İMANBOY

2.4

selammmm.

Nasılsınız?
Dün iyi sabrettim ama dimi? Atmadım ikna olmadım. Zaten çok giremedim yoğundum yorumlarada çok cvp veremedim kusura bakmayın.

Kış kış böüme o ksdar istediniz

-------------

Gözyaşlarıma hakim olamazken yeşil gözler gözlerimle buluştu. Allahım sana çok şükür. Allahım sana çok şükür.

"Uyandı abim işte! Dedim size! Dedim uyanacak dedim!" Doktor gülerek Ayçayı onayladı.

"Turp gibi abin. Görmek ister misin?"

"Evet isterim! Ama önce Kedi abla sen gir. Sen çok üzüldün"

"Teşekkür ederim"doktor beni yönlendirdiğinde odaya girdim.

"Çok uzatmayalım lütfen"onayladığımda o çıktı. Yiğit'e döndüğümde sargılı ayağıma çatık kaşlarla bakıyordu. Ona doğru ilerleyip yatağın yanına çöktüm.

"Çok korkuttun. Neden söylemedin bana? Niye sakladın?"ağzında ki havayı çıkarıp

"Ayağına ne yaptın?! Dizlerin niye kan içinde?!" Sesi o kadar yorgun çıkmıştı ki.

"Önemli olan bu değil şimdi."

"Tam olarak en önemli şey bu şuan."

"Yiğit ölecektin!! Neredeyse kaybedecektim seni?! Önemli falan değil ayağım! Oram ya da buram önemli değil! Öleceksin sandım! Ayağımın acısını hissetmiyorum bile kalbim öyle acıdı ki." Alnımı yatağa koydum.

"Delicesine korktum. Çok korktum"bir eli baş örtümün üstünü okşadı.

"İyiyim güzelim ölmedim. Hemen ölünmüyor öyle. Korkma. Korkma ağlama iyiyim ben."

"Güzelim demene heyecanlanamayacak kadar yorgun kalbim"hafifçe kafamı kaldırdığımda gözgöze geldik.

"Çürümüş gibi gözükebilir kalbim ama aslında yeşertebilecek olan tek kişisin Asel"

"Sevgim iyileştirir mi kalbini?"

"Hemde ne iyileştirmek. Eşsiz bir kalbe dönüşür o zaman. İçinde sevgini taşıyan bir kalbe"

"En çokta neyden korktum biliyor musun Yiğit Altuğ?"

"Neyden korktun kedicik?"

"Sana seni sevdiğimi söyleyemeden öleceksin diye çok korktum"yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti.

"Bende seni sevdiğimi söylemeden ölemezdim zaten" bu sefer kafamı göğsüne yatırdım. Baş örtümün üstüne öpücük kondurup

"Şimdi hesap ver bakalım. Ayağına ne oldu?"

"Araba çarptı"

"Ne?!" Yavaşça doğrulduğumda gözleri dehşetle açılmıştı.

"Hastaneye gelmeye çalışırken bisikletleydim. Önümü göremedim çarpıştık. Adam getirdi beni hastaneye. Ama iyiyim bir şeyim yok. Hissetmiyorum bile acısını. Sen iyi ol yeter bana"

"Ne demek araba çarptı ne demek? Ya ağır atlatsaydın. Benim yüzümden. Nasıl affedeceğim ben kendimi şimdi?"

"Yiğit saçmalama senin yüzünden falan değil. Böyle düşünürsen valla konuşmam seninle. Ağır falanda atlatmadım. İyiyim. Çok iyiyim. Sen bakıyorsun ya yeşil yeşil herkesten çok daha iyiyim."

"Söz hemen kalkacağım ayağa ben taşıyacağım seni her yere. Ayağın olacağım senin"güldüm ve alnına düşen saçları geri yerine koydum.

"Sen kalkta. Başka hiçbir şey istemem" bileğimden tuttu ve elimi dudaklarına indirerek avcumun içinden öptü.