İMANBOY

2.2

SELAM
NASILIZ?

Bölüm saati 19.00'a uzayabilir yani bu hafta ki bölümleri 19.00 da atabilirim haberiniz olsun bu cuma bitecek sınavlarım inş rahat rahat takılırız.(sanki hiç salmamışım gibi) her neyse diyecek başka bir şeyim var mı? Var.

ayyssww kendisi bir texting yazıyor ilgilenenler varsa bakabilir konusu çok hoşuma gitti. Kalemide çok hoş önerdiğim kitapları soranlar olmuştu. Kesinlikle öneriyorum.

Kış kış

-------------

Çıkış zili çaldığında toparlandım. Yiğit'e döndüğümde hala uyuduğunu görmemle çantamı geri sıraya bırakıp yüzüne doğru yaklaştım. Alnına düşen saçlarına üflediğimde kıpırdandı.

"Yiğit hadi zil çaldı"

"Uykum var"diye mırıldandığında saçlarına daha kuvvetli üfledim.

"Kalk bizimkiler gelmiştir alışverişe gideceğiz"

"Öp kalkarım belki"

"Oldu canım başka?"

"Başka bir şey yok şimdilik"

"Hadi kalk bırakıp giderim ha!" Mırıldanmaya devam ettiğinde saçlarıyla oynamaya devam ettim. Umarım Hakan ve Sude geç kalmıştır yoksa ben bu öküzü uyandırana kadar çok bekleyeceklerdi.

"Hadi be kızım on saattir seni bekliyorum!"sınıfa giren Hakan'ı gördüğümde gülümsedim. Uzun zamam olmuştu görüşmeyeli.

"Hakan"ben ayaklanırken Yiğit de hızla kafasını sıradan kaldırmıştı. Hakan'a doğru ilerledim.

"Prenses?"kollarımı ona doladığımda o da bana sarıldı.

"Noluyor lan?"Yiğit'in çatallı çıkan sesiyle geri çekildim. Kaşlarını çatmış bize doğru bakıyordu.

"Tanıştırayım Hakan bu Yiğit. Yiğit bu da Hakan" Hakan tek kolunu omzumdan sarkıtırken

"Memnun oldum"Yiğit cevap vermek yerine Hakan'ın omzumda ki koluna kötü kötü bakıyordu. Kıskandığını daha fazla belli edemezdi gerçekten.

"Sude nerde?"

"Aşağıda bekliyor."

"Yiğit de bizimle gelecek."yanaklarımı sıkıp

"Gelsin. Sen iste yeter"güldüm ve ellerine vurdum

"Canımı acıtıyorsun öküz!"karşılık olarak gülüp sıktığı yanaklarımı öptü. Hakan hep böyleydi samimi ve yılışık. Süt kardeş olduğumuz için beni rahatsız eden bir durum yoktu ama Yiğit için öyle gözükmüyordu. Son derece sinirli gözükiyordu ki onu daha önce hiç böyle görmemiştim. İçimi bir endişe kaplamadı değildi şuan. 

"Yiğit"dedim kısık çıkan sesimle

"Hadi gidelim kalk"bakışlarını kaçırarak kalktığında daha büyük bir endişe kapladı içimi. Kıskandığından mı yapıyordu başka bir şey mi olmuştu?
Hakan'a döndüm ve

"Hadi in geliyoruz"Hakan anlamış olacak ki onaylayıp çıktı sınıftan. Yiğit'e doğru bir adım atıp yüzünü inceledim.

"İyi misin?"

"Değilim!"birden çıkışması irkilmeme sebep olmuştu. Bunu o da fark etti. Gözlerini yumup derin bir nefes çektikten sonra

"Kuzenin diye bu kadar samimi olmak zorunda mısın? O da haram değil mi? Ben nasılsam o da öyle değil mi? Öyle daha yeni kursta söyledi hoca bu konuyu."