မနက်ခင်းလေးမှာ သားဖြစ်သူအတွ ဆန်ပြုတ်လေးတိုက်ဖို့လုပ်နေချိန် ပုခက်ထဲအိပ်နေတဲ့ ကလေးက ငိုကြီးချက်မထအော်ကာ ငိုနေတာကြောင့် ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုချကာ အိမ်ရှေ့သို့ထွက်လာလိုက်ပြီး ကောက်ချီလိုက်တော့ အငိုတော့တိတ်သွားပေမယ့် ချီလိုက်ထဲကသိလိုက်ရတာက ကိုယ်နွေးနွေးလေးဖြစ်နေတာကိုပင်..
အစည်းအဝေးလုပ်နေတာကြောင့် ဖုန်းသံကိုပိတ်ထားလိုက်မိတဲ့ J..အိမ်မှာကလည်း Jeon Tae လေးက အဖျားတွေတက်ကာ တကိုယ်လုံးအပူတွေကြီးပဲ အသားအရည်ကအစအရောင်ပြောင်းပြောင်းသွားတာကြောင့် ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိဖြစ်ကာ ဖုန်းတွေဆက်နေပေမယ့် J က မကိုင်..
"J ရယ် ဖုန်းကိုင်ပါ ကျေးဇူးပြု၍ ဖုန်းကိုင်ပေးပါ "
"ဟင့် ဟင့် ဟင့် "
" အင်းပါ သားရယ် Daddy စီ ဖုန်းဆက်လို့မရလို့ပါသားရယ် appa တို့ပဲသွားရအောင်နော် "
သားဖြစ်သူကိုချီကာ အိမ်တော်ထိန်းကို ကားအဆင်သင့်ပြင်ခိုင်းပြန်တော့လည်း အိမ်ရှိ Driver ဦးလေးကြီးရဲ့ ခွင့်ရက်ဖြစ်နေတာကြောင့် ကားမောင်းပို့မယ့်သူမရှိ..
" သခင်လေး ဦးလေးLee က ဒီနေ့ခွင့်ရက်ပါ "
နောက်ဆုံးသားကို ကားနောက်ခန်းမှာသေချာလေးချကာ သူကိုတိုင်ကားမောင်းဖို့သာဖြစ်လာတော့တဲ့ Daisy..
" သခင်လေးဖြစ်ပါမလား "
" ရတယ် အိမ်တော်ထိန်းကြီး ကျွန်တော်သွားတော့မယ်နော် "
ကားကို မြန်မြန်မောင်းထွက်လာတဲ့ Daisy..ကားမမောင်းတာကလည်းအတော်လေးကိုကြာနေပြီဖြစ်တာရယ်..သားဖြစ်သူကိုစိတ်ပူနေတာရယ်ကြောင့် ကားသာမောင်းနေရတာခြေတုန်ချတုန်ဖြင့်သာ..
" အဟင့် အဟင့် ဟင့် "
အနောက်ခန်းက သားဖြစ်သူရဲ့ ငိုသံလေးများကြားလိုက်ရရင်ဖြင့် အလိုလိုသူပါငိုချင်လာသလို စတီယာတိုင်ကိုင်ထားတဲ့ လက်တို့ကလည်း အလိုလိုတုန်လို့လာသည်...
so i'll tell you...
" Daisy မောင် အစည်းအဝေးလုပ်နေလို့ ဘာလို့လည်းဖုန်းတွေဆက်ထားတာ "
