Daan.

Hoofdstuk 16

Hoofdstuk 16

Daan – 16 jaar

Ze trok mij mee, steeds dieper de nacht in. Totdat we na een tiental minuten aankwamen bij haar huis. Ik verbaasde mij over het feit dat ze zo dichtbij mijn school woonde, en zelf naar een andere school ging. De deur gaf geen kick toen zij hem voorzichtig opende, en naar binnen sloop. Ze drukte haar vinger tegen haar lippen aan, als teken dat ik muisstil moest zijn. Voorzichtig sloop ik achter haar aan de trap op, die lichtjes kraakte onder mijn gewicht. Mischa keek mij een keer beschuldigend aan, en ik haalde mijn schouders op. We kwamen eindelijk boven aan, waarna Mischa direct rechtsaf sloeg. Ze sloot de deur achter ons. Haar kamer was zoals elke meisjes kamer was. De muren waren lichtroze geverfd, en overal hingen posters van boybands. Ik bekeek de posters een voor een, maar kende er maar twee van. Mischa toverde een flesje water onder haar bed vandaan, en reikte mij die aan. 'Hij ligt pas twee dagen onder mijn bed', vertelde ze mij, en nadat ik geweigerd had, nam ze zelf een slokje. 'Smaakt nog prima.' Ze gooide het flesje op de grond. Mijn ogen dwaalden af naar haar bureau, waar allerlei boeken lagen over dieren. 'Dierengek?' vroeg ik haar, en liep naar het bureautje toe. Ik opende een boek, en begon een stukje te lezen over de verzorging van een cavia. Ze knikte enthousiast. 'Ik spendeer al mijn vrije tijd aan die boeken. Nja eigenlijk spendeer ik al mijn tijd daaraan. School en mijn hobby zijn één.'

Ik knikte. 'Wat voor niveau doe je?'

'Ik zit op het MBO, dierverzorging.'

Ze liep naar mij toe, en streelde met haar slanke vingers mijn arm. Verrast keek ik naar haar op. 'Mischa, ik weet niet...', mijn zin werd onderbroken toen zij haar lippen op de mijne drukte. De vlinders kwamen meteen weer vrij, en zorgde voor een intens gevoel van binnen. Ze liet mijn lippen los, waarna ze haar handen op mijn borstkas liet rusten. 'We doen niets', zei ze onschuldig. 'Een beetje flikflooien kan geen kwaad.'

Alsof het bij flikflooien bleef. Al snel belandden wij op haar bed, verstrengeld in een hevige, passievolle tongzoen. Ze was ouder dan mij, wat het ergens ook wat opwindender maakte. Ze trok mijn shirt over mijn hoofd heen, en streelde een van mijn tepels. Ik was onbekend met het gevoel, maar man, wat voelde dit fijn. 'Laat al je zorgen los Daan', prevelde ze. Haar hand gleed naar de knoop van mijn broek, en ze begon er aan te pulken. Voorzichtig sloeg ik haar hand weg. 'Mischa', zei ik onzeker. 'Ik denk –'

'Daan, laat het los', onderbrak ze mij, en maakte mijn knoop los. Ze trok mijn broek uit, en ergens voelde ik mij helemaal niet prettig. Ik voelde mij kwetsbaar. Ze trok haar shirt uit, en pakte mijn handen, die ze vervolgens op haar borsten neer legde. 'Streel ze maar', fluisterde ze. Langzaam bewoog ik mijn handen, geen idee welke beweging ik moest maken. 'Maak mijn bh maar los.'

Mijn handen gleden over haar rug heen naar haar sluiting. Onhandig probeerde ik het ding open te krijgen, wat uiteindelijk na een paar minuten lukte. Zonder te overdrijven. Mischa bleef doodstil zitten. Het stukje stof viel op de grond, naast de andere kleding. Ik slikte. Ik had nog nooit een meisje halfnaakt gezien. 'Raak ze maar aan Daan...', fluisterde ze, en legde mijn hand terug op haar borst. Voorzichtig begon ik met mijn vingers haar borst te strelen, waarna haar tepel volgde. Het voelde niet goed. Ze drukte haar lippen weer op de mijne, haar onmenselijk zachte lippen. Maar de vlinders kwamen niet vrij. Ik voelde gek genoeg angst. Ik duwde haar een stukje weg. 'Nee Mischa.'

Ze trok een pruillip, waarna ze een serieuze uitdrukking kreeg. 'Je moet je ontsnappen Daan. Laat die verdomde emoties los, ze zijn nergens goed voor. Jij weet dat. Je hebt je ouders vermoord.'

Mijn ogen werden groot toen ze die laatste woorden uitsprak.

'Iedereen weet het Daan', vertelde ze mij, en drukte haar lippen opnieuw op die van mij. Een steek van pijn raasde door mijn lichaam heen. Een pijn die niet in woorden uit te drukken viel. Ik zoende haar terug. Misschien had ze wel gelijk. Emoties waren nergens goed voor. Wat hadden ze mij opgeleverd? Pijn. Verdriet. Uitschakelen was misschien wel de enigste oplossing om te overleven. Steeds vuriger werd onze kus. Haar hand bewoog langzaam naar mijn onderbroek, en streelde mijn geslacht. Mijn lichaam trilde onder de aanraking. Genot? Of toch omdat ik het totaal niet fijn vond? Ze trok mijn onderbroek uit, en deed vervolgens haar broek en onderbroek uit. Ze zag mijn angstige blik. 'Ik ben aan de pil', zei ze. 'En ontspan. Ik zal je laten genieten.'

Ze ging boven mij hangen. 'Ontspan, oké?'

Ik knikte. Langzaam zakte ze naar beneden. Ik kreunde lichtjes. Gek genoeg deed het geen zeer. Blijkbaar gold zoiets dus echt alleen voor meiden. Mischa glimlachte naar mij. 'Sorry, ik moet eerst even wennen aan het gevoel.'

Ik had geen idee waar ze het over had. Langzaam begon ze heen en weer te bewegen. Nog een kreun verliet mijn lippen, en ik sloot mijn ogen. Ontspannen. Emoties uitschakelen. Maar ik voelde alleen maar de intense pijn van verlies. Een pijn die mij langzaam verder uit elkaar scheurde, niets meer van mij overliet. Die mijn hart langzaam nog zwarter maakte, dan het al was. Maar na een tijd nam zij mij mee. Een prettig gevoel bouwde zich op in mijn lichaam, en liet na een tijdje alles gaan. Ze liet zich van mij afglijden en kuste mijn lippen teder. 'Hoe voelde het?'

'Prettig', gaf ik toe. Al voelde ik mij raar. Haast naar te noemen. Langzaam stond ik op, en begon mijn kleren weer aan te trekken. 'Ik moet weer eens gaan, anders wordt Max ongerust.' Eerlijk gezegd kon ik niet wachten om hier weg te komen.

'Zie ik je snel weer?' vroeg ze, en knipperde verleidelijk met haar ogen.

'Ja', zei ik, en snel gaf ik haar een kus op haar wang. Ik sloop haar kamer uit, de trap af, en opende de grote voordeur. Langzaam sloot ik de deur weer achter mij, toen ik eenmaal buiten stond. Gedachten raasden door mijn hoofd heen toen ik terug liep naar school. Ik had het niet gewild. Maar toen ze eenmaal bezig was, kon ik er niets aan doen dat ik genoot. Een glimlach verscheen rondom mijn lippen. Ik kon tenminste aan iedereen vertellen dat ik ontmaagd was.