~aşk gerçekten her şeyi affedecek kadar güçlü bir duygu muydu? ~
~~~~~
"bir an hiç gelmeyeceksiniz sandım sayın Karakurt"
"Arkandan kalkmam işkillendirmesin diye bekledim ama ancak bu kadar sabredebildim sayın Akbelen" yanıma gelip belimden tuttuğ...
Hastanede sevdiğim kadını o halde bırakıp her şeyi bitirmek için italyaya gelmiştim. Bu olayın bitmesine italyan istihbaratıyla olan planımız göre daha 5 ay vardı ama daha fazla hayatımı bununla mafetmeyecektim. Daha fazla mutsuz olup mutsuz etmeyecektim. Bu intikam işi asyayı tanıdığımdan beri ayağıma atılan bir prangaya dönmüştü ve yaşanan bu son olaydan sonra artık bundan kurtulmam gerektiğini asyanın yaşlarla parlayan gözlerine baktığımda anlamıştım.
Asyam..
Bana ya bitir ya hayatımdan çık demişti. Beni hayatında istemediği fikrini asla düşünmüyordum. Bunu gerçekten isteyerek söylediğine asla inanmıyordum çünkü eğer inanırsam kendimi kaybederdim. Onsuz hiçbir şeyin anlamı yoktu. Onsuz artık benim ben olmanın bir anlamı yoktu. Hayatta herkesin bir varlık nedeni var derlerdi. Asyaya kadar benim varlık nedenimi intikamım sanırdım ama asyadan sonra bunun sadece asya olduğunu anlamıştım. O mavi gözleriyle bana her baktığında nefes aldığımı hissediyordum ve ben onu çok üzmüştüm. Şimdi ise bunu düzeltmek için buradaydım. Her şeyin son bulacağı bu gündeydim.
Piyano annemin en sevdiği şeydi. Sırf o seviyor diye piyanoyu sevmiyor olmama rağmen bana öğretmesini istemiştim. Bunun başına oturduğumda her şey siliniyor derdi annem piyanosunu usulca severek. Bu hayatta sevdiği üç şey vardı. Yaman ben ve piyano ama bilmiyordu ki o sevdiği şeyin bir parçası onun ölümü olacaktı. Bilseydi insan katilini sever miydi?
Sinirle elimdeki teli sıktım. Gözümü hırs bürürken bugün annemin ruhunu huzura kavuşturup onun kaybıyla büyüyen o şerefsizin kanıyla susamışlığımı dindirecektim.
"her şey istediğin gibi abi. Hiç bir sorun yok"
"buraya yerleştirdiğim İtalyan ajanlarını etkisiz hale getirmek için plan yaptın mı ayağımıza dolanmasınlar" buraya geldiğimde etrafımızdaki korumaları İtalyan ajanlarıyla yavaş yavaş değiştirmiştim. O yüzden yaptığım bir şeyde açık vermiyor canımı koruyabiliyordum ama şuan İtalyan istihbaratından gizli ve izinsiz gerçekleştireceğim bu infazda ayaklarıma dolanan yılana dönmüşlerdi. Bu işi halletmesi için merte vermiştim çünkü bu işlerde bir tek ona güveniyordum.
"onları alanda halletmeyi düşünüyorum. Buradan onlarsız çıkmayalım yoksa antonio ajan olmayanları peşimize takar"
"nasıl hallediceksin onları"
"bir rizeliye sorduğuna bak tabi ki sıcak bir çayla. Av sırasında iyi gider" demesiyle gülmüştüm. Merti seviyordum. Gerçekten tam bir sağ koldu.
"antonio nerde"
"salonda seni bekliyor" demesiyle elimdeki teli cebime soktum. Gözümü, önümde uzanan huzurlu manzaradan alıp merte döndüm.
"abi"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
