Daha sonra odadan çıktı. Arkasından baktım Karan'ın hal ve hareketleri hiç iyi değildi. Kötü bir şeyler seziyordum ama dur bakalım bunun altından da bir şeyler çıkacaktı.
Karan'ın arkasından gittim. Onu bu kadar tedirgin eden şey neydi öğrenmek istiyordum. Odasına gitti ve kapıyı tam kapatmamıştı. Normalde yapmadığım şeyleri yapar olmuştum. Kimse fark etmeden odanın kapısında durup dinlemeye başladım.
Karan;
"Sana kaç kere dedim arama diye anlamıyor musun?"
Karşı tarafın sesini duymadığım için kiminle konuşuyor olduğunu anlamıyordum. Karan karşı tarafla oldukça sert konuşuyordu.
Karan;
"Nasıl umrumda değil. Bu sana son ikazım olucak. Bundan sonrası için olacaklardan kork."
Kimdi bu konuştuğu kişi neden bu kadar öfke,kin ve nefret ile konuşuyordu.
Karan;
"Bana bak bir daha o ağzına Vera'nın ismini dahi alma. Sen kimsin ki tehdit edeceksin. Akıllı ol bir daha bu kapının etrafında seni göreyim bak bakalım ne oluyor."
Ben ne alakaydım!
Bu konuştuğu kişi daha önce buraya gelmiş miydi ki!
Karan en son küfürler edip telefonu kapattı. Kapıya doğru yürüdüğünü anlayınca odama doğru hızlıca geçtim.
Benim ardımdan Karan da gelmişti. O sinirli hallerinden sonra yanıma gülümseyerek gelmişti.
Ona arayanın kim olduğunu sordum.
Karan;
"İş için aradılar güzelim."
"Bir sıkıntı mı var peki."dedim
Karan;
"Yok. Hallettim zaten önemsiz bir durum."
Başımı sallayıp
"Anladım." Dedim
Bana doğruyu söylemiyordu. Aklıma hemen en kötü senaryoyu getirmemem lazımdı. Önce bekleyecektim bu durumun doğrusunu ondan dinlemeye.
Geç de olsa bekleyecektim.
Yüzüm düşmüştü.
Karan;
"Ne oldu güzelim iyi misin? Ağrın mı var yoksa."dedi
"Yok iyiyim yorgunum. Biraz dinlensem iyi olucak."dedim
Karan doktor çağırmak istedi ama ben ne yorgun nede rahatsızım. Biraz canım sıkılmıştı sadece. İyi olduğumu söyleyince Karan odadan çıktı benim dinlenmem için.
Kendimi yatağa attım tavanı izlemeye başladım. Aklımdaki onca soruyla birlikte uykuya dalmıştım. Gözümü açtığımda sabah olmuştu.
Kalkıp duş aldım ve okul formalarımı giyinip aşağıya indim. Raporum bitmemişti ama evden çıkmak istiyordum. Karan mutfaktaydı kahvaltı yapıyordu. Beni formalarımla görünce ne olduğunu anlamaya çalıştı.
Karan;
"Yavrum niye formalarını giyindin. Daha 1 hafta var okula gitmene."
"Biliyorum ama kendimi iyi hissediyorum. Evde boş durmamın bir anlamı yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Babamın Borcu
Teen Fiction"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?" " sakin küçük kız" "Kimsiniz dedim" " babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
