Daan.

Hoofdstuk 37

Hoofdstuk 37

Daan – 20 jaar

Haar blik was onbetaalbaar geweest. Lachend had ik haar op het bed gesmeten, en was naar mijn eigen kamer gelopen. Ik wist dat ik risico liep. Jolene ging niet zomaar met mij uit. Ik moest bij mijzelf blijven, en al mijn woorden zorgvuldig kiezen. Ik smeerde een klodder gel in mijn haren, en bracht ze daarmee in model. Een brede grijns sierde mijn lippen. Ze dacht natuurlijk dat ze informatie over Sarah los kon halen, terwijl ik mij verheugde op een neukpartij. Ik zou haar mijn bed in krijgen, dat stond als een paal boven water.

Het was rustig op de weg, waardoor mijn roekeloze rijgedrag haast niet opviel. Op een enkele boze medeweggebruiker na, verliep alles soepel. Ik parkeerde mijn auto op loopafstand van het cafeetje waar we afgesproken hadden, en sprong vluchtig mijn auto uit. Ik was al verlaat. Mijn zonnebril besloot ik op te laten, in de hoop dat het misschien iets bij haar los maakte. Het was geen geheim meer dat Jolene en ik het al eens gedaan hadden. In de tijd voordat ik helemaal ontspoorde. Zwijgend beende ik naar het cafeetje toe, en zag Jolene al zitten. Haar bruine haren vielen rondom haar schouders, en oplettend keek ze om zich heen. Ze leek zenuwachtig, concludeerde ik tot mijn genoegen. Ik opende de deur, en meteen schoten alle ogen mijn kant op. Natuurlijk was ik dan ook een apart verschijnsel. Mensen zagen mij wel vaker als de zoon van God, al machete dat niet met mijn daden. Ik liep met een brede glimlach rondom mijn lippen naar Jolene toe. 'Je ziet er goed uit', zei ik gemeend, en nam tegenover haar plaats. Kil nam ik haar in mij op. 'Ik vertrouw je niet', fluisterde ik, en kneep mijn ogen tot spleetjes.

Ze leek te schrikken, maar herstelde zich snel weer. 'Daan', zei ze, en een flauwe glimlach verscheen rondom haar lippen. 'Alles goed?'

'Waarom zou het dat niet zijn?'

Ze schoof ongemakkelijk op haar stoel. Ik stak mijn hand omhoog, en snel kwam er een ober aangerend. Hij had al door van wat soort kaliber ik was. 'Een cola, jij?' vroeg ik Jolene.

'Doe ook maar', zei ze snel.

Nee, op haar gemak was ze niet. Ergens stelde mij dat gerust. Het betekende dat ik haar een stap voor was. Ik leunde nonchalant tegen de rugleuning aan. 'Zeg, waaraan heb ik deze date te danken?'

Haar wangen kleurden rood. Indringend staarde ik haar aan. 'Ik heb nog steeds dezelfde invloed op je als al die jaren geleden.'

Ze knikte. 'Ik.. ', haar stem stierf weg. 'Ik wilde je gewoon eens zien.'

Ik knikte. Er was geen woord van waar. Leugenaars herkende ik direct. Ik besloot het spelletje mee te spelen. Een grijns trok aan mijn mondhoeken. 'Leuk je te zien', zei ik maar.

'Hoe is het met de jongens?' vroeg ze.

'Jongens?' ik trok een wenkbrauw op.

'Freek enzo?'

Een lachje ontsnapte tussen mijn lippen door. 'Schatje, ik weet echt wel waarom jij hier bent.' Mijn blik werd kil. 'En ik laat niets los.'

'Waar-over?' stamelde ze.

De ober kwam weer aangelopen, en zette onze glazen voor onze neuzen neer. Ik betaalde hem meteen, niet van plan langer hier te blijven. Ik wilde haar neuken. Ik wilde haar laten zien dat dit voor niets was geweest. De ober wilde mij mijn wisselgeld terug geven, maar ene duistere blik van mij, liet hem al snel van gedachten veranderen. Jolene zuchtte diep. 'Nog steeds met geld aan het rond smijten? Hoe kom je er eigenlijk aan?'

'Dat is een mond vol vragen', kaatste ik terug. 'Ik heb gewoon een bijbaantje naast mijn studie.'

Jolene knikte. Haar bruine haren bewogen ritmisch mee. Indringend staarde ik haar aan, terwijl ze een slok van haar cola nam. Ik volgde haar voorbeeld, zonder haar blik los te laten. Een rilling trok duidelijk zichtbaar door haar lichaam heen. Ik likte langs mijn lippen, waarna ik de rest van mijn cola in een keer achterover sloeg. 'Ik wil je', fluisterde ik kil.

Ze hapte naar adem, en schudde haar hoofd. 'Daan –'

'Doe het nou maar', onderbrak ik haar. 'Misschien laat ik dan meer los over Sarah.'

Die woorden hadden haar uiteindelijk over de streep getrokken. Ik wist dat die woorden gevaarlijk geweest waren, maar mijn mannelijke hormonen hadden even de overhand genomen. Ik begeleidde Jolene mijn appartement binnen. Meteen schoten haar ogen alle kanten op. Hier is ze niet schatje. Ik liet er geen gras over groeien, en duwde haar meteen op het bed neer. 'Ik.. ik moet nog even naar het toilet', bracht ze uit.

Gefrustreerd kroop ik weer van haar af, en keek hoe ze haar weg naar het toilet vond. Zuchtend ging ik op mijn bed zitten. Geen woord meer over Sarah, nam ik mijzelf voor. Na wat een eeuwigheid leek te duren, kwam ze eindelijk terug. Ik duwde haar meteen weer op het bed neer, en begon meteen haar borsten te betastten. Ik had haar lichaam gemist. Met grote ogen keek ze mij aan, en een brede grijns vond mijn lippen. 'Ik laat er geen gras over groeien', fluisterde ik in haar oor, en beet er vervolgens zachtjes in.

Ze hapte naar adem. Mijn mond vond de hare, en ruw kuste ik haar. Mijn handen verdwenen al snel onder haar shirtje.

'Sarah', zei ze rustig. 'Jij hebt haar'

Ik dacht niet na. Mijn lippen verkenden haar hals. 'Ja', zei ik helder.

'Waar?'

'Niet hier', fluisterde ik haast onhoorbaar. Mijn lippen gleden langs haar hals naar beneden, vonden uiteindelijk de onderkant van haar shirt. Met mijn tanden schoof ik het shirt omhoog. 'Waar is ze?' vroeg Jolene nog eens.

Kil keek ik haar aan. 'Dat heb ik je net verteld.'

'Heb je haar verkracht?'

Mijn vlakke hand vond haar wang. 'Verdomme. Ja. Nou goed.'

Ruw trok ik haar shirt uit, gevolgd door haar bh. Ik was woedend op haar. Op mijzelf. Ruw begon ik met haar tepels te spelen, terwijl Jolene kreunde van de pijn. 'Ik ben lief tegen je, als je meewerkt', siste ik in haar oor.

En dat deed ze dan ook.

---------------------------

Ugh het is flut.