အပိုင်း (91)
Lord က ခွန်း မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပေးချင်
ပေမယ့် သူ့ကို ကျောပေးကာလှဲနေသည်။
Lord မျက်ရည်တွေကျလာကာ....
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်.... ဘာလို့ ကိုယ့်ကို စကားမပြောတာလဲ.....စကားလေးတော့ပြောပါကွာ"
ငါ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးက အရမ်းနာကျင်ရတယ်...ခွန်းဘာလို့ငါ့ကိုစကားမပြောတာလဲ..
ခွန်း ဒီအခြေနေကနေ ဘယ်ချိန် ရုန်းထွက်နိုင်မှာလဲ...
ချစ်ရသူ ဒီလိုမျိူးဖြစ်နေတာကို မြင်ရတာ..
အသဲတွေတစ်စဆီကွဲရသလိုပါပဲ...
သုတ က အခန်းထဲ ရောက်လာသည်။
"Lord....."
Lord က ကျနေတယ့် မျက်ရည်တွေကို သုတ်ကာ
"အင်း...."
"စကား နည်းနည်း သီးသန့် ပြောရအောင်"
"ကောင်းပြီ..."
ခွန်း ကုတင် အနားက ထလိုက်သည်။
ဧည့်တွေ့ထိုင်သည့် နေရာက ဆိုဖာခုံဝယ် ထိုင်ကာ စကားပြောကြသည်။
"ခွန်း...က အခုအခြေနေကနေ ရုန်းထွက်နိုင်ဖို့လိုတယ်....Lord...ဒီအတိုင်းဆို...ကိုယ့်ကိုယ်ကို သက်သေနိုင်သည့် အခြေနေဖြစ်နိုင်တယ်"
Lord အရမ်းကို ထိတ်လန့်သွားကာ...
"ဘာ....ဒါဆို...ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...မဖြစ်ဘူးလေ
ငါဘာလုပ်ရမလဲ "
"ပထမဆုံး လုပ်ရမှာ...ခွန်းဘေး 24 နာရီ လူရှိရမယ်...ညအိပ်ရင်..လက်ကို ချုပ်ထားစေချင်တယ်..
ဒုတိယတစ်ခုက သူ့ကိုအခု အခြေနေက ရုန်းအောင်လုပ်နိုင်တာ Lord ကလွဲ ပြီး ဘယ်သူမှ မရှိဘူး"
Lord ခဏလောက်တွေးပြီးနောက် ခေါင်းညှိမ့်ပြကာ
"ငါသိပြီ.....ငါလုပ်နိုင်သမျှ...အကုန်လုပ်မှာပါ"
"ဟုတ်ကဲ့.. ..Lord...."
ခွန်း က ငယ်သေးတယ် သူမ အနေနဲ့ ဒီလို
အခြေ နေကို ရင်ဆိုင်နိုင်အောင်အထိ မသန်မာဘူး
~~~~~~~~~♥♥♥♥♥~~~~~~~~~~
ရဲရင့် နိုးလာတော့ အိပ်အခန်းအကောင်းတစ်ခုထဲမှာ...လက်တွေကို ချည်ထားတယ့်လှုပ်မရဘူး...
YOU ARE READING
အရှင့်ရဲ့အသုံးတော်ခံ (OR) Lord ရဲ့ သတို့သမီး 🔞
Romanceထိုနေ့ည က မှားသွားတယ့် အမှားတစ်ခုက ကျွန်မဘဝ တစ်ခုလုံးနဲ့ ပတ်သက်မိသွားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့မိဘူး....... ပြီးတော့ ပတ်သတ်မိသွားတယ့်သူက ဘာလို့ သူဖြစ်နေရတာလဲ......
