Multimedya: Mayıs Akın..
Sellam dostlarım, nasılsınız?
Önceki bölüm nasıldı??
Çok uzatmadan, keyifli okumalar dilerim🤍
Her zerrenizi hissetmeye başladığınız o kısa süre içerisinde kalp atışlarınızı yakından duyabildiniz mi? Yoksa görmemezlikten gelip ikinci plana mı ittiniz?
Ben onu yapamamıştım işte.
Korkudan titreyen atışlarımı duymamazlıktan gelemedim.
Her ne kadar istemesem de ileride o yeşilleri barındıran beden benim eşim olacaktı. Hayatıma girmişken başkasının dudağına deyemezdim, hayatımı karartacak olan o kişiye bile bunu yapmaya cesaret edemezdim.
Bir adım geriye çekildiğim sıra Yusuf'un eli yanağımdan kaymıştı. Bir süre boşluğa düşmüş açık eli ile dururken gözümden yaş geldi. Parmak uçlarım ile yanağımı ıslatan yaşları silerken hızla arkama dönüp gittiğimiz yöne ilerledim. Sildiğim halde yaşlar hızla akarken adımlarım hızlanıyordu. Yusuf'un "Mayıs!" değişini duymamazlıktan gelip adımlarımı kuvvetlendirerek ilerledim. Bedenim bir kez daha geri çekildiğinde derin bir nefes aldım.
Yusuf'un iki eli de omuzlarımdan sıkıca tutarken dayanamayarak ağlamaya başladım.
"Ma-"
demesine izin vermeden "yapamam." dediğim an sesimin titremiş olması sinirimi bozdu. Yusuf'un da elleri titriyor, dudağı soğuğa karşı koyamıyordu.
"Ne-eden?"
diye sorarken ki ses tonu göz teması kurmamı sağlamıştı. Hiç bir şey diyememek o kadar çaresizce hissettiriyordu ki anlatmak mümkün değildi.
"Beni istemiyor musun?"
Başka bir soru yönelttiğinde gözüm kapanmış dudaklarımın arasında "yaa" diye bir ses çıkmıştı. Yusuf omuzlarımı daha çok sıkarken gözlerimi yerde tur attırarak tekrar bakışlarına değdirdim. Gözlerinin dolması en derinden tarif edilemeyecek bir acı hissettirirken kollarından sıyrıldım.
En iyisi onu uzaklaştırmaktı..
"İstemiyorum."
demekle yetinirken sesimin netliğine dikkat ettim. Kendimi toparlayıp konuşmak için derin bir nefes aldım
"Hayatımdan uzaklaşmanı istiyorum."
deyip bir kez daha arkamda bırakacak şekilde ilerledim...
2 Ay Sonra
Hayatımın yavaş yavaş hâkimiyetini kaybetmeme sadece iki gün kalmıştı. Hayallerimin yok oluşunu hiç bir şey yapmadan izlerken onca yıl uğraştığım emeklerin bir anda çöp olmasını kaldıramıyordum.
O gün Yusuf'a o cümleyi kullanıp hızla yanından uzaklaşırken hiç bu kadar kötü hissetmemiştim.
Bir insanı kırmak yapacağım son hareket bile olamazken onu paramparça etmiştim..
Yanından uzaklaşırken hiç bir şey yapmamış sonrasında defalarca aramıştı fakat görüşecek gücü kendimde tekrar bulamamıştım.
Bevan gil küçük dediği ailesi ile Urfa'dan kalkıp buraya gelmişlerdi. Beni istediklerinde teyzem kanatları varmış gibi uçarken ben ruh gibi ortalıkta geziniyordum. Teyzemin hatrı için göz yumarken kalbim her gün farklı bir darbe alıyordu.
Yüzükleri burada takmaları ile birlikte ertesi gün Urfa'yı da gezdirme amaçlı 1 hafta önceden gelmiştik. Teyzem gil ile birlikte bana kıyafet seçmeye, altınları ve diğer ıvır zıvırları almak için her gün dışarı çıkmışlardı. Her geçen gün sabrım tükenirken, hissizleştiğimi anlıyordum. Artık eskisi kadar umursamıyor, her dediklerine evet diyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Elemkârâne
General FictionYalanlarla yoğrulmuş bir zihin.. Hayatını başkalarına adamış bir ruh.. Ve onların hikâyesini başlatan bir evlilik. Farklı dünyalarda yetişmiş iki insan, aynı çatının altında hangi duygulara tutunabilir? Önyargılarla başlayan bu yolculuk, aşka m...
