ANEMON DÖNGÜSÜ

22. Bölüm: DEJAVU!

paragraflar arası yorum ve bölüm sonu oy vermeyi unutmayın. yorumlarınız çok hoşuma gidiyor mümkün olduğunca bol yorum atın lütfen öxmcnxzöç

---------------------------------------------------------

"oğlum!" Kutay yüzünü sakladığı kitabı aşağı indirdi. "sıkıldım bak bu durumdan! Kitapla yüzümüzü saklamak ne ya?!"

Elimle, bıraktığı kitabı tekrar Kutay'ın yüzüne tutarak konuştum. "Ayla fark ederse kendileri için geldik zanneder abi."

Kutay gülerek "biz kendileri için gelmedik çünkü değil mi Ulaş?" dedi. Bir süre daha bekledikten sonra oflayarak elindeki kitabı koydu "Kutay dur!"

"ne duracağım ya! Kendimi kız kesmek için plaja giden Abazalar gibi hissediyorum! Giderim paşalar gibi yanlarına öyle dururum ama uzaktan izlemek olmaz."

Omuz silkip kitabı önüme tutarak "iyi sana güle güle o zaman" dedim. elimdeki kitabın çekiştirilmesiyle daha sıkı tutmaya başladım "bıraksana kitabı ya! Gitsene abi sen kızların yanına."

"tek başıma ne yapayım ben orada? Kalk birlikte gidiyoruz!"

"ben hayatta kalkmam!"

"sen öyle san! Kalk lan ayağa! Bana bak bağırırım buraya da herkesi toplar seni rezil ederim!"

Kutay'ın bu cümlesi bana Ayla'nın otobüste bağırarak yerimden kaldırmasını hatırlattı.

Tarih 26.06.2023

Yanımdaki koltuğun çökmesiyle Ayla'nın geldiğini anlamıştım. Bir iki hışırtı sesi duydum belli ki yastık çıkarıyordu. Bana vuracağını anlamak için ekstra zekaya falan gerek yok sanırım.

Bir gözümü kısıp kendisine baktığımı fark etmemişti, eliyle bana vuracağı zaman elini tuttum. Dengesini kaybedip üzerime düşmüştü. Şaşkınlıkla bana baktığında gözlerine baktım ve gerçekten çok güzel gözleri vardı.

Acaba içimi okuyor mudur? Bunları duysa neler olur var ya! Binim gizlirim gizil mi! sin bini mi biğiniyirsin! Allahım dilinden bir daha kurtulamazdım.

Olayı toparlamak için sinirlenmiş gibi ona baktım. Üzerimden kalktığında ona "ne yapıyorsun kızım sen!" diye bağırdım önce biraz irkilse de hemen kendine gelip "ne bağırıyorsun! Çık yerimden hemen!" diye bağırdı. Paşam? Sen mi bağırıyorsun bana?

"bana bağırma sen zararlı çıkarsın." Dedim. kaşlarını havaya kaldırdı ve meydan okuyan bakışlarıyla bana baktı "bağırırım. Bak yine bağırıyorum. Ulaş Taş hemen yerimden kalk!" bu ses ne ya! Allahım sen sabır ver!!!!! "kızım git belan başka yerde ara. Bana bulaşma. Benden sana bir şey çıkmaz."

"tamam. Kalk yerimden sana bulaşmayayım." Koltuğa biraz daha yayılıp gözlerimi kapadım "artık bura benim yerim. Git kendine başka yer bul." Alay ederek "oldu canım başka?" diyip tekrar bağırdı "kalk yerimden hemen!"

Tek gözümü açıp Ayla'ya baktım. İncecik kollarıyla değil beni kendini bile taşıyamazdı. Ayrıca bu kızı kızdırmak çok hoşuma gidiyordu. Piç smile atıp beni kaldıramayacağından emin bir şekilde "kaldırsana" dedim. ellerini esnetti ve sonra koluma uzandı. Her ne kadar çekse de kımıldamıyordum. Aynı dediğim gibi beni hayatta kaldıramazdı. Yüz ifadesine de bakılırsa sanırım içinden bana sövüyordu.

Alayla "ne oldu güçlü kız? Gücün yetmedi mi?" dedim. Ayla kapattığı gözlerini açtı. Aklına bir şey gelmiş gibi sinsi bir gülüş oluştu. Bu gülüşten korkmalı mıyım? Derin bir nefes aldı veeee "imdat! Taciz edili-" ne diyeceğini anlayıp ayağa kalktım ve elimle ağzını kapattım.