İMANBOY

0.1

Selam selam selam selam selam

Değişik bir kurguyla geldimmm.
Heyecanlıyım yazmak için çünkü çok içime sinen bir kurgu oldu.

Acaba başlama tarihi atmak ister misiniz? İsterseniz tam buraya bırakabilirsiniz hoşuma gider.

Bölüm hakkında fikir düşünce yorum ve eleştirilerinize açığım ilk denemem olduğu için bir tık heyecanımda var üstelik ilk kez kapalı bir kız ağzından yazacağım için gözden kaçırdığım şeyler konusunda yardımcı olursanız sevinirim.

Ayrıca şöyle bir açıklama yapmam gerekirse bu kitap örnek teşkil etmez. Tamamen dini yansıtmaz. Her insan gibi nefsine olan yenilgiyi göze alarak değerlendirme yaparsak sevinirim.

Öyleyseeeee başlıyoruz bismillah.

----------

Günün en sıkıcı dersleri yine ardı ardına gelmiş tüm uykumun yol açıklığına sebebiyet vermişti. Gözlerim vir kapanıyor bir açılıyor. Kafamı bir sıraya koyup bir kaldırıyordum. İnsana kafası ağır gelie miydi? Benim kafam bu derslerde çok ağır geliyordu.

Ha çalacak ha çalacak diye diye dakikarı saymıştım. Tenefüs zili çaldığında ise sıramdan kalkıp kızlar tuvaletine doğru ilerledim. Yoğun geçen derslerdendi ve kafam aşırı dolmuştu. Dersin yarısında uyuduğum için ise kafamda ki eşarp kaymış saçlarımın çıkmış olma ihtimaline karşı örtümü düzeltmeye karar vermiştim.

Her zaman ki gibi kızlar tuvaleti kaynıyordu. Burasının boş bulunduğu gün var mıydı? Akıl süzgecimden geçirdiğim bilgilere göre yoktu.Zar zor aynada bir boşluk bulup şalıma baktığımda çokta bir sıkıntı olmadığını gördüm. Önünü hafifçe düzeltip çıkıcakken adımın çok tanıdık bir ağızdan bana ulaşmasıyla duraksadım"Asel?"Karşımda ki mini eteğini en absürt kullanan kız tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu.

"Ne istiyorsun?"dedim netliğimi koruyarak. Netlik korumak benim için bu okulda artık maske olmuştu.

"Gerçekten başında ki şeyi çıkarmamakta kararlı mısın?"göz devirdim ve cevap verme gereksinimi bile duymadan çıktım tuvaletten.

Tuğçe dokuzuncu sınıfta yakın olduğum bir kızdı. Onuncu Sınıfta kapanmaya karar verdiğimde ise bu hoşuna gitmemiş benden uzaklaşmıştı şimdi ise bir zorba gibi davranıyordu. Ne kadar anlatsamda beni anlamamakta ısrar ettiği için artık onu duymamazlıktan gelmeye başlamıştım. Hayır anlamadığım konu niye başımdakini yaratık gibi gördükleriydi. Onların üstüne giydiğini ekstra başıma kapatıyordum. Bunda garip ne olabilirdi?

Sadece o değil tüm okul gözünde garipseniyordum. Kolejde çok rastlanan bir şey değildi kapalı olmak ve bizim kolejde de ben dışında kimse baş örtü takmıyordu. Bu bazen hocaların bile gözüne batıyordu. Belki nadir olaylardı ya da diğer yerlerde de böyle işliyordu ama bu okulun kesminin tamamen başımdakine düşman olduğunu söyleyebilirdim.

Artık alıştığım için fazla önemsemiyordum ama ilk zamanlarımda beni oldukça kötü etkilemişti. Her defasında babam okulumu değiştirmek istesede herkese inat burda kalıp gözlerine sokmak istemiştim belki akıllanırlar belki anlarlar diye ama nafile. Kaçmak bana göre değildi. Burada belki bir kişi bile ısınacaktı ve ben bunu kollamak istiyordum.

