Daan.

Hoofdstuk 31

Hoofdstuk 31

Daan - 19 jaar

Al vroeg had ik vanmorgen mijn appartement verlaten. Snel had ik een ontbijt naar binnen gewerkt, en een bord met eten voor Sarah achtergelaten. Er waren opnieuw bepaalde zaken die afgehandeld moesten worden, en ik moest nog langs een vriendin van mij. Met een brede grijns rondom mijn lippen kwam ik aan bij de bunker. Cas stond mij al op te wachten, en een stevige handdruk was onze begroeting. 'Waar is hij?' vroeg ik hem.

Cas wenkte mij, en samen liepen we de bunker in. Mijn ogen moesten wennen aan het donker, maar vaag kon ik de contouren van een persoon ontdekken. 'Wat is zijn probleem?' verzuchtte ik, en draaide mij fronsend om naar Cas.

'Het probleem?' vroeg Cas ongelovig, en lachte kort. 'Daan, je hebt zijn vriendin geneukt.'

'Oh.' Verward krabde ik achter op mijn hoofd. Normaliter gezien deed ik daar niet aan, maar blijkbaar was het hier ergens mis gegaan. Ik haalde mij pistool tevoorschijn, en speelde ermee in mijn handen. De jongen volgde mijn bewegingen angstig. Zijn polsen waren stevig aan de stoel vastgebonden, waar hij al enkele uren op zat. 'En nu gaat meneer zeker de politie bellen?' vroeg ik hem, spottend. 'De politie krijgt ons niet. Krijgt mij niet.' Ik streelde plots met het koele metaal langs zijn keel. Zweetdruppeltjes verschenen op zijn voorhoofd. 'Maak hem af', siste ik tegen Cas. 'Wis de sporen zo goed mogelijk uit. Ik heb belangrijkere dingen te doen.'

Cas knikte kort, en niet veel later stapte ik weer in het felle ochtendlicht. Voordat ik mijn auto in stapte, weerklonk een geweerschot. Met een tevreden gevoel stapte ik in, en scheurde weg. Ik wilde geen mensen neerschieten, al wist ik dat ik hier net zo goed schuld aan had. Een zucht rolde over mijn lippen heen. Op naar mijn volgende bestemming.

'Daan?' vragend keek de brunette die voor mij neus stond mij aan. Een charmante glimlach spelde op rondom mijn lippen. 'Ik heb kleren nog. Sexy vrouwenkleding.'

Nina streelde zuchtend een plukje haar voor haar gezicht weg. 'Wat als ik weiger?'

'Jij weigert mij niet', zei ik sensueel.

Giechelend trok ze mij mee naar binnen. 'Heb je een nieuwe?' vroeg ze geïnteresseerd, en trok haar veel te grote kledingkast open. Zwijgend bekeek ik hoe ze een aantal jurkjes uit de kast trok, en vervolgens haar hoofd schudde. 'Beschrijf haar lichaam eens.'

'Blond haar, een jonkie. Nog geen vrouwelijke vormen -'

'Stop maar, ik weet genoeg', onderbrak ze mij, en gooide een kort, zwart jurkje toe. 'Laat haar minimale rondingen extra goed uitkomen.'

'Heb je toevallig ook hakken?'

Nina dook de kast weer, en gooide niet veel later bijhorende hakken naar mij toe. 'Heb je alles nu? Krijg ik nu mijn vergoeding?'

Met rollende ogen beende ik op haar af, en drukte ruw mijn lippen op de hare. Haar handen streelden mijn borstkas, iets wat ik nooit als prettig ervaren had. Meiden mochten mij niet aanraken. Zwijgend duwde ik haar handen weg, maar liet ondertussen wel mijn handen haar borsten betastten. Ze kreunde zachtjes. 'Doe alsof je mijn ex bent', fluisterde ik in haar oor, en beet er vervolgens zachtjes. 'Doe alsof dit allemaal normaal is in een relatie.'

Met glimmende ogen keek ze mij aan. 'Daar trapt ze in?'

'Jonkie', zei ik zuchtend, maar grijnsde breed.

