verboden liefde

Hoofdstuk 36

Emma

Hier zitten we dan, opgesloten in een camionette.  We weten niet wat er gaat gebeuren.  "Jack, ik ben zo bang. Ik wil ons kindje niet verliezen." Ik begin te huilen en weet niet hoe ik moet stoppen.  Jack neemt me stevig vast. "Rustig lieverd.  Ik zal er alles aan doen om te zorgen dat het niet zover komt.  Ann weet dat we hier zijn, de politie zal wel elk moment komen." Hij streelt door mijn haar en geeft me een kus op mijn voorhoofd. Wat gaat er nog allemaal gebeuren, ik ben zo bang. "Denk je echt dat Ann hier op tijd gaat zijn, wat als we tegen dan al weg zijn.  Ze gaat ons nooit meer vinden." Ik wist het echt niet meer. Eindelijk heb ik alles wat ik wil en nu nemen ze me alles af.  Ik ben er zeker van dat wanneer ze het kindje eruit halen ze mij niet zullen laten leven.  Wat gaat er gebeuren met Jack.  Ik kruip dichter tegen Jack aan. Hoe meer tijd er voorbij gaat, hoe minder hoop ik krijg dat dit goed gaat aflopen.  Ik kan nog net door het raampje zien dat ze Lisa en Els bevrijdt heeft. Lisa doet de deur open "denk je echt dat je hier mee wegkomt.  Nu mag je het zeker vergeten dat ik je laat leven." Kwaad slaat ze de deur toe en stapt ze vooraan in. Ik hoor ze nog wat afspreken en dan de motor starten. "Het is gedaan Jack. Ann is hier niet op tijd geraakt." Nu ben ik echt hysterisch, ik wil nog niet dood.  Ik wil leven voor Jack en ons kind. "Emma, rustig.  We weten nog niet waar ze ons naartoe brengen, maar ik beloof je dat ik alles zal doen om jou en ons kindje te beschermen., Zonder jou kan ik niet leven Emma." Dan zijn zijn lippen plots op die van mij.  Gepassioneerd kust hij mij en ik kan niet anders dan mee doen.  Wat als dit de laatste keer is dat ik bij hem ben, hem kan aanraken, kussen.

Jack

Ik neem Emma stevig in mijn armen, ik wil haar niet meer loslaten.  Zonder haar kan ik niet leven en wil ik ook niet leven.  Wat moet ik doen, ik voel me zo machteloos.  Ik had gehoopt dat Ann hier op tijd zou zijn met de politie, maar helaas.  Ik hoor hoe de motor wordt gestart en hoe zij vertrekt.  Nu is het afgelopen, hoe gaan ze ons ooit nog terug vinden. Plots komen er van alle kanten zwaailichten aangereden en wordt het busje klem gereden.  Helaas draait Lisa te hard aan het stuur en ik voel het busje kantelen.  In een reflex neem ik Emma steviger vast en gooi ik mij onder haar, zodat ze niet op haar buik zou vallen.  Ik voel hoe we beginnen te tollen en dan met een harde knal stilliggen.  "Emma, Emma alles ok?" Ik zag een diepe snee op haar voorhoofd maar voor de rest niets.  "Ja, alles ok, maar de baby is daar alles ok mee.  Ik moet naar de dokter." ze raakt in paniek.  "Rustig Emma, ze zullen on wel snel komen bevrijden nu." Ik hoopte dat het niet lang zou duren.  Ik was echt ongerust over Emma en de baby.  Ze was vrij snel bewusteloos gevallen en ik kreeg ze niet wakker.  Gelukkig had ze nog een stevige hartslag.  Uit alle macht klopte ik op de deuren om ze open te krijgen en te laten weten dat wij er nog inzaten.  Hel laatste wat ik zag voor het licht uitging was dat er iemand de deur opendeed en hoorde hem roepen. "Ze zijn hier, snel stuur een dokter." en toen was het donker.

Sorry dat het zo lang duurde voor deze update.  Ik had het in mijn hoofd, maar kreeg het niet op papier.  Hoop dat jullie het goed vinden. laat maar iets weten en stemmen natuurlijk.

Nancy XX