İMANBOY

3.5

Selamm
Nasılız?

Ben baya hızlandım hızlı hızlı bölüm yazıyorum noliy noliy.

Yine soft bir bölüm. Ağladığınız gözyaşlarını telafi etmek için soft bölümler geliyor artık. Ne kadar iyiyim dimi? Nfösmflsldld

Neyse hadi iyi okumalaarrr

--------------

Elimin tersiyle göz yaşlarımı sildirdim. Hep alacağım evlenme teklifini merak ederdim. Bir çok seneryo canlanırdı gözümde hepsi garip değişik şeylerdi beni mutlu ederdi. Sadece hayaldi ama ederdi. Şimdi hiç hayal etmediğim bir evlilik teklifiyle karşılaşmıştım. Bu beni en mutlu eden tekliflerdendi. Bana en çok dokunan kelimleri bedenime ve kalbime en çok işleyen teklifti. Bir yüzüğe bir de karşımda ki Yiğit'e baktım.

"Bana söylediğin bu özel kelimelere sadece evet demek nankörlük gibi geliyor Yiğit Altuğ."

"Sen evet de ben bin tane anlam çıkarırım o evetin altından."gülümsedim ve

"Evet. Her şeyi paylaşalım. Her şeyi ama her şeyi." Gülümseyerek ayağı kalktı ve yüzüğü kutudan çıkardı. Bende titreyen elimi ona doğru uzattım. Yüzük parmağıma geçirirken pırlantanın kedi şeklinde olduğunu gördüm. Kalbim buna da mutlu olmuştu.

"Herkes gibi olmayı sevmediğini söylemiştin lisedeyken. Bende sana özel pırlanta taktım. Kediciğime kedicik"hem gülüp hem gözyaşı dökerken ona sarıldım. O da kollarını belimde birleştirdi. Yine nefsine hakim olamadın Asel tebrikler.

"Seni seviyorum Yiğit Altuğ"

"Bende seni seviyorum Asel Altuğ"geri çekilip yüzüne baktım.

"Asel Altuğ mu?"kaşlarıyla parmağımda ki yüzüğü işaret etti.

"Yüzüğü taktım."

"Aaa babam vermedi daha"

"Olsun"

"Olmaz öyle. Babamın soyadını şak diye bırakamam önce babam versin öyle"

"Peki. O zaman. Seni seviyorum Asel Kılıç"gülümseyerek yeşillerine baktım. Bu zamana kadar ki en mutlu yeşilleriyle bakıyordu bana.

"Birbirimizi hiç bırakmayalım Yiğidom"

"Bırakmak yok. Ne demiş Cemal Süreya?"

"Güya sende bilmiyorsun edebi şeyler"

"Şşş google amcadan araştırıyorum senin için çaktırma"güldüm ve kollarımı göğsümün üstünde bağlayıp

"İyi dinliyorum neymiş o söz?"

"Ben senin;sevgilin,eşin,baban,ağabeyin,arkadaşınım. Biri bitse diğeri kalır seni hiç bırakmayacağım"bu çocuk her seferinde beni şaşırtmayı başarıyordu. Gülümsedim öyle içten öyle sevgi doluydu ki.

"Söz bende seni asla bırakmayacağım Yiğit Altuğ. Allah'ın izniyle beraber yaşayıp beraber öleceğiz"

"Hadi evlenelim"güldüm ve geri kahvaltı masasına oturdum.

"Önce yemek bu kadar mutluluk acıktırdı!"

"Pekala çokala önce yemek sonra evlenmek"

"Ya Yiğit!"

"Balım"

"Dövücem seni"

"Bende öpücem seni"

"Bak hemen edepsizleşiyorsun!"omuz silkti ve ortada ki börekten alıp ağzına attı.

"Karım olacaksın"