Ch 43 🔞

12.1K 152 16
                                    

Unicode

(Warningပါ နော်🔞
အရမ်းကို hotနေတာမို့ အသက်မပြည့်ရင် ဝင်မဖတ်ပါနဲ့🙏)

မနက် ဘာဒါနိုးလာတယ်။

ညက အဖျားတက်တာသိပေမယ့် ဘာမှမမှတ်မိ။
ခေါင်းထဲက တစ်ဆစ်ဆစ်ကိုက်နေတယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးလည်း နာကျင်နေတယ်။
(အမလေး သူကပဲ နာရတယ်ရှိသေး🙄)
ခါတိုင်းလိုပဲမက်တဲ့ အိပ်မက်အရှည်ကြီးကလည်း ဝိုးတဝါးမို့ ဖျားတဲ့အရှိန်နဲ့ လူက လက်တွေ့လား အိပ်မက်လား ဘယ်ရောက်နေလဲ မသဲကွဲ။

မျက်လုံးသေချာဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့မှ အိမ်မှာဆိုတာ သတိထားမိတယ်။
အာ..ဆိုယွန်းကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ရဦးမှာပဲ။
စောင်ကိုခွာပြီး ထမယ်လုပ်တော့
အဝတ်အစားတွေက မအိပ်ခင်က အဝတ်အစားတွေမဟုတ်တာသတိထားမိတယ်။
ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ ပုဝါအစိုခေါက်လေး အိပ်ယာဘေးက ခုံမှာမြင်တော့
ဆိုယွန်း ရေပတ်ဝတ်အုပ်ပေးတယ်လို့ သိလိုက်တယ်။
အဝတ်ပါလဲပေးလိုက်တာလား။
ဆိုယွန်းကလေ။
ဒါဆို သူအိပ်မက်မက်နေတုန်း ဝင်လာတာလား။
တခုခုများကြားသွားသေးလား။

ဘာဒါ အမြဲတမ်းဆိုယွန်းအကြောင်းတွေးရင်းပဲ အိပ်သွားတတ်တာမို့
ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးက ညတိုင်းလိုလိုမက်တယ်။
ဆိုယွန်းပြန်လာတယ်။
သူနဲ့ပြန်ချစ်ကြတယ်။
အိပ်မက်ထဲမှာ ဆိုယွန်းကိုနမ်းမယ်။
ဆိုယွန်းဆီကို တဆုံးတိုးဝင်မယ်။
မတို့ထိခဲ့ရတဲ့နေရာတိုင်းကို တို့ထိမယ်။
အိပ်မက်တွေနဲ့ပဲ အလွမ်းဖြေရတယ်။

အခန်းအပြင်ကိုထွက်လိုက်တော့ ဆိုယွန်းကို Kitchenမှာ တခုခုချက်နေတာတွေ့ရတယ်။
သူ့T shirtနဲ့Hoodieကိုပါ အပြင်ကထပ်ဝတ်ထားပြီး အောက်က ဘောင်းဘီပါပုံမရပေမယ့် T shirtကတင် ပေါင်လယ်ထိရောက်နေတာမို့ ကြည့်ရတာတော့ မရိုင်းပေ။
ဒါပေမယ့် ညကအိပ်မက်မက်ထားတာက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကြီးမို့ ချက်ချင်းအဖျားတက်လာသလိုခံစားရကာ တံတွေးမျိူချလိုက်မိပြီး ချက်ချင်းကျောပေးပြီးရပ်လိုက်ရတယ်။
ကျောပေးလိုက်တဲ့ ဘာဒါကို ဆိုယွန်းက မြင်သွားတယ်။

''နိုးပြီလား''

ဘာဒါ ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး

ချစ်မိသော ပင်လယ် Where stories live. Discover now