"នេះគឺជាបន្ទប់របស់អ្នកនាងចា៎!"អ្នកបម្រើបាននាំថេយ៍មកកាន់បន្ទប់ដែលអ្នកស្រីចនបានប្រាប់ឲ្យពួកនាងរៀបចំនោះ ហើយបន្ទប់នោះក៏នៅជាប់នឹងបន្ទប់នឹងទល់មុខគ្នាជាមួយបន្ទប់របស់ជុងហ្គុកផងដែរ។
"អរគុណបងស្រីច្រើនហើយណា!"
"ចា៎អ្នកនាង! "និយាយហើយអ្នកបម្រើម្នាក់នោះក៏ចុះទៅចាងក្រោមវិញ។ ថេយ៍ក៏ដើរចូលទៅខាងក្នុងបន្ទប់។
.តុកៗ...
"ថេយ៍នេះគឺជាបងណា...បើកទ្វារឲ្យបងបន្តិច!"ពេលអ្នកបម្រើចុះចេញទៅរាងក្រាស់របស់យើងក៏ដើរចូលមករកបន្ទប់របស់រាងតូចដោយក្នុងដៃរបស់នាយមានរបស់ប្រើប្រាស់ខ្លះដែលអ្នកម៉ាក់របស់គេទៅខ្ចីជេមីនឲ្យរាងតូច។
.ក្រាក!
"ជុង! បងមានអ្វីមែនទេ?" ថេយ៍ក៏បើកទ្វារចេញមកក៏ឃើញនាយកំលោះឈរមុខទ្វារនាងក៏សួរឡើយ។
"អ្នកម៉ាក់ឲ្យបងយកមកឲ្យ!" ជុងហ្គុកក៏បានហុចឈុតគេងយប់នោះទៅឲ្យថេយ៉ុង។
"បងចង់ចូលខាងក្នុងសិនទេ?"
"មិនអីនោះទេ បងមានការរវល់បន្តិច...តែយប់នេះអូនកុំគេងចាក់គន្លឹះទ្វារណា ចាំបងមករក...!"ប្រយោគចុងក្រោយរាងក្រាស់និយាយឡើយច្រលឺមទៅកាន់រាងតូចទាំងញញឹុមព្រាន គ្រាន់តែនាយនិយាយតែប៉ុណ្ណឹងធ្វើឲ្យរាងតូចរបស់យើងដឹងពីគំនិតរបស់នាយទៅហើយ។
"អត់នោះទេ អូនមិនចូលចិត្តគេងមិនចាក់គន្លឹះទ្វារបន្ទប់នោះឡើយ បានហើយបងត្រឡប់ទៅវិញចុះណា អូនត្រូវការមុជទឹក..."ថេយ៍រុញជុងហ្គុកចេញពីមុខបន្ទប់របស់ខ្លួនទាំងអៀនៗ សួរថានរណាមិនអៀនមកលែងសិទ្ធិតែកុំឲ្យគេគេងបិតទ្វារបន្ទប់បែបនេះនោះ?
"នេះអូនអៀនបងមែនទេ...?"
"អត់នោះទេ បងឆាប់ទៅវិញទៅ....នោះបន្ទប់បង..."ដោយខ្ចិលនៅញ៉ោះក្មេងយូរជុងហ្គុកក៏ព្រមទៅបន្ទប់របស់ខ្លួនវិញ ថេយ៉ុងនាងក៏ទាញទ្វារបិតយ៉ាងលឿនទាំងមុខក្រហម។
"មនុស្សឆ្កួត...និយាយអ្វីនឹង...អុះ!មិចក៏មុខរបស់យើងក្រហមខ្លាំងម្ល៉េះ...?" រអ៊ូម្នាក់ឯងសុខៗថេយ៍ក៏ដើរទៅមុខកញ្ចក់ក៏ឃើញថាមុខរបស់ខ្លួនឡើយក្រហម មុននឹងយើងយកតូចៗរបស់នាងអង្អែលលើវាថ្នមៗ...ទាំងញញឹុម..។
YOU ARE READING
កំពូលឃាតករស្រី💥💯(The End)
Action"តាមពិតនាងគឺជាឃាតករហើយនាងក៏ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលខ្ញុំបានស្វែងរកអស់ពេលជាយូរមកនេះ! " "ខ្ញុំគឺជាប៉ូលីសហើយនាងគឺជាឃាតករ តើខ្ញុំពិតជាត្រូវចាប់មនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ដាក់ក្នុងគុកពិតមែនឬ?" "ហេតុអ្វីក៏ជានាង ថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំពីមុនបាត់ទៅណាហើយ ប្រគល់នាងត្រឡប់មកឲខ្ញុំ...
