Daan.

Hoofdstuk 24

Hoofdstuk 24

Daan - 18 jaar

De ruzie met Dion was onvermijdelijk. Kil keek hij toe hoe ik mijn spullen pakte. Alles propte ik opnieuw in de oude koffer. 'Bedankt voor alles', bedankte ik hem.

Dion keek zwijgend toe hoe ik naar de deur liep, en net voordat ik hem wilde openen, duwde hij mij plots tegen de muur aan. Zijn hete adem voelde ik in mijn nek hijgen. 'Verdomme Daan', begon hij te tieren. 'Ik heb je zoals mij gemaakt, ik had verdomme gehoopt dat we samen konden werken.'

Rustig liet ik het geraas over mij heen komen, en bleef hem al die tijd strak aankijken. Een zucht rolde tussen mijn lippen door. 'Dion, ik moet verder. Ik kan niet de rest van mijn leven hier blijven wonen, dat begrijp jij ook wel.'

Woedend haalde hij uit. Zijn vuist kwam terecht in mijn maag, waardoor ik kermend in elkaar zakte. 'Als je gaat', siste hij, 'hoef je nooit meer bij mij aan te kloppen. En je gaat het verdomme nog zwaar krijgen als groentje in deze wereld.'

Een rilling trok door mijn rug heen, en ik slikte hoorbaar. Langzaam stond ik weer op, de pijn in mijn maag negerend. 'Dion, ik ga', sprak ik vervolgens kalm uit. Dion haalde nog eens uit met zijn vuist, nog eens in mijn maag. Happend naar adem had ik moeite om te blijven staan. Nog eens haalde hij uit. Ik viel terug op de grond. Zijn voet kwam tegen mijn arm aan, waarna ik het haast uit schreeuwde van de pijn. Pijnlijk greep ik naar mijn arm. Dion keek mij kil aan. Hij haalde nog eens uit met zijn voet, maar dit keer ontweek ik het. 'Dion', bracht ik hijgend uit. 'Kom op man.'

Hij trok mij ruw overeind, tegen de muur aan. 'Denk maar niet dat je mijn plaats in kan nemen, siste hij.

Verbaasd keek ik hem aan. 'Dat wil ik verdomme niet. Ik doe hetzelfde als jou om verdomme van de pijn af te komen, de pijn te verzachten. Niet om er mijn werk of weet ik veel wat van te maken.'

Een kreun verliet mijn lippen toen zijn vuist opnieuw mijn maag vond. Ik voelde hoe ik misselijk werd, en ik greep naar mijn maag. Dion grijnsde kil. 'Je bent een klootzak Daan.'

Nu was het mijn beurt om hem kil aan te kijken. 'Dion, ik doe verdomme niets verkeerd.'

Spottend lachte hij. 'Weet je wat. Ga maar. Maar als je ook maar één misstap begaat, mij laat denken dat je mijn plaats wil innemen, dan ga je eraan.'

Onderzoekend keek ik hem aan. Dat meende hij niet. 'Ik- ik dacht dat we vrienden waren?'

Een spottend lachje ontsnapte tussen zijn lippen door. Hij greep mijn kin beet, en dwong mij hem aan te kijken. Zijn blauwe ogen keken onmenselijk kil, en ik slikte hoorbaar. 'In deze wereld, heb je geen vrienden.'

