Chapter 38

2K 55 15
                                    

Lovely Uzziah



♬♬♬
I'll love you for a thousand more
♬♬♬


At sa huling pag ikot ko'y ikaw ang bukod tanging nakikita ng aking mga mata.

Ikaw ang natatanging tinitibok at isinisigaw ng puso hanggang sa huling pag indayog sa saliw ng musika.

Ang una't huling taong nasa isipan na sasamahan hanggang dulo ng buhay.

Ikaw lamang ang mamahalin magpakailanman, Yunis-

The crowd's scream made my senses go back to reality in an instant and that moment was the worst part of my life.

As the curtains closed, I immediately pushed Dexter away from me. I feel horrified by the thought of...Oh shit! Si Yunis?!

"Yunis!" She nearly stumbles down the stairs trying to run as fast as she can away from this place.

My heart sank and shattered into a million pieces with the realization that she saw me kissed somebody else.

"Wait, Lovely-"

"Don't fucking call me like that!" I said with anger. My forefinger darted unto him.

"What the hell, Dexter?!" Marahas kong pinunasan gamit ang likuran ng palad ko ang aking mga labi dahil sa hindi ko inaasahang pangyayari. My eyes swell immediately as my head in a fuzz right now.

"Sorr-"

"I'll deal with you later." I cut him off. "You just ruined my life!"

Hindi ko na hinintay pa ang sagot niya at nagmadali na akong habulin ang taong mahal ko na ngayon ay siguradong nasasaktan dahil sa hindi ko inaasahang pangyayari.

You're such an idiot, Lovely! How dare you imagine her with him?! That's fucking insane! Gosh! I hate you.

Sising sisi ng utak ko ang sarili ko habang patuloy siyang hinahagilap.

I saw her glimpsed towards the narrow hallway near the exit of the gymnasium.

Nakita ko rin si Naomi na mukhang nag aabang dahil nakaharang pa ito sa gitna ng dadaanan ko. "Oh, Hi there Professor Adler. Why is everyone in a hurry? Congratulations po pala sa inyo ni Professor Dexter-"

Patuloy niyang salita habang lakad takbo ako patungo sa dinaanan ni Yunis at pinutol na ang sasabihin niya dahil hindi ko na kailangan marinig pa iyon. "Excuse me," Bahagya ko pa itong nasagi kaya nagpaumanhin ako agad.

I heard her scoffed and said something that didn't register well in my ears because I was too focused on finding the love of my life rather than wasting my time with other people.

Finally naabutan siya ng nga mata ko at sa palagay ko'y papunta siyang parking.

No, don't leave me...

I called her but to my surprise, two other women also called her.

It made her stop for a bit but when she realized na kami iyon ay lalo pa niyang binilisan ang pag alis niya sa lugar na ito.

I told Borja and Van to not follow us at ako na ang bahala at nagpaumanhin na rin dahil sa pangyayari.

Ramdam kong nag aalala ang kaibigan niya sa kanya at kasalanan ko iyon kaya gusto kong ako ang kumausap at mag ayos ng ginawa ko at ayaw ko na silang idamay pa.

I'm still thankful to my cousin for just letting me. I know she's worried for the both of us but I'm much worried about her feelings right now.

I'm so frustrated because of what happened. Bumuntong hininga na lang ako nang ilang ulit hanggang sa maabutan ko siyang muli sa parking at nakiusap na huwag siyang umalis at makinig muna sa akin.

This Is, Love (GxG)Where stories live. Discover now