İMANBOY

1.3

selaaaaam nasılız?

Bir bölüm daha attım. Bugün iyi günümdeyim galiba elimde ki son bölüm ama yarın cumartesi ondan rahatım tabi İnşAllah son ana dek yumurta kapıya dayanmadan yazabilirsem gdghfjks. 

Aşklar Melis,Tuğçe,Arda ve Hacer'i de ayarladık. Tiktok hesabımda paylaştım.(tiktok:Simgemsibişi4)

HAdi okuyun bari o kadar yazdım.

--------------

Öğle molasına girdiğimiz gibi spor salonuna inmek istemiştim ama Hacer hoca beni tutmuş bir sürü soru sormuştu. Anca on on beş dakikanın sonunda kurtulmuştum. Bağcıklarıma basmamaya çalışarak koşa koşa merdivenlerden indim.

"Yavaş yavaş düşüceksin!"dedi elindeki topu potaya atarken. Bir kaç basamak kala atlayıp yanına ulaştığımda topu potaya değilde top sepetine attı. Sonra ise önüme çöktü. Ne yaptığına anlam veremezken "Düşeceksin bir tarafların kırılacak proje bana kalacak."biraz daha eğilip baktığımda bağcıklarımı bağladığını gördüm. Gülümsememi engellemeye çalışarak"Çocuk muyum ben?"ayağı kalkıp ellerini birbirine vurarak temizlettirdikten sonra "Çocuk gibisin"dedi.

"Hiçte bile değilim!"

"Tam olarak mızmız bir çocuksun."

"Değilim bu arada." 

"Bence öylesin"

"Bence değilim"

"Ama bence öylesin"

"Yiğit! İnat yarışına sürükleme beni! Konuşacak ve anlatacağın çoook önemli mevzularımız var" belli belirsiz onaylama hareketini yaptıktan sonra tribünlerde ki koltukları işaret etti.

"Oturalım" onayladım ve o hareketlenmeden ben hareketlenip hızla koltuklardan birine oturdum. O da yanıma ulaşıp oturduğunda bakışlarım onun üzerindeydi. Yüzü en ciddi halindeydi. Sanki bazı şeyleri anlatması zormuş gibi. Anlatacakları neydi böyle? Yiğit'i durgunlaştırıyor. Sessizleştiriyor. Soyutlaştırıyor.

"Önce ki gece babamla tartıştık biraz. Çıktım evden. Bütün gece dışardaydım boş boş gezindim işte. O günde camiden sonra eve gittim. Gidince bir ton yine tartıştık. Kafam esti çıktım içmeye" sakladığı detaya inmediği bir çok şey vardı.

"Bu kadar çabuk mu içiyorsun?"

"İnan bana çok içen bir insan değilim. Severek içen biri de değilim. Sadece o an öyle geldi. Senin evine gelişim falan hiç hatırlamıyorum. Bir çıkışımı hatırlıyorum işte. Baban beni öldürmemiş iyi"

"Babam anlayışlı bir adamdır. Umursuz bir ailede büyümüş. İçki de varmış kötü alışkanlıklarda. Annemde muhafazakar bir ailenin kızıymış. Sırf ona Aşık olduğu için düzeltmiş kendini sonra zaten dine karşı ısımış allah rızası için yapmaya başlamış. Ama annemin babası düzeldiğine inanmadığı için vermemiş babamda annemi kaçırmış. Öyle evlenmişler sonra dedemleri inandırmışlar. O yüzden seni anlıyordur yani"

"Anladım." Bakışları kucağında ki ellerinden ayrılmadan

"Benim babamda annemin katili işte."kötü hissetmemesi için şaşırdığımı ve afalladığımı belli etmemeye çalıştım.

"Mecazi anlamda mı gerçek anlamda mı?"kalbinin üzerine ovuşturduğunda endişelenerek ona doğru eğildim.

"İyi misin?"kafasıyla onayladı.

"İyiyim ama gerçek anlamda katil. Babam kötü bir adam. Çok kötü bir adam."sesi titrediğinde içimin acıdığını hissettim. Tartışma dediği şeyin tartışmayla kalmadığını yüzünde ki dağınıklığın sahibini az çok anlamıştım. Hangi baba evladına kıyardı ki? Hangi vicdan sahibi bir insan kendi canından olana kıyabilirdi ki?  Dediği gibi çok kötü bir adamdı babası. Ne olursa olsun. Hem karısının katili hemde çocuğunun annesinin katiliydi.