " "Ja, je hebt gelijk." zei Jessica.  Dat was een opluchting, ik had nog tijd voor ze haar opensneden.  Ik zag hoe Lisa en Jessica achter het huis verdwenen terug naar voor en hoopte maar dat Ann daar niet stond.  Els liep naar het einde van de tuin en deed een deur open van een oud huisje dat verstopt stond onder het mos.  Ik had het nog niet eens gezien.  Stilletje kroop ik onder de veranda onderuit en volgde haar.  Voorzichtig deed ik de deur open mijn hart stond stil.

Zal hij haar op tijd kunnen redden.

Nancy x