Haar angstige ogen volgden elke beweging die ik maakte. Ik duwde een pilletje in haar handen. 'Slikken', beval ik haar. Braaf deed ze wat ik van haar vroeg. 'Vanavond is er een studentenfeest, en ik wil dat je mee gaat.'

Haar woorden bleven uit.

'Als mijn vriendin', verduidelijkte ik haar. Van binnen lachte ik. Ik en een vriendin? Nooit van mijn leven. 'Ik heb al kleren voor je uitgezocht.' Ik gooide het plastic tasje met de kleren van Nina naar haar toe. 'Nee', zei ze, nadat ze het tasje bestudeerd had. Woede nam de overhand, plots. Ik beende naar haar toe, en gaf haar een klap in haar gezicht. 'Natuurlijk wel', siste ik kwaad. Even bleef ik haar woedend aanstaren. Ik voelde hoe mijn lichaam begon te trillen. Ik zou er verstandig aan doen om de kamer te verlaten, en af te koelen. En dat deed ik dus ook.

Ik was lang weg gebleven. Pas in de avond kwam ik terug, en had haar meteen meegesleurd naar het feest. Eten had ze niet gekregen, en ook niet verdiend vandaag, naar mijn mening. Ik had haar arm stevig beet. Het leek alsof wij gewoon een simpel stelletje waren. Maar één misstap van haar, en ik had in één beweging haar arm omgedraaid. Ik duwde haar naar binnen, en drukte haar vervolgens stevig tegen mij aan. Ik was redelijk bekend hier. Zonder op te scheppen, haast elk meisje hier binnen had ik al geneukt. Het was dan ook niet gek dat ik meteen door een hele groep meiden begroet werd. Een meisje kwam naar ons toe gesneld. Een grijns verscheen rondom mijn lippen toen ik zag dat het Nina was. 'Is dat jouw vriendin Daan?' vroeg ze. Ze speelde het spelletje helemaal mee.

Ik knikte en duwde Sarah naar voren, die zich plots achter mij verscholen had.

'Nina', zei ze, en stak haar hand naar Sarah uit. Twijfelend pakte ze de hand, en mompelde haar naam. 'Daan zal straks toch wel ladderzat zijn, dus dan kan je altijd nog met mij omgaan', zei ze lachend, en gooide haar haren achterover. 'Ik ben zijn ex', vertelde zij Sarah. 'Ik heb dus verstand van hem', ze knipoogde onopvallend naar mij. Ik grijnsde breed, en beende van de twee meiden weg. Nina zou Sarah wel bij zich houden. Al was het maar omdat ze wist wat haar beloning zou zijn. Ik liep naar een paar bekende jongens toe. Meteen begonnen ze vragen te stellen over Sarah. 'Ze is voor eigen gebruik', zei ik zuchtend. 'Tim kwam er ook al naar vragen. Ik vertrouw Dion niet.'

'Hij is hier nu niet', zei Jelle, duidelijk opgelucht. 'Anders had ik de avond niet overleefd. Ik moet nog schulden bij hem aflossen.' Hij speelde onzeker met zijn bierglas. Ik besloot er niet op in te gaan. Plots viel mijn oog op een jongen. Hij rende door de mensenmassa heen, en duwde iedereen wild aan de kant. Ik verscherpte mijn zicht, en zag dat het Samuel was. Verdomme. Woest beende ik snel op hem af, en wist hem net op tijd staande te houden. Kil keek ik hem aan. 'Kom je Sarah terughalen?' vroeg ik spottend.

'Is ze hier dan?' vroeg hij.

Mijn ogen maakten een rollende beweging. Hij deed alsof zijn neus bloedde, en daar kon ik niet tegen. 'Jij weet heel goed dat zij hier is', zei ik , en vernauwde mijn ogen tot spleetjes.

'En jij weet heel goed dat zij niet bij jou wilt zijn. Laat haar met rust.'

Ik schudde mijn hoofd. 'Sinds wanneer bekommer jij je zo om haar?'

Samuel staarde mij zwijgend aan. 'Maakt dat iets uit dan?'

Plots duwde hij mij aan de kant, en rende op haar af.