Kelimelerin Sırrı 13.Bölüm

361 160 19
                                    

Savaş;

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Savaş;

Yine bir koşuşturmaca, yine ölüm kokan adresler...

Bu seferki olay yeri diğerlerine nazaran daha düzensizdi. Katil işini ciddiye almamış mıydı yoksa bu yakalanmamanın verdiği rahatlıkla artık önemsemiyor muydu emin değilim.

Mutfak kan gölüne dönmüş, sanki bir değil pek çok cinayet burada işlenmiş gibi ortalık kan lekeleri ile kaplanmıştı. Adli tıp ekibi çoktan işlerinin başına geçmiş, kan analiz uzmanları ise sırasını beklemekteydi. Peki biz ne yapıyorduk? Sadece teori üretmekle, evi dolaşıp kurban hakkında ipuçları aramakla vakit harcıyorduk.

Burhan yanıma gelip konuşmaya başladı. "Kurban Zeynep Bal, 28 yaşında, bir fast food firmasının restoran müdürlüğünü yapıyor. Yaklaşık üç senedir bu adreste yaşıyor ve ailesi Manisa'da ikamet ediyor. Aslen Manisa'lıymış. İstanbul'da üniversite eğitimi alıp burada kalmaya karar verdi sanırım."

"Ailesine haber verildi mi?"

"Henüz değil. Apar topar geldik malum. Çocuklar ailenin iletişim bilgilerine yeni ulaştılar. Birazdan haber verip merkeze çağırırlar."

Gözlerim istemsizce mutfak dolaplarına yaslı halde duran soğuk bedene kaydı. Bakışlarındaki çaresizlik ve korku ifadesi ürpermeme sebep oldu. Ölüme bu kadar yakın olup nefes almaya devam ediyor olmak bu anlarda zor geliyordu insana. İç çekerek Burhan'a çevirdim bakışlarımı.

"Eve zorla girildiğinde dair bir iz var mı?"

"Hayır başkomiserim, kapıda ve pencerelerde herhangi bir zorlama izi yok. Katil içeri davet edilmiş olmalı. Tıpkı öncekiler gibi."

"Kamera kayıtlarına baktın mı?"

"Kapıcıyla görüştüm. Kameralar sadece tedbir amaçlı yerleştirilmiş. Geçen sene kullanılıyormuş ama sürekli arıza çıkartıp dairede yaşayanlara masraf olarak yansıyınca hiçbiri tamir edilmesi taraftarı olmamış. Bu binada hırsızlık bile hiç olmamış zaten. Sanırım bunun da getirdiği mantıksız bir kararla kameralar yaptırılmamış. Bizi yine elimiz kolumuz bağlı bir halde bıraktılar anlayacağınız."

"Tamam, bizim çocukları komşularla görüşmesi için yolla. Biz de burada kalıp daireyi detaylıca inceleyelim. Merkezdekiler de kurbanın hayatını didik didik etsinler. Önceki kurbanlarla bir ilişkisi var mı iyice araştırılsın. Ailesi geldiğinde de bana haber verin. İlk görüşmeyi ben yapacağım. Mümkünse kurbanı teşhis etmeden önce olmasını istiyorum."

Bu sayede yıkık bir aile ile konuşmaya çabalamayacaktım. Evet şokta olacaklardı ama kızlarının cansız bedenini görüp boşvermiş olmayacaklardı. En azından benim sorduğum sorularla daha ilgili olurlardı. Kızlarına ne olduğunu anlayabilmek için.

"Tamam başkomiserim." Diyerek yanımdan ayrıldı Burhan. Ekiptekileri yönlendirip tekrar yanıma gelene kadar ben de Selma'nın başucuna dikildim. Yere çömelmiş eldivenli elleriyle kurbanın kollarında bir darp izi arıyordu.

Koparılmış Kalpler (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin