Against the Wind

CHAPTER 42

Falsified

NAGISING akong parang mababasag ang ulo ko. Pumikit pa ako ulit pero naalala kong kailangan ko pa palang pumasok. Anong oras na kaya?

Sapo ang ulong bumangon ako at tiningnan ang orasan. Gano'n na lang ang panalalaki ng mga mata ko nang makitang pasado alas otso na ng umaga.

Late na ako sa trabaho!

Nanakbo ako sa banyo pero sa pinto pa lang ay naramdaman ko nang parang umiikot ang paligid ko. Napakapit ako sa hamba ng pintuan. Pipikit-pikit na binaybay ko ang daan patungo sa bowl para ilabas ang bumabara sa sikmura ko.

Tagatak ang pawis ko pagkatapos kong maiduwal lahat ng iyon. Sobrang bigat talaga ng ulo ko. Ano kaya'ng nangyari?

Saglit akong napaisip.

Natampal ko ang noo ko nang maalalang uminom nga pala ako kagabi. Pero ang huling naaalala ko lang ay hinihintay ko si Puppy dahil ang tagal niyang dumating.

Dali-dali akong naligo. Naaamoy ko pa ang alak sa hininga ko. Paano kaya ako nakarating sa kuwarto? Nasa opisina na kaya si Puppy? Hindi man lang niya ako ginising. O baka ginising niya ako pero hindi ko naramdaman. Hindi ko nga rin narinig ang pag-alarm ng cellphone ko.

Hindi ko na nagawang magpatuyo ng buhok dahil sobrang late ko na. Pinaraanan ko na lang ng tuwalya. Basta na lang din akong bumunot ng damit sa closet.

Pansin ko ring may missed calls ako galing kay Vanessa. Siguro nagtataka siya kung bakit wala pa ako roon.

Nanakbo ako palabas pero napatigil ako nang makasalubong ko si Puppy na kapapasok lang ng unit. Hila-hila niya ang tali ni Bambi.

"Bakit...Bakit nandito ka pa?"

"You're finally awake," aniya sabay hagod sa akin ng tingin. "Where are you going?"

"Papasok siyempre," diretsang sagot ko.

Tiningnan ko rin siya. Nakasuot lang siya ng kulay abong jogger pants na pinaresan niya ng puting T-shirt.

"Bakit hindi ka pumasok?" untag ko saka kinuha ang tali ni Bambi sa kamay niya.

Hindi niya ako sinagot. Bagkus ay hinapit niya ako sa baywang saka ginawaran ng mabilis na halik sa labi.

"How are you feeling?"

Niyakap ko siya pabalik saka sumandal sa dibdib.

"Medyo nahihilo pa," nahihiyang pag-amin ko.

Naabutan niya kaya akong umiinom kagabi? Siya kaya ang nagdala sa akin sa kuwarto?

"You should have dried your hair. Magkakapulmonya ka," panenermon niya.

Napanguso ako. "Late na ako, e. At saka bakit parang wala kang balak pumasok? Late ka na rin."

Inamoy ko siya. Ang bango-bango niya. Nakakaadik.

Naramdaman ko naman ang mga labi niya sa noo ko.

"I already called HR to file sick leave for both of us. You can't go to work nang ganyan ang lagay mo."

"Seryoso?"

Humiwalay ako sa kanya. Pero nakakawit pa rin sa baywang ko ang mga kamay niya.

"You have a hangover. How can you possibly work in that state?"

"Oh, okay."

Yumakap lang ulit ako sa kanya. Pagkaraan ng ilang minuto ay inihatid namin si Bambi sa kuwarto niya. Ngayon ko lang natingnan nang maigi iyon. Malaki rin pala. Parang kasinglaki ng kuwarto ko. May doghouse siya at iba't ibang laruan. Kaya pala hindi siya nag-iingay kasi well-ventilated din ang kuwarto niya. Ang sarap ng buhay ni Bambi, parang nagiging karibal ko na siya sa atensyon ni Puppy.