ភរិយារាត្រី

ភាគ២៤

«ម៉េចក៏សួរបែបហ្នឹង?»គេបង្ហាញទឹកមុខដូចជាចង់បន្ទន់ចិត្ត តែត្រូវមាឌល្អិតងាកសម្លក់មុខបន្តិច និងស្រដីឡើង៖
«បើនាងជាអ្នកសុំស្នាក់នៅ អូនមិនថាអីទេ តែបើបងជាអ្នកឲ្យនាងនៅវិញនោះ...»និយាយបានត្រឹមហ្នឹង ថេយ៉ុងក៏ទាញដបទឹកអប់តូចមួយមកបាញ់លើកដៃ និងកញ្ចឹងក រួចបន្តនិយាយដោយទឹកមុខមាំ គ្មានអារម្មណ៍លេងសើច៖
«អូនថា...នាងអាចនឹងពិបាករស់នៅក្នុងផ្ទះនេះបន្តិចហើយ»
«ពិបាកយ៉ាងម៉េច?» ជុងហ្គុក សួរទាំងមិនយល់ន័យ ធ្វើឲ្យនាយតូចនឹកអស់សំណើចតែក៏បានត្រឹមកួចមាត់ញញឹមបន្តិច ហើយបង្វែរខ្លួនមកមើលមុខគេចំ។
«គ្មានអ្វីទេ»នាយតូច តបដោយស្នាមញញឹមផ្អែម នៅលើរង្វង់មុខដ៏ផូរផង់ រហូតធ្វើឲ្យជុងហ្គុក វីវក់មួយរំពេច ភ្លេចអស់នូវរឿងដែលបាននិយាយគ្នាមុននេះ ស្របពេលមុខចាប់ផ្តើមឡើងក្រហម ពេលថេយ៉ុងបង្ហាញឫកពារគួរឲ្យក្នក់ក្នាញ់
«ពេលនេះអូនមិនចង់គិតទៀតទេ វាគ្មានអីសំខាន់»ថេយ៉ុង ក្រោកពេញកំពស់ យកដៃទាំងគូដាក់លើស្មាគេ ទើបម្រាមដៃអង្អែលសសៃសក់រលើបរលោងរបស់គេថ្នមៗ
«អូនចូលចិត្តនិយាយអីប្លែកៗ បងពិបាកយល់» ជុងហ្គុក ចងចិញ្ចើម ស្របពេលដៃស្រាក់ចង្កេះតូចជាប់ រាងកាយទាំងពីរចាប់ផ្តើមបង្ខិតចូលគ្នា ធ្វើឲ្យដឹងដល់កម្តៅដែលកំពុងតែកើនឡើងស្រឺតពីក្នុងខ្លួននាយកំលោះ
«អូននិយាយប្លែក?ប្លែកត្រង់ណាទៅ?»សួរបណ្តើរ ដៃតូចចាប់ទងត្រចៀកគេលេងបណ្តើរ
«កាយវិកាអូនក៏ប្លែកដែរ»ជុងហ្គុក និយាយញ៉ោះ ទាំងញញឹមក្បួច មុននេះឮពាក្យប្លែកៗ ឥឡូវឫកពារនាយតូចក៏ប្លែកដែរ ក្មេងច្រម៉ក់នេះឥឡូវក្បាលខូច ចេះល្បិចច្រើនណាស់។
«អូនចង់ឲ្យបងថ្នមអូន»នាយតូច ពោលដោយទឹកមុខម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់ ទាមទារការចាប់អារម្មណ៍ពីគេ ភ្លាមនោះ ជុងហ្គុក ក៏ស្រដីឡើង៖
«ថ្នមបាន តែកុំធ្វើឲ្យបងពិបាកថ្នម»
«ហ្ហឹម៎???» មាឌល្អិតធ្វើភ្នែកព្រិចៗសម្លឹងមុខគេ ខណៈអ្នកម្ខាងទៀត ញញឹមខិល ដៃរហ័សទាញកាយតូចមកផ្អឹបនឹងល្វែងក្រោមភ្លាមៗ
«ចរិកមឹះៗ ស្ងាត់ៗ តែលាក់ពុត ស្មានថាបងមិនដឹង?អាចរិកញ៉ិកញ៉ក់ហ្នឹងចេះមកពីណា?»ឝេភ្ញាក់ផ្អើលមិនតិច ដែលសុខៗ ថេយ៉ុង ហ៊ានទាមទារគេដោយផ្ទាល់មាត់បែបនេះ មនុស្សធ្លាប់តែស្ងាត់ស្ងៀម ធ្លាប់តែត្រូវគេញ៉ោះឲ្យអៀនក្រហមមុខ តែឥឡូវរៀងខ្មឺត ឆ្នាស់បន្តិច មុខឌឺមានល្បិចបន្តិច ម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់បន្តិច ឲ្យគេតាមមិនទាន់។
