နှလုံးသားနီးနီး...စည်းပါးပါး(Love And Pride)[Completed]

Part(7)

🌺နှလုံးသား နီးနီး...စည်းပါးပါး🌺

Part(7)

ဓာတ်ပုံရိုက်ပြီးနောက်!...

"မင်းတို့နှစ်ယောက်က မနာလိုစရာကောင်းအောင်ထိကို လိုက်ဖက်တယ် "

ထိုအခါ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့'ဘာ'ဆိုသည့်အသံကြီးထွက်လာသည်။

"ဘာကိုလိုက်ဖက်တာလဲ ကြည့်တာနဲ့ မတည့်မှန်းသိနေတာကို"

"တစ်ကယ်ပါဆို..."

မွန်လေးက ပြုံးစိစီဖြစ်သွား၏။ ထင်ရှားက ဖျော်ရည်ကို တစ်ငုံသောက်လိုက်ပြီး...

"အကယ်၍ မင်းတို့နှစ်‌ယောက် လက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ကြရင်ရော"

"ရူးနေလား..."

အနှစ်က အလန့်တကြားငြင်း၏။ ငြင်းသင့်တာပဲလေ။ ဒါကလုံးဝမဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စကြီး။

"အကယ်၍လို့...ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ သိချင်လို့ အနှစ်ကို တစ်ကယ်မယူခိုင်းပါဘူး"

"ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်ဘူး ငါ့မှာ စံထားတဲ့ယောက်ျားလေးရှိပြီးသား "

"ဘယ်လိုလဲ..."

"ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကင်းနဲ့တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး...ငါကလေ သူ့လိုလူမျိုးကိုတော့ သေတောင်မယူဘူး အကျင့်စရိုက်ကအစ မျက်နှာနဲ့အလိုက် အကြောကြီးတဲ့သူ မိန်းကလေးနဲ့လည်းပြိုင်ပြောသေးတယ် ပြီးတော့...သူက ငါ့ရဲ့စံပုံစံလုံးဝမဟုတ်ဘူး"

ထင်ရှားက ခွီးခနဲရယ်၏။ တည်ငြိမ်တယ်ထင်ရတဲ့မွန်လေးဆိုလည်း သွားတွေပေါ်သည်အထိရယ်၏။

"ငါကလည်း မင်းကို ယူချင်လွန်းလို့...မင်းကိုယူမဲ့အစား ငှက်ပျောပင်ကို ယူတာမှ ပိုကောင်းဦးမယ်...အေးချမ်းတာပေါ့ "

"ဘာ ဒါဆို ကျွန်မကို မအေးချမ်းဘူးလို့ပြောတာလား...."

"မင်းဒီလောက်စွာနေတာ ဘယ်နားကအေးချမ်းလို့လဲ...မာနကြီးသလိုနဲ့ပေါင်းကြည့်တော့မှ စွာတေးပဲ ကြက်တူရွေးသူငယ်"

စက်ဝန်းကပြောပြီး ရှေ့က ပင်လယ်စာကို ယူစားဖို့လှမ်းသည်။ သို့သော် အနှစ်က သူ့တူကို ရိုက်ချပြစ်ကာ သူယူမည့်ပင်လယ်စာကို ပါးစပ်ထဲထည့်ပြစ်၏။