နှလုံးသားနီးနီး...စည်းပါးပါး(Love And Pride)[Completed]

Part(22)

🌺နှလုံးသား နီးနီး...စည်းပါးပါး🌺

Part(22)

တစ်နေ့ ကိုယံသည် ထူးထူးဆန်းဆန်းတိုက်ခန်းဝရံတာ‌ရှေ့ထွက်ပြီး လေကောင်းလေသန့်ရှူသည်။

"ရော့ ကိုယံ...ပူတုန်းလေးသောက်လိုက်ပါ"

"အင်း..."

ကိုယံကပြုံးပြီး ရဝေပေးသည့် ကော်ဖီခွက်ကိုယူသည်။ ဒီနေ့မှ ထူးထူးဆန်း‌ဆန်းပြုံးနေ၍ သိချင်သွားသည်။ ဘယ်အရာကများကိုယံကို ပြုံးစေလဲဆိုတာ‌ကို...

"ဒီနေ့ ဘာနေ့မို့လို့လဲ ကိုယံ့မျက်နှာလန်းနေတယ်"

"ဟုတ်လား...အစ်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုသတိရလာလို့ ဒီနေ့က သူနဲ့အစ်ကိုရဲ့စသိခဲ့တဲ့နေ့လေ"

"ရေစက်ကောင်းပုံပဲ အဲဒီလူကို ကိုယံ ဒီလောက်ထိအလေးထားပုံပေါက်ရင်..."

"အင်း ရေစက်ကောင်းပဲ...အစ်ကိုရင်ဖွင့်သမျှနားထောင်ပေးတဲ့သူငယ်ချင်း အခုလောက်ဆို အစ်ကို့ဆီကအဆက်အသွယ်မရလို့စိတ်ပူပြီးရှာနေလောက်‌ပြီ"

"ကိုယံ့ကိုစိတ်ပူရင် အိမ်ကိုလာလို့ရတာပဲ လာရှာတဲ့သူမရှိပါဘူး...သူနဲ့ကဝေး‌လို့လား"

"အင်းဝေးတယ် သူ့အိမ်က စင်ကာပူမှာလေ...ပြီးတော့ အစ်ကိုပေးထားတဲ့အိမ်လိပ်စာက အရင်အိမ်ဟောင်း"

"အာ လိုင်းပေါ်ကနေလား?..."

"အင်း သူကအတော်ခင်ဖို့ကောင်းတယ်...မျက်နှာပေါက်ကတည်တင်းနေပေမဲ့ ပေါင်းသင်းရကောင်းတဲ့ကောင် စကားပြောတာအချိုးမပြေပေမဲ့ ခင်ဖို့တော့ကောင်းတယ်"

အဲ့ဒီလူက ကိုယံ့ကိုပျော်ရွှင်စေခဲ့ပုံပဲ။ ရဝေကျေနပ်ပါတယ်။ ခံစားချက်ကို မျှဝေလာတာကိုပဲ ကျေနပ်ပါတော့မယ်။ ရဝေလည်း တစ်ဖက်သတ်အချစ်ကို အဆုံးသတ်သင့်နေပါပြီ။

"ကိုယံဒီလောက်ထိအမွှန်းတင်နေတော့ ရဝေတောင်တွေ့ချင်လာပြီ"

"အစ်ကိုတို့ပြန်တွေ့ဖြစ်ခဲ့ကြရင် မိတ်ဆက်ပေးမယ်..."

"ဟုတ်ကဲ့"

ရဝေ ကိုယံဘေးနားမှာရပ်ကာ ဝရံတာလက်ရန်းပေါ်ကို ကော်ဖီခွက်လေးခဏတင်ထားရင်းမှ...