İMANBOY

İkinci bebişşşş

Selaaaaam

Nasılsınız gençler? bu bildirimi gçrmeyeli uzun zaman olmuştur.

Şöyle bir şey söyleyeyim bölüme geçmeden. Özel bölümler birbirinden bağımsız kesitlerdir. Adı üstünde özel o yüzden bağdaştırmaya çalışmanıza gerek yok.

O zamannn iyi okumalarrrrr

---------------

Son yemeğinde altını kapatıp başıma yazmamı taktıktan sonra hızla karşıya geçtim. Zili çaldığımda ise Sude açmıştı kapıyı "sonunda kuzen seni bekliyoruz"

"Anca yemek yaptım geldim."beni içeri alıp arkadamdan kapıyı kapattığında odaya geçtim. Ahsen ve Mihra da buradaydı.

"Nerde kaldın kızım ya?"

"Anca"Ahsen hızla oturduğu yerden kalkıp elinde ki testi ellerime tutuşturdu. "Hadi hemen deniyorsun"şaşkınca ona baktım. "Yok artık"bu sefer Sude atıldı. "Canım kuzenim. Deneyeceksin kaçışın yok. Resmen hamilelik belirtileri gösteriyorsun! Hamile olabilirsin!"sıkıntıyla üfleyip "ama olmayadabilirim. Üşüttüğüm için midem bulanıyor olabilir" Mihra göz devirip "denemeden anlayamazsın Asel. Hem bir şey varsa hemen öğrenki riskli durumlara girme. Yoksa yoktur zaten."hak vererek testi aldım. "İyi deneyeyim." Ahsen bu sefer arkamdan itikleyerek beni banyoya soktu. Her an vazgeçebilirdim farkındaydılar.

İki haftadır sürekli bir mide bulantısı vardı. Kokulara karşı ayrı bir hassasiyetim başlamıştı. Sürekli halsiz ve uyku halindeydim. Dedikleri gibi olabilirdi ama Yiğit ikinci çocuktan hep korkmuştu yaşadıklarımızdan dolayı. Yine aynı şeyler yaşanırsa hem Ömer hem Yiğit kötü etkilenecekti. Ayrıca Ömer sekiz yaşına gelmişti. Arada çok fazla yaş farkı vardı. Nasıl olurdu hiçbir fikrim yoktu. 

Derin bir nefes alıp hızla testi yaptım ve beklemeye başladım. Burda gelen sonuç ne kadar doğru olabilirdi ki? 

Yirmi dakika sonrasında gözlerimi yumarak testi elime aldım. Büyük ihtimalle çıkmıştı ama bakmaya korkuyordum. Ya da heyecanlıydım. Hangisiydi ahırt edemiyordum.

Eğer karnımda bir can varsa buny öğrenmek için geç kalmakta istemiyordum.

Yavaşça gözlerimi aralayıp testin üstündeki küçük kare kısma baktım. İki tane çizgi vardı bu da demek oluyordu ki karnımda bir can var. Gözyaşlarım yanaklarıma düşerken kalbimde tarif edilmez bir mutluluk vardı. Bir kere daha mı anne olacaktım yani? Bu canı bir kere daha mı taşıyacaktım? Bu çok büyük bir nimetti.

"Asel hadiiii vallahi meraktan ben doğuracağım olmayan çocuğumu!"

"Ay Sude tamam!"ellerimi yıkayıp hızla lavabodan çıktım. Üçü de kapıya dizilmişti. Hepsinin gözünün içine tek tek bakıp kocamam gülümseyerek "hamileyim!!" Hepsi aynı anda çığlığı basmışlardı. Daha sonra ise üstüme çullandılar.

"Ayyyy hayırlı olsunnn"bir süre sevinö gösterisinden sonra hepsi beni bırakmış rahat bir nefes alabilmiştim.

"Ama şimdi yine de bir doktora gidin. Ne  olur ne olmaz. Bu testlerin sağı solu belli olmuyor"Mihra'yı onayladım. "Yiğit gelsin. Gideriz. Ay ne tepki verirki."

"Ben bizim evden duyacağımıza eminim"Mihra'ya gülüp saatimi kontrol ettim. "Ömer okuldan gelir. Kaçtım ben haber veririm"

"Dikkatli ol!"

"Sizde!"ben evden çıkarken Ömer ve Hafsa da servisten inmişti. Hızla karşıya geçip "annecim"

"Anne. Mihra teyzemlerde miydin?"

"Evet. İşimiz vardı. Hafsa nasılsın?"

"İyiyim Asel teyze sen?"

"İyiyim bende. Annen evde. Koş hadi"o içeri koşarken Ömer'e döndüm. "Hadi gel içeri"çantasını alıp kapıyı açtığımda içeriye geçti. "Çok açım vallaha"