.បច្ចុប្បន្ន
.ក្រាក!! សម្លេងបើកទ្វាបន្ទប់របស់រាងតូចក៏ឮឡើង ដែលឲ្យយើងបានឃើញឌឺណានាងដើរចូលមកដោយនៅក្នុងដៃរបស់នាងមានកាន់ថាសអាហារនឹងថ្នាំលេបផងដែរ។
"ម្ចាស់ស្រីយ៉ាងមិចទៅហើយ នៅមានឈឺត្រង់ណាដែលទេ ខ្ញុំនឹងទៅហៅលោកគ្រូពេទ្យឥឡូវនេះ" ឌឺណា ដាក់ថាសអាហារនៅលើតិរួចក៏ចូលខ្លួនទៅសួរថតយ៉ាងទាំងក្តីព្រួយបារម្ភព្រោះតែនាងចូលមកមុននេះ នាងបានឃើញរាងតូចយកដៃជូតទឹកភ្នែកខ្លួនឯង ទើបនាងគិតថាថេយ៉ុងប្រហែលជាឈឺនៅត្រង់មុខរបួសជាមិនខាននោះទេ។
" យើងមិនអីទេ...." រាងតូចក្រវីក្បាលឆ្លើយតបទៅកាន់ដៃស្រីរបស់នាងជាមួយនឹងទឹកមុខយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់។ ដោយភ្នែករបស់នាងរេចេញទៅមើលស្លឹកឈើដែលប៉ះខ្យល់បក់ទៅបក់មកនៅក្រៅបង្អួចនោះ ឃើញបែបនេះឌឺណានាងក៏បន្ត÷
"អញ្ចឹង ម្ចាស់ស្រីងើបមកញាំុអាហារបន្តិចសិនមកអាលនឹងបានលេបថ្នាំណា"
"ឯងទុកត្រង់នឹងហើយ យើងអាចធ្វើវាបានដោយខ្លួនឯង ហើយឯងក៏អាចត្រឡប់ទៅវិញបានដូចគ្នាយើងចង់សម្រាក"
"តែថាម្ចាស់ស្រី....!"
"យើងប្រាប់យ៉ាងមិចក៏ធ្វើតាមទៅ របួសប៉ុននឹងមិនអាចធ្វើឲ្យយើងស្លាប់បាននោះទេ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតកុំយករឿងនេះទៅរាយការប្រាប់បងប្រុសរបស់យើងឲ្យសោះណា...បានហើយចេញទៅវិញទៅ...."
"ទទួលបញ្ជាទាន!!" និយាយចប់ឌឺណានាងក៏បានដើរចេញទៅវិញដោយមិនភ្លេចទាញទ្វារបន្ទប់រាងតូចបើកនោះដែរ។ ក្រោយពេលដែលឌឺណាចេញទៅបាត់បានបន្តិចថេយ៉ុងនាងក៏ងើបអង្គុយដោយខ្លួនឯង ដែលវាឲ្យនាងរាងពិបាកបន្តិចពហរោះនៅតែឈឺនៅត្រង់មុខរបួសនោះតែយ៉ាងណានាងក៏ងើបអង្គុយផ្អែកនឹងក្បាលគ្រែឲ្យខានតែបាន។
"តើនេះជាថ្មាំអ្វីទៅ? យើងមិនចូលចិត្តថ្មាំទាំងអស់នេះនោះទេ..."និយាយហើយថេយ៉ុងក៏បម្រុងបោះថ្នាំនោះចូលទៅក្នុងធុងសម្រាមតែក៏ស្រាប់តែនឹកឃើញអ្វីម្យ៉ាងទើបនាង ក៏សម្រេចចិត្តលេបវាចូលទៅក្នុងពោះបាត់ទៅរួចក៏ទាញទឹកមកផឹកមុននឹងងើបដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹក។
YOU ARE READING
កំពូលឃាតករស្រី💥💯(The End)
Action"តាមពិតនាងគឺជាឃាតករហើយនាងក៏ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលខ្ញុំបានស្វែងរកអស់ពេលជាយូរមកនេះ! " "ខ្ញុំគឺជាប៉ូលីសហើយនាងគឺជាឃាតករ តើខ្ញុំពិតជាត្រូវចាប់មនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ដាក់ក្នុងគុកពិតមែនឬ?" "ហេតុអ្វីក៏ជានាង ថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំពីមុនបាត់ទៅណាហើយ ប្រគល់នាងត្រឡប់មកឲខ្ញុំ...
