Karan'ın o sesle beraber karşımdaki adama ateş etmesi bir olmuştu. Ama her şey için çok geçti. Çünkü adam beni vurmuştu. Elimi ağrıyan yere götürdüğümde elimdeki kanlara baktım daha sonra da Karan'a baktım onun adımı bağırarak seslenmesiyle yere yığılmıştım.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Yazardan;
Vera yere yığılmıştı. Karan onu koruyamadığı için kendini suçlu hissediyor ve dağ gibi adam hüngür hüngür ağlıyordu.
Karan Vera'yı kucaklayıp arabaya bindi. Cevat direksiyon başına geçti ola bildiğince hızlı bir şekilde hastaneye yetiştirmeye çalışıyordu. Oda Vera için çok üzgündü.
Karan Vera'yı uyandırmak için çabalasa da uyanmıyordu. Vurulan yere ellerini koydu. Vera çok kan kaybediyordu. Karan Cevat'a her seferinde arabayı daha hızlı sürmesi için uyarıyordu.
Elleri Vera'nın siyah saçlarında geziniyordu ve onu koruyamadığı her saniye için kendine kızıp küfrediyordu. Bütün bu olanların onun yüzünden olduğunu biliyordu. Vera'yı korumak için elinden gelen her şeyi yapmıştı ama yinede koruyamamıştı.
Ve sonunda hastane kapısına gelmişlerdi Cevat ani frenle durup arabadan indi ve arka kapıyı açtı bir yandanda "sedye getirin" diye bağırıyordu.
Karan Vera'yı kucağına alıp gelen sedyenin üzerine koydu. Elleri ve giydiği beyaz gömleği kan revan içinde kalmıştı. Vera'yı apar topar ameliyata almışlardı.
Veranın o hali gözünün önünden gitmiyordu Karan ellerini bile yıkamak istemiyordu. Ameliyathane kapısının önüne çökmüş başını ellerinin arasına almıştı Vera'nın çıkmasını bekliyordu. Gözleri kan çanağına dönen Karan bu olanlar için büyük yeminler ediyordu. Babasının bu yaptığı onun yanına kalmayacaktı.
İki saatin sonunda doktor ameliyathane kapısından çıkmıştı. Karan hemen ayaklanıp doktorun yanına gitti ve ağzından çıkacak o iyi kelimeyi bekliyordu.
Doktor;
"Zor da olsa ameliyat iyi geçti. Hastamız iyi fakat.." dedi ve duraksadı.
Karan daha fazla dayanamayıp doktorun söyleyeceği şeyi söylemesini istedi.
"Fakat ne doktor. Kötü bir şey mi oldu.?" Dedi Karan.
Doktor başını yere eğip lafına devam etti.
"Hastanın rahmi parçalanmıştı. Kurtarmaya çalıştık çok uğraştık ama olmadı. Hastamız hiç bir zaman anne olamayacak rahmini aldık."dedi.
Karan Çok üzülsede Vera''nın yaşadığına şükrediyordu. Bu durumu Vera duysa çok üzülecekti ama bu onun sağlığı içindi.
Doktorun ardından Vera da ameliyat kapısından çıktı. Karan Vera çıkar çıkmaz yanına gitti ve onu bir daha gördüğü için çok mutluydu. Verayı yoğun bakım odasına almışlardı uyanana kadar müşahede altına alınmıştı.
Karan gitmek istemesede Cevat üzerini değiştirmesi için ısrar ediyordu ne yapsada gitmedi. Cevat Karan'a evden elbiselerini getirtmişti üzerini hastanede değiştirmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Babamın Borcu
Teen Fiction"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?" " sakin küçük kız" "Kimsiniz dedim" " babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
