Savage Sandiwa

Kabanata 41

Kyline

“Sige na Jayden, mauuna na ko. I need 24 hours rest, dahil there's a rumor na bumalik na galing abroad ang heir ng Alvarez. So if I'm not mistaking, that heir will taking over the company. At kailangan ko paghandaan yun.” sabi ko kay Jayden after ng mahaba-habang discussion namin about sa company. Katatapos lang din kasi halos ng board meeting namin.

“Mas mabuti pa ngang magpahinga ka na, halata na yung pagod sa Mukha mo oh. Kami na bahala muna sa company. Uuwi na rin ako maya-maya. Ingat ka pauwi ah.” he said at nagulat pa ko ng lagyan niya ko ng coat. Kanina pa kasi ako nilalamig talaga. At tinatamad ako magjacket kahit may dala naman talaga ako.

“Thank you, Jayden. See you tomorrow, I guess.” sagot ko sakanya at tsaka sumakay na ng kotse ko. Yes ako na nagdadrive ng own car ko, madali naman akong natuto nung trinain ako nila Dad.

Nagwave pa ko sakanya ng goodbye bago ako tuluyang umalis. Kasalukuyan akong nagdadrive when my phone rang, kaya sinagot ko ito.

“Pauwi ka na ba anak?” bungad ni Mommy sakin. Yes si Mommy yung tumawag.

“Yes po, I'm currently driving home na po.” sagot ko sakanya.

“Sige sige anak, ingat ka ah. Intayin ka namin ng Daddy mo. I love you sweetheart.”

“I love you too, Mommy. Ibaba ko na pong tawag. I need to focus sa pagdadrive.” I answered at tsaka binaba ang tawag.

Pagkababa ko ng tawag kay Mommy ay nagdrive na ko. Sobrang tahimik na rin ng kalsada dahil mag aala una na. So wala na talagang katao-tao sa kalsada. Tagal din kasi talaga natapos ng mga Gawain namin sa Company kaya inabot kami ng ganitong oras. May mga naiwan pa nga dun eh.

Hindi ko na kasi talaga kaya, kaya nagpaalam na ko na uuwi muna ako to rest.

Kasalukuyan akong nagdadrive ng biglang may tumambad na white van sa harap ng kotse ko. Kaya napapreno ako. At sobrang bilis ng pangyayari, at nakatutok na yung baril nila sakin, binasag din pala nila yung window ng kotse ko kaya mabilis nilang nabuksan.

“A-anong kailangan niyo sakin?” nauutal at natatakot na tanong ko sakanila.

“Bakit buhay ka pa? May lahing pusa ka ata, patay ka na dapat eh.” sigaw sakin ng isang lalaki na may takip sa mukha niya.

“S-sino kayo? A-anong kailangan niyo sakin?” nauutal at takot na takot na tanong ko sakanila.

“Hindi mo na kami kailangang makilala, dahil we will make sure that mamatay ka ngayon. And the Sullivans finally lost their heir.” seryosong sagot sakin nung lalaking nakatakip ang mukha na mukhang leader nila ito.

Akmang hahampasin ako ng baseball bat ng lalaking nasa likod ko, yes wala na kong takas dahil lahat sila nakapasok na sa kotse ko. Ng biglang di ko namalayan ang mabilis ko reflexes at naagaw ko Ito sakanya at sinipa ko yung lalaking nakatakip ang mukha at tsaka ko hinampas ng baseball bat yung nasa tabi ko.

Kaya nakatalon ako palabas ng kotse at palihim na tinawagan sila mommy, at binulsa ang phone ko. At ng makita kong bumabangon sila ay inihanda ko yung baseball bat, hindi ko alam kung saan ko nakukuha tong tapang na to, dahil wala akong natatandaang nagtrain ako ng martial arts.

Isa-isa nalang silang lumapit sakin kaya naghanda ako.

“Lumalaban ka na ah, tingnan natin yung tapang mo ngayon sa gagawin namin sayo.” di makapaniwalang sigaw nung lalaking nakatakip ang mukha.