The President's Paramore

Episode 11: Baby

NANG magising ako, the first thing that I did was to wince so hard. I really just can't believe on what I did last night!

Oh my God.

I want to kill myself right now!

Napahilamos na lang talaga ako ng mukha. I really hate myself sometimes. Hindi ko talaga kasi minsan mapigilan ang utak ko the moment na nasa sitwasyon na ako. Nagpapatuloy na lang kasi ako without even thinking about it clearly. Tipong kahit alam ko namang mali, nakakagawa ako ng paraan para i-justify iyon. Para patuloy kong gawin ang bagay na iyon.

But thinking about the President, nakaalis na kaya siya? But more importantly, wala kayang nakahuli sa kanya nung lumabas siya mula sa condo unit ko? But then again, sa kanya na nga pala itong condo building na ito kaya malamang sa malamang, safe na safe na siya. Makakagawa siya ng paraan para hindi lumabas sa publiko ang pamamalagi niya sa condo unit ko. Pero nang bigla akong makarinig ng tunog mula sa aking sala, nasagot rin naman agad ang mga katanungan ko.

Bumangon na ako. Inayos ko ang bed sheet at saka ang kumot. Matapos ay nagsuot na ako ng bathrobe. Wala kasi akong suot na bra. The last thing that I want to happen is to see the President staring at my boobs— and enjoying it.

Isang malalim na paghinga ang pinakawalan ko bago ko binuksan ang pinto. And swear, ang naging kapalit naman niyon ay isang pagsinghap to what I saw at the living room.

Lord, challenge po ba 'to?

It was the President. Basa ang kanyang buhok. Ang tubig mula doon ay tumutulo pababa sa kanyang maskuladong dibdib hanggang sa matitigas na bahagi ng kanyang tiyan.  He is wearing nothing but my white towel hanging loosely on his waist. His v-line is really prominent. And yes, also his huge package beneath that white clothing. Nakakainis na napalunok ako sa kung papaano biglang sumagi sa isip ko ang mga imahinasyon ko noong pinapagpantasyahan ko siya kagabi.

Umubo ako nang peke nang bigla siyang lumingon sa akin. The moment his eyes landed on my face, his contagious smile grew.

"Nakiligo na ako, didiretso kasi ako sa meeting sa Mindanao later," he mumbled. Why does he sound like a boyfriend telling his girlfriend about his plans for today?

Pagtango lang ang isinagot ko sa kanya. Minabuti kong lumakad na lang patungo sa kitchen kasi baka traydorin na naman ako ng mga mata ko. Nakaka-distract naman kasi talaga iyong nasa loob ng twalya niya!

Kumuha na ako ng mug. Nagtimpla ako ng hot chocolate. Pero agad rin namang naagaw ng Presidente ang pansin ko nang bigla siyang sumulpot mula sa living area. Ngayon, nakasuot na siya ng pantalon. Pero ang maskulado niyang katawan ay hubad na hubad pa rin para pagmasdan ng traydor kong mga mata.

"Hindi mo man lang ba ako ipagluluto bago ako umalis?" He mumbled, pouting.

Tinaasan ko siya ng kilay. I tried to look unbothered by his adonis body. "Bakit kita ipagluluto? Sino ka ba?"

"Presidente ng bansa mo."

I poker face at him. "Pero hindi ako alalay ng Presidente—"

"Alalay agad?" He cut me off, staring at me while scowling. "Hindi ba pwedeng asawa na lang?"

I rolled my eyes at him. Heto na naman tayo sa part na 'yan! "Hell no."

"And that, Zabi . . . that feastiness is what I love for my next girlfriend." He wiggled his eye brows. Hindi ko alam kung bumabanat ba siya o nambubwiset. Baka both?

Dahil alam ko at aware akong hindi ako mananalo sa pang-aasar niya. Na ako lang ang mapipikon, munabuti ko na lang na magluto para sa aming dalawa. I really hate the idea na para kaming mag-jowa rito!