My Beautiful Mistake (SMS #2)

Wakas

Wakas

Euriandrei’ Pov

“Euriandrei, I'm here at your bar. It's your birthday today, come on!” pandedemonyo ni Vhone. 

I'm on my way home right now. Got finished my works. Birthday ko pero puro pagtratrabaho lang ang inatupag ko. Wala na rin namang bago. Ilang beses lumipas ang birthday ko nang walang ganap. Si Vhon, ang best friend ko, ang minsan na hinahandaan ako. Tss. Corny. 

Inikot ko ang manibela pakaliwa. Wala naman talaga akong balak na puntahan ang kaibigan pero naiisip ko pa lang ang nakanguso niyang bibig habang nangungusap ang mga mata ay napapangiwi na ako. Mukhang pwet ng aso! 

“Okay. I will be there in ten minutes.” 

“‘Yon, oh! Sige, gusto mo hanapan kita ng chix?” 

“Talaga ba, Attorney?” I said with humor. Narinig ko siyang napamura.

“‘To naman, oh! Naninira ng trip!” 

Natawa na lang ako at in-end ang call. Pagkarating ko ay sinalubong ako ni Vhon. Kasama namin sa table ang iilang kakilala. Inabutan agad nila ako ng maiinom kaya ilang minuto pa lang ang lumilipas ay tinamaan na ako, nahihilo-hilo na, pero kaya ko pa namang umaktong normal. Nag-spray na lang ako sa bibig ng pampawala ng amoy ng alak sa bibig ko para hindi ako mag-amoy alak. Baka lalo lang akong malasing. 

Napabaling ako kay Vhon nang kalabitin niya ako. Hindi siya nakatingin sa akin pero may nhinunguso siya. Pagtingin ko sa kung sino man ‘yon ay parang bumagal ang paghinga ko. 

“Bago?” saad ni Vhon pero wala ang atensiyon ko sa kaniya.

Nanatili ang tingin ko sa babaeng palapit sa table namin. Nakasuot ito ng fitted dress na sobrang ikli! Entertainer?

“Parang mas gusto kong inumin ay ‘yong bago,” I said sexily. Sana sexy rin ang dating ng boses ko sa kaniya. 

Natawa ang mga nasa table ko. Si Vhon ay tinapik pa ako. I couldn't get my eyes off her. She looks… innocent. Innocently beautiful. F*ck!

I took my cellphone out of my black slacks. I'm not good at capturing, pero maganda na naman siya kaya kahit i-click ko lang nang i-click ang camera ay magaganda ang kuha ko sa kaniya. Kahit hindi siya nakatingin at hindi nagmamalay.

Akala ko ay mawawala na siya sa isipan ko. Pero kinagabihan ulit ng sumunod na araw ay natagpuan ko na lang ang sarili ko na bumalik sa bar na ‘yon. Namataan ako ni Vhon na pumasok, nanlaki ang mata niya kasi hindi niya naman inaasahan ito. Gumuhit ang malawak na ngisi sa labi niya. Napatingin siya sa babaeng tumigil sa harap niya at may kung anong sinabi roon.

At dahil sa pagkakamali kong bumalik pa sa bar na iyon, nakagawa ako ng pagkakamali.

Ang pagkakamaling hindi ko pagsisisihan na ginawa ko. Pagkakamaling buong buhay ng tatatak sa buhay ko. 

Dahil sa pagkakamaling iyon, natagpuan ko kung ano talaga ang purpose ko sa buhay. Sa pagkakamaling iyon, gumanda ang takbo ng buhay ko. Mas nabuhay ko.