ÖZEL BÖLÜM

9.3K 611 113
                                    

Selaaam

Bu özel bölümde ayperisi111 ile ilerideki yazacağımız kitap ile ilgili bir bölümdür.

Bölümde geçen selim karakteri için ne baktın bilader kitabını okuyabilirsiniz.

kitaptan bağımsız bir bölüm gibi de düşünebilirsiniz kitaplar arası bağlantı kurmak için

----------

-Yiğit Altuğ-

Elimdeki kağıtta verilen numaraya doğru bakındım. Tek tek kapı numaralarına bakmak gözlerimi yormuştu. Normalde yatılı değildi kursum ama gittiğim kurstaki hoca yatılının daha verimli geçeceğini söyleyerek düzenlenen bu minik kampa beni de dahil etmişti.

"hay şey edeceğim şimdi nerde bu lanet oda!"iç sesim olan çocuğa doğru döndüm. Kaşlarını çatmış o da numaralara bakıyordu."pişt"bakışları bana döndü. "buyur?"

"kaç numaradasın?"

"A/7 yazıyor"

"bende de ama bulamadım."bavulunu bavulumun yanına koyup etrafa bakındı. Bende birini bulmak ümidiyle bakındım. "şurda biri var. Hoca mı öğrenci mi bilemedim?"baktığı tarafa doğru döndüm. "belki biliyordur yine bir soralım"beni onayladığında bavulları arkada bırakıp onunla beraber gördüğümüz şahsa doğru ilerlemeye başladık. 

"selamun aleyküm"

"aleyküm selam."

"biz odayı bulamadıkta A/7 tam olarak nerede?"

"üst katta. Hemen sağ koridoru dönün görürsünüz zaten."teşekkür ederek geri bavulların yanına döndük. "aynı odada kalıyoruz ha"kafamla onayladım. "Selim ben."

"Yiğit bende"

"memnun oldum"

"aynı şekilde kardeşim. Şu odaya çıkabilirsek daha da memnun olacağım. Ah Aselim ah."ben söylene söylene merdivenlerden çıkarken Selim de hemen arkamdan çıkıyordu. çocuğun dediği gibi koridoru dönmemle oda numarası gözüme çarpmıştı. Selim birden odaya doğru koştuğunda neden bilmediğim bir şekilde yarışa girerek bende koştum. İkimizde kapı kolunu aynı anda kavramıştık. 

"İlk ben tuttum sakşnce geri çekil"tek kaşımı kaldırarak "alakasız ben tuttum."

"Lan çekil!"

"Sen çekil!"içerden kapı aniden açıldığında ikimizde öne doğru sendelemiştik. Kapıyı açan çocuk ise biza garip bakışlar atıyordu.

Kendimi toparlatıp hızla içerdi girdim. Odalar dört kişilik iki ranzadan oluşuyordu. Bir ranza dolmuştu bile. Tam diğer ranzanın üst tarafına atılacakken "üst benimdir!"

Selim'e yan bir bakış atıp çantamı yukarı fırlattım. "Hayır benim"

"İlk ben dedim çıkar mısın şurdan?"yine onu umursamadan üste tırmandım. Valla umrumda bile değildi altta basık basık yatamazdım. Koskoca Yiğit Altuğ ranzanın altında mı yatacaktı peh.

"Sabır küfür yok Mihra kızar küfür yok"

🔆

Çalan zille gözlerimi araladım. Yavaş yavaş odadakilerde ayılmaya başlamıştı. Hızla telefonuma ulaşıp Asel'i buldum.

Kime:Balım
Ben:

Kime:BalımBen:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İMANBOY Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin