Against the Wind

CHAPTER 33

Worried

"DIVINE, sakay na. Ida-drop ka namin sa place mo."

Napaangat ako ng tingin nang biglang may humimpil na sasakyan sa harapan ko. Kanina pa kasi ako nag-aabang ng masakyang dyip pauwi pero puro punuan kaya mga 20 minutes na akong nakatayo rito sa sakayan.

"Sir Joefel, kayo pala. Saan po ba kayo uuwi?"

"Basta madadaanan namin ang apartment mo. Halika na," yaya naman ni Vanessa na katabi ni Sir.

Ilang segundo pa akong nag-isip bago napagpasyahang pumasok. Ayaw ko sana kasi baka nakakaistorbo ako sa moment nilang dalawa, pero mukhang matatagalan ako bago makasakay. Baka gagabihin pa ako kapag nagkataon.

"Saan ba kayo umuuwi, Sir?"

"Malapit lang din sa apartment mo. Mahirap talagang makasakay rito banda sa atin kapag ganitong mga oras dahil punuan na ang dyip kapag dumadaan dito."

Napabuntonghinga ako.

"Nga pala, may bakante pa ho bang apartment doon sa banda sa inyo?" tanong ko nang maalalang kailangan ko pala maghanap ng malilipatan.

"Bakit? Lilipat ka ba?" tanong ni Vanessa. Tumango naman ako bilang sagot.

"Bakit ka pa lilipat kung mas malapit nga ang apartment mo sa Bustamante Prime?" usisa naman ni Sir Joefel habang nagda-drive.

"Uuwi na po kasi ang may-ari ng apartment in a few weeks. Pero wala ring bakanteng unit doon. Sa kaibigan kasi ng pinsan ko iyon. Pansamantala lang pinarentahan sa 'kin. Kung doon naman sa bahay ng tiyahin ko ako uuwi ay mahihirapan akong pumasok araw-araw dahil malayo."

"I see. We're staying in a condominium provided by the company. Pero para lang iyon sa mga regular employees na at least 5 years na in the service. I'm still paying for it pero mas mura kaysa regular na presyo."

Namangha ako. Ang gara naman ng kompanya nina Puppy.

Tiningnan ko si Vanessa. Napangisi ako nang mapansing nanahimik siya.

"Ibig pong sabihin magkasama kayo sa iisang unit? Hindi ba wala pang 5 years si Vanessa?"

Tumikhim si Sir Joefel saka saglit na tumingin sa rear mirror.

"Well, she got an impressive performance since she got hired. She's one of the top employees so, she got waived."

"Ah."

Napatango-tango ako. Iyon naman pala. Itong si Vanessa mukhang kinabahan sa tanong ko. Siguro hindi siya komportable na malaman kong sa iisang condo unit lang sila nakatira ni Sir.

"Magkahiwalay kami ng kuwarto, ah. Alam ko ang iniisip mo," untag niya sabay lingon sa akin.

Napangisi ako. "Wala naman akong sinabi na sa iisang kuwarto kayo natutulog. Pero wala namang problema kasi magdyowa naman kayo ni Sir."

Pinandilatan niya ako. Halatang nagba-blush siya. Mukhang nasa ibang level na nga ang relationship nila ni Sir Joefel.

"Don't worry, I will request an accommodation for you, but I can't promise if it's going to be approved."

"Naku, 'wag na po, Sir!" mabilis kong tanggi. "Sobra-sobra na nga ang naitulong ninyo sa akin dahil kayo ang nagpasok sa akin sa work. Hahanap na lang po ako ng paraan."

Umiling lang si Sir Joefel.

Isa pa ay baka magalit lalo sa akin si Puppy Gaston. Baka isipin niyang nang-aabuso na ako ng kabaitan ng ibang tao. Kung noon siguro ay tatanggapin ko kaagad, pero iba na kasi ang sitwasyon ngayon. Na-realize ko kasi na ang hirap palang kumita ng pera. Mas marami pa akong pera noong estudyante pa lang ako kaysa ngayong may trabaho na ako. Noon kasi lagi akong nakakadilehensya kay Payatot. Tapos binibigyan pa ako ng baon ni Nanay.