Un-tie (R-18)

26

Unedited...

Hindi na siya nagulat nang pumasok si Reon habang siya ay nagluluto ng sinigang na isda. Puno ang ref nila kaya hindi na niya kailangang mamalengke.

"Bat nandito ka?" tanong niya nang lumapit si Reon.

"Dapat ba nandoon ako?" tanong ng binata at niyakap siya mula sa likuran at hinalikan sa kanang balikat. "Hindi ba uso ang paggamit ng cellphone kapag nasa school, Zia?"

"Bakit mo ho natanong?"

"Sabi ko kapag nasa school ka na, chat mo ako o i-text. Kung tinatamad ka, tawagan mo ako pero wala. Hindi ka ba talaga marunong sumunod sa instructions?" sumbat niya at mahigpit na niyakap ang bewang ni Zia.

"Nakalimutan ko ho," sagot niya at napakagat sa ibabang labi. Hindi siya makakilos dahil nasa likuran pa rin niya si Reon.

"Ah, ganun? Palagi na lang nakakalimutan, ano? Wala ka na sigurong ano, no?" bulong ni Reon saka hinalikan sa kanang tainga ang dalaga.

"M-Mayroon pa," pagsinungaling ni Zia.

"Ilang araw na ah!"

"Seven days ako," ani Zia.

"Hmm? Pwede na 'yan," sabi ni Reon.

"Hala, hindi kaya."

"Pag patapos na, wala na 'yan."

"Ayaw ko nga! Masakit kaya," tanggi niya. Ano 'yon? Kahit dumudugo, sasalpakan pa rin nito? Hindi sa maarte siya pero ayaw talaga niya.

"Hmmp!" Tumalikod si Reon saka tumungo sa kwarto para magpalit ng damit. Mabuti at hindi na ito namimilit kahit na ang totoo ay kahapon pa siya tapos.

Tinikman niya ang nilulutong sinigang, kulang pa sa asim kaya dinagdagan niya ng sinigang mix.

Nang lumabas sa kwarto, nakabihis ng pambahay na si Reon.

"Hindi ka ba uuwi mamaya?" tanong niya nang tumungo sa sala para ipagpatuloy ang pagbabasa.

"Saan?"

"Sa bahay mo."

"I'm at home," ani Reon saka inabot ang remote ng TV sa center table saka nanood ng balita.

"Kakain ka na ba? Ipaghanda kita. Wala pa akong ganang kumain kaya mag-aaral muna ako."

"Mamaya na, sabay na tayo."

"Baka gutom ka na."

"Busog pa ako. Magkakape lang muna ako."

"Black coffee?" Tumayo siya para ipaghanda si Reon.

"Yes, please."

Tumungo siya sa kusina at pagbalik niya ay may bitbit na syang kape.

"Napag-isipan mo na ba kung saan mo gustong pumunta sa European tour natin?"

"Tuloy ho ba talaga iyon?"

"Tingin mo sa akin nagsisinungaling?"

"Wala akong alam sa Europe."

"Bansa, sympre. Ano ba talaga ang pangarap mong puntahan sa Europe?"

"Marami."

"Like what?"

"Syempre Paris. Gusto kong makita ang Eiffel tower," sagot niya.

"Ano pa?"

"Wala na akong idea. Ah, mayroon pala. Italy, Rome. Gusto kong maranasan ang maraming ibon na tumutuka," aniya.