Sınıfa tekrar dönüp yerime geçtiğimde öğretmenler zili çalmış sınıf toparlanmaya başlamıştı. Kısa bir süre içinde hoca da sınıfa girmişti. 

"Tünaydın çocuklar."sınıf ortamı mırın kırın karşılık verirken hoca yerine oturdu ve defteri doldurduktan sonra  "Biliyorsunuz dönem sonu yaklaşıyor. Projelerde başladı. Sizin için bir kaç proje oluşturdum. İkişerli takımlar halinde yapmanız adına. Seçim sizin olacak kişiler ise kura"akıllı tahtayı açıp bir sunuya girdi. İlk konu mahalle kültürü eski mahallelerdi.

"Mahalle kültürü konusu. Esnaftır ne bileyim mahallede ki insanlardır orada ki kültürleri araştırmanızı istiyorum. Gönüllü var mı?" Sınıfta hiç kimse gönüllü olmamıştı. Ben de dahil. Çünkü diğer seçenekleri de görmek istiyordum. İlgimi çeken başka şeylerde olabilirdi.

"Peki buna sonra dönelim öyleyse sonraki konumuz tarihi camiler"hızla elimi kaldırdığımda hoca gülümsedi."Asel. Tek gönüllü sen gibisin. İlk kura sana ait o zaman bir arkadaşının ismini çek bakalım"elinde ki kağıtları karıştırarak bana uzattı. Sınıfa baktım. Tuğçe bana küstahça bakıyordu. Kimsenin benimle bir takım olabileceğini sanmıyordum. Benimde biriyle. İster istemez tepkilerden dolayı kendimi geri çekmiş köstebek gibi dikenlerimi çıkarmıştım etraftakilere kadşı. İyi yaklaşımı bile kötü anlayacak bir potansiyele sahiptim ama şu ana kadar iyi anlaştığım kimse olmamıştı.

"Tek başıma yapamaz mıyım?"

"Takım çalışması bu tatlım. Hadi seç birini"karşımda ki kadına karşı gelmeyerek avcundan bir kağıt seçtim. Açmak konusunda tedirgindim çünkü haz etmediğim bir insanla camileri gezmek istemiyordum.

"Aç bakalım"dedi hoca heyecanla bana bakarken. Zaten bu konu için tek heyecanlı gözüken o gibiydi. Katlı olan kağıdı parmaklarımla açtığımda gördüğüm için yutkunmama sebep oldu. Bende şans olsa anca bu kadar olurdu zaten.

"Kim?"dedi hoca aynı merakı devam ederken. Arkaya doğru dönüp bana bakan yeşil gözlere baktım.

"Yiğit"dedim kısık bir sesle. Yeşil gözlerinin üzerinde ki kaşlarını çattığında hızla önüme döndüm. Çok bir muhabbetimiz yoktu ama ilk kapandığımda benimle dalga geçenler arasında olduğunu hatırlıyordum. Çoğu zaman okulda kavga eden tiplerdendi. Çok anlaşabileceğim bir insan değildi ki camide de işi olduğunu sanmıyordum.

"Yiğit. Sen çıktın tatlım. Arkadaşınla güzel bir iş yapacağınıza eminim"

"Hocam! Bana niye sormuyorsunuz?! Ben belki istemiyorum?"

"Tatlım kura bu. Önce davransaydın senin seçme hakkın olurdu. İtirazsız ve mızıkçılık olmadan bu ödevi istiyorum sizden." Sıkıntılı bir nefes verip kafamı sıraya koydum. Heveslenerek istediğim bir görev takım arkadaşımın Yiğit çıkmasıyla sıkıntıyla istediğim bir ödev haline gelmişti.

"3 haftanız var arkadaşlar 3 hafta sonra bu ödevleri dersimizde anlatacaksınız. Nasıl yapacağınız size kalmış."

---------

Kısa bir bölümle giriş yaptık. Bir lise macerasıyla başlayan bir hikaye olacak. Asel tatlı bir kız. İlerleyen bölümlerde daha iyi tanıyacaksınız.

Fikir düşünce yorum ve eleştirilerinizi yazmayı unutmayın.

İnsta:simgemsibisi