verboden liefde

Hoofdstuk 31

jack

De dag is eindelijk aangebroken, vandaag is het begin van mijn leven. Ik mag trouwen met de vrouw van mijn leven.  Het enige dat ik spijtig vind is dat ik alleen heb moeten slapen.  Emma stond erop dat we niet samen sliepen de dag voor het huwelijk.  Traditie zegt ze.  Eenzaam loop ik door ons appartement.  Ik loop voorbij de kinderkamer, de deur staat open.  Ik loop naar binnen en zet mij in de schommelstoel. 

Ik kan niet wachten tot de baby er is.  We weten het geslacht nog niet, maar dat maakt niet uit.  Al hoop ik op een meisje dat net zo knap is als Emma.

Na de douche en een ontbijtje maak ik mij klaar om naar de kerk te gaan. 

Mark komt mij halen.  Ik draag mijn zwart kostuum met een blauw accentje.  Op naar de kerk, ik hoop maar dat Emma komt en mij niet laat staan, zo nerveus ben ik.  Gisteren heb ik nog cadeautjes aan Ann gegeven voor Emma, ik hoop dat ze ze leuk vindt.

Emma

Ik heb een nachtje bij Ann geslapen en sta vrolijk op.  Van daag is de dag waar ik zo naar verlangde.  Ann komt binnen in de kamer en zet zich op bed.  Ze heeft een klein doosje vast. "Goeiemorgen, goed geslapen?" zegt ze vrolijk. "Ik heb iets voor je van Jack" en ze geeft het doosje aan mij.

Zenuwachtig neem ik het aan en doe het open.  Er zit een briefje in met een bedelarmbandje. "Lieverd, Dit is iets nieuw voor je trouw van mij.  De Eifeltoren van onze trip naar Parijs en een roos en blauw tutje voor de baby. Ik hoop dat je het mooi vindt. Liefs yours forever, Jack."

Ik nam de armband uit het doosje en het was echt prachtig. Ann deed hem bij mij aan. 

Ik nam een douche en ging naar de keuken voor iets te eten.  Daar op mijn bord lag nog een doosje. Ann was nergens te bespeuren.  Er zat weer een briefje in. "Lieverd, deze ketting is van mijn moeder geweest en daarvoor van haar moeder.  Het zit al lang in de familie, dus iets oud en ook iets blauw door de blauwe diamant in de vorm van een druppel.  Het staat symbool voor alle tranen die al gevloeid zijn, maar we komen er steeds door.  Liefs yours forever, Jack." Wederom was het een prachtig juweel.

Ondertussen was Ann binnengekomen en stond versteld van het mooi juweel.

Ik heb ook nog iets voor je.  Je weet dat je mijn beste vriendin bent, en dat zal altijd zo blijven.  Je kan steeds op me rekenen en ik weet dat dat ook andersom is.  Ik wil je nooit kwijt en daarom heb ik nog iets voor jouw.  ze gaf een pakje.  Langzaam deed ik het open.  Wat erin zat was prachtig. "Ik weet dat je al altijd verliefd was op mijn oorbellen en daarom wil ik ze graag geven voor je trouw.  Bekijk het als iets geleend, want je hebt al iets nieuw, oud en blauw van Jack gekregen zie ik."  Ik vloog in Ann haar armen. "Ze zijn prachtig bedankt." Het waren diamanten druppels net zoals de hanger.

Ik kan het niet geloven, over iets minder dan 2 uur word ik Mr. Walker.  Ann helpt me in mijn kleed en de kapster en visagiste maakte me mooi.  Tijd om te vertrekken. Jack had een limousine geregeld. Ann hielp me in de auto "Ik ben mijn sjaal vergeten, ik ga die nog snel even halen." zei ze.  Ik knikte en ze liep snel naar boven.  Plots ging de deur dicht en vertrok de auto.  Ik klopte op de schutting tussen passagier en chauffeur om hem te laten stoppen. "Wacht, Ann is er nog niet.  Je moet terug draaien."  Hoe hard ik ook klopte en riep hij reageerde niet.

Ik had mijn gsm niet bij, die zat in Ann haar handtas, wat nu gedaan.  Na wat een rit van een halfuurtje leek stopte de auto.  De deur werd opgerukt en ik werd uit de auto gesleurd.  "Wat gebeurd er, wat wil je van mij?" Van alles ging er door mij heen. "Ken je me niet, Als ik Jack niet kan krijgen dan niemand niet." Die stem, ze deed haar pet af en keek me aan. "Lisa? Waarom doe je dit."  "Waarom denk je?  Elke vrouw op het werk heeft hij al gehad, maar mij, nee ik was niet goed genoeg. Wel jij bent niet goed genoeg voor hem." Ze sleurde me mee naar een huis en duwde me naar binnen en deed de deur op slot.  Hoe kon dit gebeuren, Lisa, ik begrijp het niet. Ik weet dat ze altijd wel een crush voor Jack heeft gehad, maar ik dacht dat ze blij was voor mij.

 Wat moest ik nu doen.  Jack weet niet waar ik ben en ik kan hem niet bereiken.