Met gemengde gevoelens opende ik de deur van mijn nieuwe appartement. Het was ruim, bezat een eigen badkamer, een eigen keuken. Veel beter dan al die gedeelde zooi, dacht ik tevreden. Toch zat het gedoe met Dion mij helemaal niet lekker. Ik haalde een hand door mijn blonde haren heen. Voorzichtig voelde ik aan mijn buik. Mijn maag was nog uiterst gevoelig. Waarschijnlijk kon ik geen eten binnen houden. Een misselijk gevoel had zich in mijn maag genesteld, en was voorlopig niet van plan weg te gaan. Langzaam deed ik mijn shirt iets omhoog. Een blauwe plek sierde mijn gespierde buik. Zuchtend bevond ik mij naar de badkamer. Ik zette de kraan open, en vormde met mijn handen een kommetje. Ik liet het koele water over de blauwe plek heen stromen, geleerd dat het een mogelijke zwelling zou verminderen. Nadat ik dat een aantal keren herhaald had, begon ik mijn koffer uit te pakken. Dion bleef echter in mijn hoofd rond dwalen. Gefrustreerd balde ik een vuist. De hufter had al die tijd een toneelstukje gespeeld. Zuchtend haalde ik een hand door mijn haren heen. Inmiddels had alles al een plaatsje gekregen. Nog steeds voelde ik mij misselijk. Ik besloot dat ik afleiding nodig had.

De afleiding had ik snel gevonden. Twee uur later leidde ik een prachtige jongedame mijn appartement in. Zo onschuldig. Geen idee hebbende wat haar te wachten stond. Ik had haar opgedaan in een restaurantje. Natuurlijk had ze wel vermoedens, anders ging ze niet mee. Verlekkerd likte ik langs mijn lippen. Inwendig kreunde ik. Ze was lekker. Haar bruine haren vielen rondom haar schouders, en haar blauwe ogen namen het appartement onderzoekend in zich op. 'Mooi optrekje', zei ze uiteindelijk glimlachend.

Ik knikte. 'Ik ben net ingetrokken.'

'Mmm, dus je ging de buurt verkennen?'

'Totdat ik op jou stuitte', fluisterde ik en raakte lichtjes haar blote arm aan. Langzaam liet ik mij vingers erop dansen. Met fonkelende ogen keek ze mij verwachtingsvol aan. Een glimlach sierde mijn lippen, en zonder er woorden aan te verspillen, begeleidde ik haar naar het bed toe. Ik kroop meteen bovenop haar, en begon haar wild te zoenen. Mijn handen kropen onder haar shirtje, en vonden hun weg naar boven. Langzaam streelde ik haar tepels, door de stof van haar bh heen. Ze kreunde van genot, nu al. Een grijns sierde mijn lippen. Dit was precies wat ik nodig had. Niet veel later belandde haar shirt én bh op de grond. Haar ogen hadden nog steeds die speelse fonkeling, wat mij extra opwond. Ik kreunde zachtjes toen ik mijn lippen op haar kersenrode lippen drukte. Passievol kuste ze mij terug, terwijl haar handen mijn shirt over mijn hoofd heen trokken. Ze streelde vervolgens mijn borstkas, speelde met mijn tepels. Een kreun van genot ontglipte mij, en ik liet haar lippen los. Mijn mond gleed naar beneden, bleef even hangen bij haar sleutelbeen. Vervolgens gleden mijn lippen naar haar borsten. Ik zoog voorzichtig aan haar tepels, waardoor een kreun van genot haar lippen verliet. Ze sloot genieten haar ogen. Langzaam gleden mijn vingers naar haar broek toe. Ik opende de knoop, en niet veel later lag ze helemaal naakt op mijn bed. Een rode kleur steeg op naar haar wangen. 'Je hoeft je niet te schamen', zei ik naar waarheid. Ze was naakt nog knapper dan met kleding aan. Ze glimlachte naar me. Langzaam liet ik mijn broek en onderbroek naar beneden zakken. Ik haalde een condoom tevoorschijn, en schoof die om mijn lid. Verwachtingsvol keek het meisje mij aan. 'Ben je klaar?' fluisterde ik, en zoog kort op haar oorlelletje. Volgens mij brandde ze van verlangen. Haar lichaam begon te kronkelen. Langzaam schoof ik in haar, waardoor ze een harde kreun liet vallen. Ik grijnsde breed. Plots begon ik ruw te bewegen. Het meisje greep mijn armen vast. 'Niet.. zo snel', hijgde ze.

Ik luisterde niet.