İMANBOY

4.3

Selam. Nasılız? Sizi çok alıştırdım mutlu bölümlere...
Neyse spoi yok.
Uçun...

-------

Beni ortaya aldıklarında saf saf etrafa bakınıyordum. Çünkü program akışında benim ortada dikileceğim yazmıyordu. Birden zeybek başlamasıyla karşımda oynayan Yiğit'e baktım. Yüzüme kocaman bir gülümseme yerleşmişti. Harmandalı oynamak bir insana bu kadar yakışabilirdi. Valla onun her hareketi yüreğimi hoplatıyordu. Zaten geniş omuzluydu bu pyun onu hepten heybetli göstermişti.

Bütün oyun boyunca büyük bir hayranlıkla onu izlemiştim. Bitirdiğindeyse bana doğru geldi. Cebinden bir gül çıkartıp elime uzattığında gülümseyerek aldım. Onun gibi yapıp kulağına doğru yaklaşarak

"Oryantelde oynar mısın?" Gülerek bana baktığında

"Karma is for you hayatım"

"Hayatını"

"Ayıp yakışmadı"dedim ve ilerleyip takı takılacak yere geçtim. O da fazla beklemeden yanıma gelmişti. Annemler kurdaleleri boynumuza taktığında insanlar tek tek takı takmaya gelmişlerdi.

Arkalarda tanıdık bir sima gördüğümde o tarafa biraz daha odaklandım. Lan Tuğçe ve Emir arkada durmuş bize bakıyorlardı.

"Yiğit misafirlerimiz var"Yiğit baktığım yere bakıp sırıttı.

"Tebrik etmeye gelmişler. Bükemediği bileği öpecekler"onun keyiflenmesiyle bende keyiflenmiştim. Hayır Emir'i anladım da Tuğçe de ki nasıl bir manyaklıktı böyle?  Takı sırası tek tek geçerken ikisi önümüzde durdu. Bir şey desinler diye yüzlerine baktım ama ikiside sus pustu. Bu sessizliği ben bozmaya karar verip gülümsedim

"Teşekkür ederiz. Darısı başınıza. Biliyoruz bir yastıkta kocayacağız" Tuğçe bana üstten üstten bakmaya devam ettiğinde gülümsememi büyülttüm.

"Tebrik etmedim yalnız"

"Ben öyle algıladım"

"Olmayan şeyleri algılamayı seviyorsun"

"Olmayan şeylerle hareket etmiyorum ama"

"Uf Asel!"

"Ne uf Asel düğünüme geldiğine göre diyecek bir şeyin vardır diye düşünüyorum"

"Hiç değişmemişsin"

"Değişmedim. Sen de değişmemişsin hala istenmediğin yerlerde durmaya devam ediyorsun"

"Thats my girl"Yiğit'in dediği şeye gülmemeye çalışarak ciddiyetimi korudum. Bu onun repliğiydi. Aslanın eşi de aslandır misali.

"Sadece Yiğit'i görmeye geldim. Üstüne alınma"sinirlerime hakim olmaya çalışarak

"Çok bakma canım gözün kalır. Ya da bak anca bakarsın zaten ama baktığında büyük ihtimalle yanında beni görürsün ya elimi tutarken ya da başka bir şekilde sen düşün orasınıda"

"Ufff that my girl gerçekten" Yiğit'i dürttüğümde sustu. Tuğçe ise bozulmuştu. Yavaşça Emir'e baktım. Tuğçe'nin aksine daha masum bir şekilde gülümseyerek

"Tebrik ederim."bu çocuğun bana hiçbir zaman zararı olmamıştı. Yiğit sinirlenmesin diye uzak duruyordum sadece. Tuğçe Emir'i sertçe dürttüğünde Emir sallamadı.

"Huzursuzluk çıkartmaya gelmedim. Tebrik etmek için geldim"

"Teşekkür ederiz Emir"Yiğit'i de dürttüğümde hala bir teşekkür etme girişiminde bulunmamıştı. Ona döndüğümde kötü kötü baktığını gördüm. Burdan geri dönüşü olmayacağı için zorlamayarak onlara döndüm.