İMANBOY

5.0 (Final)

00.00🍯
21.06.2023

Selam.
Final yazısını görünce bir şaşırdınız değil mi? Kfksjfksmdlsmd
Yakında demiştim bu kadar yakın olacağını hiçbirimiz tahmin etmedik. Duygusalım şuan o yüzden hadi bölüme

---------

Tıraş makinasını lavabonun yanına bırakıp suyu yüzüme bir kere daha çarptım. Ayna da kontrol ettiğimde kendimi onaylayarak çıktım.

"Babam. Uyandın mı?"hastane beşiğinden alıp onu kucakladım. Rahatça yanağına öpücük bıraktığımda minil parmakları yine çenemi buldu ama bu sefer hemen çekmişti.

"Annen gibisin. Sakallarımı niye bu kadar seviyorsunuz?"onu omzuma yatırarak odadan çıktım.

"Anneye bakalım. Acıktın değil mi sende?"yoğun bakımın önünde durduğumda camdan baktım. Hala aynı yatıyordu güzelim. Neredeyse 30.saate girmiştik. Sadece bir kere içeri girip öpebilmiştim avcunu. Tekrar kapıya doğru gidip düğmeye bastıktan sonra içeri girdim. Doktor çok bir sıkıntı olmayacağınu söylemişti. Sadece kalabalık yapmamak önemliydi.

Perdeyi kapatıp yanına gittim. Ömer'i yatağa yatırıp yatan Asel'in göğsünü açtım. Teni buz gibiydi. Ömer'i tekrar kucağıma alıp göğsünün ucunu ağzına verdim. Öyle iştahlı emiyordu ki canım acımıştı. Doğru düzgün ememiyordu bile annesinin sütünü. Doktorun yeterli gördüğü miktarda içtiğinde geri çektim ve göğsüne kapattım. Ömer ise kucağımda ağlamaya başlamıştı.

"Şşş oğlum. Bir şey yok. Aç gözlü olma"bu sefer asla susmuyordu. Sanki aç olduğu için değilde annesini istediği içindi yakarışları. İçten içe bende de fırtınalar kopuyor Ömerim ama sabredeceğiz babacım. Sabredeceğiz.

"Bir çocuğa bişe bakamıyor musun Aşkım?"hızla Asel'e döndüğümde gözlerini açmış gülümseyerek bana bakıyordu. Rüya olmadığına emin olmak için gözlerimi bir kaç kere kapatıp açtım. Her seferinde gözleri açıktı.

"Oğlumuz"

"Asel"

"Hm?"hızla yanına gidip dudaklarını alnıma bastırdım. Daha önce hiç bu kadar rahatladığımı hatırlamıyordum. Kalbim deli gibi atıyordu. Uyanmıştı balım uyanmıştı.

"Oğlum"kucağımdan almaya yeltendiğinde eline bağlı olan kablolar engellemişti. Yavaşça kucağına yatırdım. Ağlama sesi anonda kesilmişti. Hala gözlerimi üzerindeb ayırmıyordum. Gerçekten uyanmıştı. Vücudumun gevşemesiyle gözyaşlarım süzülmeye başladı. Asel de Ömer'i kokladığı an ağlamaya başlamıştı. Yatağın yanına çöküp elini tuttum.

"Biliyordum biliyordum."avcunun içinden öpüp gözlerimi ona çevirdim.

"Öldürdün be balım bizi."

"Özür dilerim."

"İyi ol iyi olman yeter. İyi ol balım iyi ol"

"İyiyim. Çok iyiyim. Yiğit başarmışız."

"Başardık tam olarak gözlerini açtığın an başardık" tekrar avcunun içinden öpüp kokladım. Avcu en güzel kokan yeriydi kokusunu en net aldığım yerdi.

🍯

Asel'in eli hala yanaklarımı okşuyordu. Odada ki tek ses Ömer'in emme sesleriydi.

"Neden kestin? Bensiz kesmişsin hemde" yanağımda ki avucunu öptüm.

"Çocuğun yanakları tahriş olur diye. O da kızdı zaten."