♣️9. Bölüm - EVLENELİM ♣️

39.5K 1.4K 354
                                    

Multimedya: Mayıs Akın

Uzun bir aradan sonra merhaba arkadaşlar, nasılsınız?

Ne yazık ki her zaman bölüm yayınlayamıyorum bu sebepten dolayı da kitap yükselecekse de geri tekrar düşüyor. Fakat siz okumaya devam edin 🤍

Her neyse uzatmadan bölüme geçiyorum.

Bu arada her hafta sınav oluyorum ve bu hafta ki sınavım çok güzel geçti. Bu bölümü de kendime ödül vermek amacıyla yazıyorum..

Kötü günler bitti şimdi daha da kötülerinde diyorum ve sizi bölümle başbaşa bırakıyorum.

Mayıs Akın'dan

Ruhumun derinliklerine yerleşen acı bedenimin bütün sinir hücrelerini bir bir ele geçiriyor, kendimi kontrol etmemi engelliyordu.

Duygularımı kontrol edememek her ne kadar kötü hissettirse de böyle mutlu olmam herşeyi kabul görüyordu. Hava her ne kadar ısınsa da İzmir'in soğuğu tersti. Yanımda getirdiğim gömleği üzerime geçirip ellerim ile bedenime ısı vermesi için sokulurken gözlerim hafiften kapandı. Soğuk, bedenimden daha çok ruhumu okşuyor, oluşan ateşi söndürmeye çalışıyordu. Düşüncelerim ise engel olmak için pusuda bekliyordu.

Karşımda duran banka doğru yavaş adımlarla ilerleyip kurulduktan sonra saçlarımı parmak uçlarım yardımıyla geriye savurdum. Ellerim tekrardan çapraz bir şekilde koltuk altlarıma yerleşirken, bakışlarım siyaha dönüşmüş denizde tur atıyordu. Bir süre bir yöne bakarak düşünmüş, sonra ise pesederek âna kendimi bırakmıştım.

♣️ ♣️ ♣️

Kaç saat oturduğumun hiç farkında bile değildim sadece düşüncelerime kendimi teslim etmiş, kafamda öz eleştiri mahkemesi kurmuştum.
Yaptıklarımın ne kadar doğru olduğunu ya da yanlış olduğunu bilmiyordum tek bildiğim bir şey vardı o da annemi özlediğimdi..

Yıllarca hiç bu kadar hasretlik çektiğimi hatırlamıyordum ta ki o gelip benliğimi değiştiğimi yüzüme vurana dek...

Yaslandığım banktan doğrulup ayağa kalktım. Arkamı dönüp eve ilerleyecektim ki karşımdaki görüntü ile dudağım kıvrıldı. Bana bu kadar rahatlatıcı geldiğini bir kez daha anlamıştım. Hızlı adımlarla ilerleyip kaç gündür yapmak istediğimi yaparak kollarımı boynuna sardım.

Yaptığım hareket onu ilk şaşırtmış sonra ise karşılık vermesi gerektiğini hatırlatmıştı. Uzun parmaklara sahip büyük elleri belimi kendisine çekiyor diğer eliyle de saçımı okşuyordu. Yaptığı hareket istemsizce bedenimin titremesine sebep olunca gözlerimi kapadım. Bir süre öyle kalmış, uyumaya yelken açmıştım ki kulağıma dolan sesi ve sıcak nefesi mayışmama neden olmuştu.

"Her şey yolunda yıldızım."

demesiyle gözlerim aralanmış dudağıma tebessüm yerleşmişti. Yıldızlara önem verdiğimi bildiği için ara sıra bu hitabı kullanır, hoşuma giderdi. Bedeninden biraz uzaklaşarak başımı kaldırınca birbirimize çok yakındık. Onun olduğu yer o kadar güven veriyordu ki bazen onu sadece bir abi gibi sevdiğim için kendime kızıyordum.

Bu sefer bütün bedenimi kollarının arasından kurtararak, toparlandım. Derin bir nefes alarak bir şey arıyormuş gibi etrafıma bakındığımda buruk bir ses tonuyla "bari bu saate ben seni bırakayım."konuştu. Ses tonu ruhumu deşip içimi acıtmıştı ki arkasına dönerek arabasının olduğu yöne ilerledi. Hiç bir şey diyemeden arkasından ilerlemiş bir kez daha birinin kalbini kırmıştım...

Öndeki yerime geçerek emniyet kemerimi takarken Yusuf'un bakışlarını üzerimde hissettim fakat çaktırmamaya özen gösterdim. Bakışlarımı tekrar yola sabitlerken iki elim ile saçlarımı arkaya savurdum. Yusuf bir süre sonra arabayı çalıştırıp ilerlerken başımı cama yasladım. Eve gidene kadar tek bir kelime konuşmamıştık.

Elemkârâne Where stories live. Discover now