«បងអ្នកបង្រៀនអូន»មិនកាច មិនឆ្នាស់ មិនល្បិច ម៉េចនឹងឈ្នះស្រីកញ្រ្ជោង សូហ្វៀ ប្អូនស្រីរបស់គេបានទៅ? នាយតូចគិតក្នុងចិត្តខណៈសម្លឹងជ្រៅក្នុងកែវភ្នែកគេ
«ធ្វើចរិកបែបហ្នឹង ហើយចង់ឲ្យបងថ្នម?»រាងក្រាស់ស្រដីឌឺដងភ្លាម កាលបើក្មេងច្រម៉ក់សម្លឹងមុខគេយូរពេក មិនកំណាញ់ទេ តែសម្លឹងមកគួរចង់ចាប់អុកលើគ្រែ ខណៈភ្នែកទាំងគូកំពុងតែប្រកួតសម្លឹងគ្នាសុខៗ ស្រាប់តែក្មេងក្បាលខូច ចាប់របេះដៃក្រាស់ចេញពីការឱបរឹត តែអ្នកណាទៅព្រមទៅ កុំមកចង់ធ្វើចរិកមេមាន់ដាក់គេ៖
«ក្បាលខូច ចង់គេចទៅណា?»គ្រាន់តែដៃត្រូវរបេះចេញ គេស្ទុះចាប់ចង្កេះនាយតូចមកឱបវិញភ្លែត ម្តងនេះចង់រត់គេចក៏មិនកើតដែរ ដៃគេស្អិតណាស់។
«អូនដឹងថាបងមានគំនិតចង់ធ្វើបាបអូន» ស្របសម្តី នាយតូច យកម្រាមដៃច្បិចខ្ទង់ច្រមុះគេទាំងគ្រឺត តែអ្នកម្ខាងទៀតបង្ហាញទឹកមុខប្រាកដប្រជា
«ធ្វើបាបអូន ក្រញិចអូនឲ្យសន្លប់ម្តង»និយាយចប់ ឈុតគេងលើខ្លួននាយតូចត្រូវរបូតដល់ត្រឹមចង្កេះយ៉ាងផុយដោយដៃប្រុសកំហូច ម្ចាស់រាងកាយ ក្តាប់មាត់សម្លក់បែបក្នាញ់នឹងភាពច្រឡឺមរបស់គេ ពេលប្រុងលើកអាវពាក់វិញ ស្រាប់តែជុងហ្គុកបង្ហើយដៃធ្វើឲ្យមួយឈុតជ្រុះដល់ឥដ្ឋបានសម្រេច។
«រាត្រីសួស្តី អូនសម្លាញ់»រាត្រីសួស្តី ច្បាស់ណាស់បន្តិចទៀតនាយតូចនឹងលង់លក់ក្នុងរាត្រីដ៏ស្រើបស្រាល... ជុងហ្គុក ឱនមុខទៅខ្សឹបជិតបបូរមាត់ស្អាតដែលបម្រុងហើបមាត់និយាយ គេក៏ជ្រុបថើបជញ្ជក់យ៉ាងទាន់ហន់
«អ្ហឹម...ជុ៎ប...ជុ៎ប»រាងក្រាសគ្រហឹមតិចៗ ស្របពេលស៊កអណ្តាតចូលទៅប្រឡែងក្នុងប្រអប់មាត់តូច ក្រលៀសយកអណ្តាតនាយតូចមកបឺតជញ្ជក់យ៉ាងផ្អែម រោលរាល ខណៈថេយ៉ុងក៏ក្រសោបមុខគេជាប់និងកម្រើកមាត់តិចៗតាមការបបួល គេថើបទាល់តែអស់ចិត្តអស់ចង់ ថើបទាល់តែឮដង្ហើមដង្ហក់ ទើបគេអូសមាត់ចុះមករកប្រលោះ.កសខ្ចីថើបឈ្មុសឈ្មុលឆ្វេងស្តាំដោយឫកពាតក់ក្រហល់ ក្តៅអន្ទះអន្ទែង ស្របពេលបាតដៃក្តៅគគុកស្ទាបអង្អែលត្រគាកថើរៗ រួចក៏ក្រវែលមកខាងមុខ ធ្វើឲ្យនាយតូច បញ្ចេញសំឡេងថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួច៖
«អ្ហា៎...»រាងកាយស្រឡូនតូច ប្រែជាទន់រងាក់រងើកហាក់ដូចទៀនត្រូវកំដៅក្នុងរង្វង់ដៃគេ នាំឲ្យរាងក្រាស់លួចញញឹមចុងមាត់ ហើយចាប់ផ្តើមធ្វើចលនាតិចៗ...
