"មកដល់ហើយបាទ!...."គ្រប់គ្នាបាននាំគ្នាអង្គុយជាវង់នៅខាងមុខផ្ទះ ដែលមានស្មៅក្រាស់ៗ ដោយពួកគេបានក្រាលកម្រាលសម្រាប់អង្គុយញាំអាហារពេលល្ងាចនេះជាមួយគ្នា ដោយក្នុងនោះក៏មានខ្វាន់សុឺនឹងឌឺណាផងដែរ ទោះបីជាមួយគេទាំងពីរបដិសេធមិនចង់ចូលរួមជាមួយនឹងចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនក៏ដោយក៏ ថេយ៉ុងនាងនៅតែឲ្យពួកគេមកចូលរួមទល់តែបាន។ ជុងហ្គុកបានលើសាច់ចង្កាក់ដែលបាន
អាំងឆ្អឹននោះមកដាក់ក្នុងវង់តែម្តង។
" គួរឲ្យចង់ញាំុណាស់ប៉ាៗ "ឈូឈូនឹងម៉ៃឈី បន្លឺឡើងព្រមគ្នា ថ្វីដ្បិតតែតែពួកគេមិនមែនជាបងប្អូនបង្កើតនឹងគ្នាមែនតែឈូឈូនាងស្រឡាញ់ម៉ៃឈីដូចជាប្អូនបង្កើតរបស់ខ្លួនយ៉ាងចឹងតែនាងក៏មិនភ្លេចស្រឡាញ់ថេយ៍រ៉ានោះដែរ។
"ចឹង កូនៗញាំឲ្យច្រើនៗទៅណា..." សៀងអឺនាងនិយាយឡើងទាំងញញិមមុននឹងចាប់សាច់ទាំងនោះដាក់ឲ្យពួកគេ។
"អូនក៏ចង់ញាំុបង្កង់ផងដែរប៉ាៗ" ឈូឈូ
" នេះប៉ាបានបកទុកឲ្យកូនស្រីរបស់ប៉ារួចហើយណា"
ជុងហ្គុកបានលើកបង្កង់ដែលនាយបានបកយ៉ាងល្អនោះមកដាក់ពីមុខរបស់នាងល្អិតព្រោះនាយដឹងថាកូនរបស់នាយចូលចិត្តវាខ្លាំងណាស់។
"អរគុណប៉ាៗ..." នាងតូចសើចចេញធ្មេញ ទាំងសប្បាយអរជាខ្លាំងមុននឹងយកបង្កង់នោះមកញាំុយ៉ាងឆ្ងាញ់។
"បងនៀករៀនមើលគំរូរបស់ជុងហ្គុកខ្លះទៅ មើលទៅថាគេនៀកយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូនរបស់គេខ្លាំងប៉ុណ្ណាមិនដូចបងទេ មើលចោះអង្គុយបកញាំតែម្នាក់ឯង!" សៀងអឺ នឹកឃើញហើយក៏ក្តៅចិត្តពេលដែលនាងក្រឡេកមើលទៅដឹងគូដែលកំពុងតែអង្គុយញាំសាច់អាំងបង្កង់បង្កានៅមានមឹកអាំងតែម្នាក់ឯងដោយមិនខ្វល់ពីនាងនឹងកូនទល់តែសោះ។
"ទៀតហើយ! អាជុងអើយ..ធ្វើអ្វីមិនចេះប្រាប់គ្នាជាមុននោះទេ ឃើញទេត្រូវមាត់ទៀតហើយ!" ដុងគូនាយផ្អាកការញាំុរួចក៏ងាកទៅបន្ទោសជុងហ្គុកដែរមិនដឹងរឿងអ្វីនោះធ្វើឪ្យនាយកំលោះរៀងសម្ងាក់ចិត្តបន្តិច។
"ពូកែខាងបន្ទោសគេណាស់នេះណែ៎"
"អួយបងឈឺណាអូន!" ដុងគូប្រញាប់យកដៃមកទប់ត្រចៀករបស់ខ្លួនឯងក្រោយពេលដែលត្រូវអ្នកជាប្រពន្ធចាប់ក្រញិចឡើង។ ដែលកាយវិការរបស់ពួកគេទាំងពីអ្នកបានធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាផ្ទុះសំណើចឡើងមកយ៉ាងក្អាកក្អាយ។ ចំណែកជុងហ្គុកក្រោយពេលឈរអស់មួយសន្ទុះក៏ស្រាប់តែចាប់អារម្មណ៍ថាមិនឃើញប្រពន្ធរបស់នៅខាងក្រៅជាមួយអ្នកឯទៀតនាយក៏បន្លឺសួរទោកាន់ប៉ាម៉ាក់ក្មេករបស់នាយ÷
YOU ARE READING
កំពូលឃាតករស្រី💥💯(The End)
Action"តាមពិតនាងគឺជាឃាតករហើយនាងក៏ជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលខ្ញុំបានស្វែងរកអស់ពេលជាយូរមកនេះ! " "ខ្ញុំគឺជាប៉ូលីសហើយនាងគឺជាឃាតករ តើខ្ញុំពិតជាត្រូវចាប់មនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ដាក់ក្នុងគុកពិតមែនឬ?" "ហេតុអ្វីក៏ជានាង ថេយ៉ុងរបស់ខ្ញុំពីមុនបាត់ទៅណាហើយ ប្រគល់នាងត្រឡប់មកឲខ្ញុំ...
