İMANBOY

0.2

selam bir sürü selam

Nasılsınız? Umarım  iyisinizdir. İyi olun kötü olmak için zamanımız kısa

Yeni bölüüümmm. Umarım seversiniz aşırı eğleniyorum yazarken bölümler ilerledikçe daha da oturacak.

Hadi bölüme

---------

"Ben geldim!"benim girişimle annem mutfaktan çıkıp beni sıcacık gülümsemesi ile karşılamıştı."Hoşgeldin güzelim."okuldanki sorunlardan kaçışım annemin sıcacık gülümsemesine bakıyordu.

"Çok yorgunum biraz kestiricem. Babamla abim geldiğinde uyandırır mısın?"

"Tamam birtanem uyu sen."gülümsedim ve hızlı adımlarla odama çıktım. Kafamda ki eşarbı çıkarıp kapımın arkasına astıktan sonra yatağa attım kendimi.

Dersler açısından yoğun bir gün olmuştu. Hele şu takım projesi tamamen modumu düşürmeye yetmişti. O dersten sonra Yiğit numaramı almış hiç bir şey demeden çekip gitmişti. Bende çok umursamamıştım açıkçası. Birbirimizden ne kadar uzak kalsak iyiydi. Hem babam ve abim bir erkekle üç hafta cami gezeceğimi öğrense kafamı kırarlardı benim. Gerçi babamın çok bir tepki vereceğini düşünmüyordum ama abim nu konularda dini çok yanlış anlayarak katı davranıyordu. Biraz karadeniz erkeği damarlarında yatan kıskançlıkta etkiliydi tabi. Bunun doğruluğu tartışmaya açık değil direkt yanlıştı.

Cebimde ki telefon titrediğinde zar zor çıkarıp ekrana baktım.

Yiğit Altuğ:camilerden anlamam Bursa da hangi camiler var bilmiyorum bile. Gideceğimiz yerlerin listesini yapıp at bana çıkışlarda gider hallederiz.

Ben:yapıp atarım tabiki özel ve kibar rican için teşekkür ederim. Tabiki sorduğun için saol çıkışlarda müsaitim.

Yiğit Altuğ:güzel

Ben:tm

Telefonu kapatıp derin bir nefes aldım ve listeyi yaptıktan sonra tekrar sohbete girip

Ben:yıldırım Camii ve Türbesi, Yeşil Cami ve Türbesi, Emir Sultan Camii ve Türbesi, Ulu Cami (Cami Kebir), Muradiye Külliyesi, Hüdavendigar Cami ve Külliyesi.

Ben:ilk başta bunlar tarihlerini lazım. Anlarım dersen sunumunu sen yap

Yiğit:anlamam kibar rican için saol.

Ben:tamam

Telefonumu kapadıktan sonra direkt uyku moduna geçip gözlerimi yumdum. Çok sürmeden de dalmıştım zaten uykuya

🖤

Sabah sabah yine travmatik bir uyanışın ardından okula gelme gerçeği ile yüzleşmiştim. Benim sendromlar sadece pazartesi değil haftanın her günü devam ediyordu. Uyanmaktan nefret ediyordum. Hele alarma sesi kabuslarımın tahtıydı. Şimdi ise yine okulun koridorunda adımlıyordum.Sınıfa girecekken yolumu kesen Tuğçeye ters bir bakış attım."Yine ne istiyorsun sabah sabah?"demekten de alıkoyamamıştım. Koyamıyordum. Ters yapmadan duramıyordum çünkü kendime böyle bir savunma mekanizması oluşturmuştum.

"Yiğitle proje yapacağın için ümitlenme. Dönüp bakacağı kızlardan değilsin."anlamak bile istemeyerek yüzümü buruşturdum.

"Ne diyorsun Tuğçe ya?!"

"Diyorum ki aklında ki o romantik sahneleri çıkar hiç biri gerçekleşmeyecek!"ona doğru bir adım atıp yüzüne doğru fısıldadım."Aklımdan o tarz şeyler geçirmediğimi o kadar iyi biliyorsun ki ama yine de beni küçük düşürmek için elinden geleni ardına koyuyorsun. Kusura bakma Tuğçe sen ne yaparsan yap bu benim umrumda olmayacak"omzundan hafifçe itleyerek sınıfa girdim ve hızla yerime oturdum. Camide romantik sahneler. Bu ne biçim bir hayal dünyasıydı gerçekten?