«អ្អា៎ស...ៗ អ្ហឹម៎...អ្ហឹស»ថេយ៉ុង ធ្មេចភ្នែកខាំមាត់ថ្ងូរទាំងកន្ត្រាក់ខ្លួន មានអារម្មណ៍ថាក្តៅស្រៀវរមួលពេញក្នុងពោះ ពេលក្រឡេកឃើញទឹកមុខក្មេងតូចដូចទ្រាំលែងបានគេក៏បន្ថែមល្បឿនដៃកាន់តែញាប់ៗ ធ្វើឲ្យមាឌល្អិតរមួលកាច់ខ្លួនយ៉ាងអន្ទះអន្ទែងដូចអន្ទង់ត្រូវភ្លើង ហើយម្តងនេះក៏ស្រៀវស្រើបដល់ថ្នាក់ចង់ចេញយំព្រោះតែទ្រាំមិនបាន៖
«អ្អា៎ស...»ថេយ៉ុង បែកញើសជោគពេញថ្ងាស ខណៈជុងហ្គុកដកដៃចេញហើយឱបចង្កេះនិងរំកិលជំហ៊ានរុញកាយតូចឲ្យថយក្រោយ រហូតអឹបនឹងជញ្ជាំង ដៃមាំចាប់ជើងស្រឡូនមកស្រាក់នឹងចង្កេះ រួចក្តោបកូនបិសាចតូចដែលសម្ងំខឹងសឹងតែផ្ទុះ ស៊កបញ្ចូលទៅក្នុងភាពតឹងណែនភ្លាមៗ នាំឲ្យមាឌល្អិតភ្លាត់សំឡេងថ្ងូរម្តងទៀត៖
«អ្ហា៎ស...»
«អឹសៗ ស្ហឺត៎ត អ្ហឹមម...អ្ហឹស...ៗៗ»ជុងហ្គុក ថ្ងួចថ្ងូរទាំងដង្ហើមដង្ហក់ធ្ងន់ៗ ស្របពេលដៃមាំក្តោបត្រគាកមូលណែនដោយសាច់របស់រាងតូច ទាញមកអុកផ្ទប់ខ្លាំងៗ ដើម្បីឲ្យភាពរឹងមាំលូនចូលកាន់តែជ្រៅនិងជ្រៅរហូតដល់អួលថប់សឹងដាច់ដង្ហើម
«អាស៎ អាស៎ អ្ហា៎...ៗៗ»មាឌល្អិត ត្រូវផ្អឹបជាប់ជញ្ជាំងខណៈចង្កេះមាំគ្រលែងបោលសម្រុក អុកៗជាចង្វាក់ ធ្វើឲ្យព្រឺស្រៀវ ក្តៅអន្ទះអន្ទែងពេញប្រាណ ឯដៃតូចស្រវាក្រសោបរង្វង់មុខគេមកជិតរួចសង្គ្រប់ថើប បឺតជញ្ចក់ ធ្វើឲ្យបបូរមាតទាំងពីរបង្ខាំចូលគ្នាផ្តោះផ្តងស្នាមថើបយ៉ាងត្រេកត្រអាលលាយឡំជាមួយសំឡេងសាច់ទង្គិចសាច់ លាន់ប្រណាំងជាមួយសំឡេងថ្ងូររំងាស់ពេញដោយក្តីសុខស្រួលហួសប្រមាណ។ ផ្លាស់ពីឈុតស្រើបស្រាលផ្អឹបជញ្ជាំង ប្តូររសជាតិមកលើសាឡុង និងបន្តរជាច្រើនក្បាច់ច្រើនទឹក ក្រោមការសម្រុកវាយលុកយ៉ាងក្តៅគគុកពីប្រុសសង្ហារ ទាល់តែនាយតូចទន់រងៀកផ្តេកផ្តួលលើគេដោយការនឿយហត់។
«កុំទាន់គេងណា បងចុះទៅយកទឹកដោះគោក្តៅមកឲ្យអូន»ប្រុសកំលោះ ស្រដីឡើងស្របពេល ដៃបបោសអង្អែលសាច់ដែលត្រជាក់ល្អូក ទន់ៗគួរឲ្យថ្នាក់ថ្នម អ្នកដែលគេងកើយទ្រូងគេក៏ស្រវាឱបកយ៉ាងស្អិតដូចខ្លាចគេមាននរណាមកដណ្តើមបាត់៖
«អត់ទេ កុំចុះទៅ»នាយតូចពោលដោយសំឡេងរង៉ក់ភ្លាម
«ញ៊ាំហើយនឹងគេងលក់ស្រួល»
«អូនខ្លាច...»
«ខ្លាចអី?»ក្នុងបន្ទប់មានខ្មោច?បិសាច?ចោរ?
«ខ្លាច កញ្រ្ជោងរាត្រី នោះលបចាប់ប្តីអូនទៅ»

To be continued💕