ASYA (TAMAMLANDI)

69

Herkese keyifli okumalar... 😍😍

Put gibi kalmış karşımda bir noktaya dalmıştım. Doktor bir şeyler söylüyordu duyuyordum ama beynimde doktorun ne söylediğini işleyemiyordum.

Hamileydim..

İçimde demir ve bana ait bir parça vardı. Hep istediğim bir parça vardı ama çok hazırlıksız yakalanmış o yüzden de böyle afallamıştım. Onu tabi ki istiyordum hem de deli gibi istiyordum ama biranda pat diye beklediğim bir şey de değildi ve Haliyle sarsmıştı beni..

"Asya hanım iyi misiniz" biranda doktorun koluma dokunmasıyla irkilerek kendime geldim, boş bakışlarım o an anlam kazandı ve ben görmeye başladım.

"i.. iyiyim sadece biraz ani oldu. Gerçekliği karşısında afalladım" diye geveledim. Önündeki sehbaya oturup dizimin üstündeki elimin üstüne dostane bir tavırla elini koydu.

"ama onu istiyorsun dimi" demesiyle sanki bana dinazorlar Türkiye'yi bastı demiş gibi boş boş yüzüne baktım.

Onu istiyor musun mu? Ona sahip olmak için sahip olduğum her şeyimi verirdim.

"tabi ki istiyorum. Hem de Her şeyden çok. Daha bu sabah bir bebek yapmaya karar vermiştik sevgilimle ve ben şimdi sabah hayalini kurduğum şeye sahibim. Sadece inanamıyorum." dememle ağladığımı elimin üstüne düşen sıcak damlayla anlamıştım.

Doktora da dediğim gibi cidden inanamıyordum.

Biranda ben de ip koptu ve önce sarılarak ağlamaya sonra da deli gibi gülmeye başaldım. Elim içimdeki mucizeyi hissetmek için karnıma giderken doktor anlayışlı bakışlarla bana bakıyordu. Bebeği olacağını öğrenince deliren anne çok görmüştü sanırım yoksa halim hiç de sakince bakılacak hal değildi..

En sonunda duruldum ve gözlerim elimle tuttuğum karnıma indi. Oradaydı.. Demir ve benim parçam içimdeydi..

"onu görmek ister misin" doktorun söylediğiyle parlayan gözlerimi ona çevirdim bu sefer.

"çok isterim. Lütfen" diye heyecanla atıldım. Buna ilk demirle şahit olmak isterdim ama ona bunu bana evlenme teklifi edeceği gün söyleyecektim. O bana sürpriz yapıyorsa ben de ona yapardım. Hem de ne sürpriz..

"o zaman gel bakalım güzel anne. Bakalım bebeğimiz nasıl. " demesiyle orta sehpadan kalkıp diğer kapıya doğru adımladı. Hızla ben de kalkıp ona ayak uydurdum.

Doktorun arkasından odaya girmemle yatağa uzanmamı söyledi ve hemen dediğini yaptım. Açığa çıkardığım karnımın üzerinde soğuk jeli hissederken irkilmiştim.

"dün 5 yaşında bir çocuğu kucağımda çok taşıdım. Çok ağır değildi ama ne biliyim. Bir şey olmuş mudur" biranda ateş aklıma gelirken korkuyla dirseklerim üzerinde diklendim ve doktora baktım.

"sanmıyorum ama şimdi bakınca daha da emin oluruz" diyip cihazı karnımda gezdirdi. Endişeli ve dehşet heyecanlı gözlerim ekrana kitlendi o an.

"işte şurada. Onunla tanış" ekranda beyaz bir noktayı gösterirken daha dikkatli baktım. Nokta gibiydi. Cidden ama nokta. Minicik bir nokta.

"nokta gibi. Onun olduğuna emin misin" diye fısıldadım. Gülümseyerek bana döndü.

"valla 12 yıldır yapıyorum bu sporu. sence? " diyince ben de güldüm. Saçmalamıştım ama beni biraz maruz görsündü çünkü aşırı heyecanlıydım.. "kalp atışlarını şuan duyamıyoruz çünkü çok küçük daha. Yağ dokusu sesleri absorbe ediyor. Ama 5.haftadan sonra duymaya başlarız" diye açıkladı. Kitlenmiş, ekrana bakıyordum sadece. Minicik bir şey zamanla büyüyor ve kocaman bebek oluyordu sonra da dünyaya geliyordu. Bu.. İnanılmazdı. Çok mucizeviydi. "hadi toparlan da gel detayları konuşalım. Bu da bebişin ilk fotoğrafı. Al bakalım." diyip elime siyah beyaz bir kağıt tutuşturdu ve karnımın üzerindeki jeli yavaşça sildi. Elimde minicik bir noktanın belli olduğu fotoğraf kağıdı, peşinde odaya geçtim ben de.