Daan.

Hoofdstuk 36

Hoofdstuk 36

Daan – 19 jaar

Herinneringen werden bij mij opgeroepen. Hoe hard ik ook mijn best deed ze te negeren, het werkte niet. Uitgeput liet ik mij op een stoel vallen. Was het deze stoel waar Arie mij aan vast gemaakt had? Meteen sprong ik overeind. Verdomme. Het was een slecht idee om Sarah hier naartoe te brengen. Anderzijds was dit de beste optie geweest. Niemand zou haar hier komen zoeken. Net zoals niemand mij hier kwam zoeken. Een rilling trok door mijn lichaam heen. Zuchtend verliet ik de ''woonkamer'', en liep naar de badkamer toe. Ik had nooit geweten dat hier een badkamer zat. Het kwam natuurlijk wel goed van pas, al was de kwaliteit ver te zoeken. Overal lag stof, de tegels lagen er vervallen bij. Maar de kraan deed het nog, en er kwam helder water uit gestroomd. Ik plensde wat water in mijn gezicht, en besloot dat ik eigenlijk wel een douche kon gebruiken. Maar ik ging zeker niet alleen douchen. Een brede grijns sierde mijn lippen, en ik opende aan de andere kant de deur. Die deur mondde uit in wat feitelijk de schuur was. Stofdeeltjes vlogen door de lucht heen, en hier en daar kon je contouren onderscheiden van landbouwmachines. In de hoek van het schuurtje stond een tweepersoonsbed, keurig opgemaakt. En in het midden van de kamer stond een stoel. Grijnzend tikte ik het lichtknopje aan. Sarah draaide zich angstig om, en knipperde kort tegen het felle licht. Ik beende met een onheilspellende grijns rondom mijn lippen op haar af. 'Het is weer tijd om te douchen', zei ik , en maakte haar polsen los. Rode plekken hadden haar huid ontsierd. Ze wreef met een pijnlijk gezicht kort over haar polsen. 'Daar heb ik straks wel iets voor, als je lief bent', zei ik. Ik duwde haar hardhandig van de stoel af, en beval haar mij te volgen. Braaf deed zij wat ik van haar vroeg. We kwamen aan bij de badkamer. Haar ogen keken vreemd het kamertje rond. Waarschijnlijk was ze op zoek naar een ontsnappingsmogelijkheid. Ik grijnsde breed. Ze zou niet kunnen ontsnappen. 'Doe je kleren uit', zei ik en keek haar indringend aan.

Haar adem stokte, en langzaam trok ze haar shirt over haar hoofd heen. Al snel volgde haar broek. Haar vingers hielden halt bij haar bh sluiting. Mijn ogen maakten een rollende beweging. Jezus. Trek gewoon uit slet. 'Schiet op', zei ik geïrriteerd.

Ze kromp duidelijk zichtbaar ineen. Verdomme, trek gewoon je lingerie uit. 'Ik wil je ook wel helpen? Moet ik helpen Sarah?' Mijn stem was luid en duidelijk, en weer galmde in de ruimte.

'Nee', piepte ze nauwelijks hoorbaar.

Ik knikte goedkeurend toen ze de sluiting van haar bh los maakte, en het kledingstuk niet veel later op de grond liet vallen. Ze sloeg meteen haar handen beschermend voor haar borsten. Ik keek haar even onderzoekend aan, maar ze maakte geen aanstalten haar slipje uit te trekken. 'Ga jij altijd douchen met onderbroek aan?' vroeg ik vol minachting.

Sarah knikte. Mijn ogen maakten een rollende beweging. Ik had weinig geduld vandaag schatje. 'Doe uit', siste ik.

Heel langzaam liet ze uiteindelijk haar onderbroek naar beneden zakken, en stapte ze eruit. Ik kreunde zachtjes toen ik haar naakte lichaam zag. Nog zo jong, en vol in ontwikkeling. Het trok mij enorm aan. Ze liet haar handen langs haar lichaam zakken, en ik knikte goedkeurend. Ik grijnsde breed. 'Je bent zo perfect', prevelde ik naar waarheid.

Kippenvel verspreidde zich duidelijk zichtbaar over haar huid heen. Schatje toch. Ik trok snel mijn kleren uit, onder toeziend oog van Sarah' grote ogen. Ik draaide de kraan open, en duwde haar ruw de douche in. Een seconde later stapte ik er zelf in. Sarah rilde, en snel draaide ik de temperatuur hoger. Ik had geen zin in een ziek wijf. Ze drukte zichzelf tegen de muur, en nam mij met angstige ogen in haar op. 'Niet zo verlegen', zei ik lachend, wetend dat het niet daar van kwam. Ze was bang voor mij. Ik greep haar hand beet, en trok haar tegen mijn naakte lichaam aan. Ze probeerde los te komen, wat haar een klap opleverde in haar gezicht. 'Werk mee.'

Voorzichtig voelde ze aan haar wang, terwijl tranen achter haar ogen brandden. Samen met nog iets anders. Een ander soort emotie dat ik even niet thuis kon brengen. Ik drukte mijn lippen op de hare, en dwong haar in een stevige tongzoen. Ze weigerde mij terug te zoenen, en ik besloot het zo maar te laten. Al snel zakte mijn hand af naar haar kleine borsten. Ze probeerde mij weg te duwen, maar het lukte haar niet. Ik ging niet voor niets naar de sportschool. Mijn andere hand gleed af naar haar onderste, en streelde het daar. Nogmaals probeerde ze mij weg te duwen. Een zucht verliet mijn lippen. Nu was ik het zat. Hardhandig duwde ik haar dichter tegen de muur aan. 'Kappen nu!' schreeuwde ik, en gaf haar een klap.

Ze wilde weg duiken, maar ik hield haar tegen. 'En wees geen mietje.'

Mijn handen gingen weer verder met het strelen van haar borsten, en onderste. Ik kreunde zachtjes. Hardhandig speelde ik met haar tepels, en trok er enkele keren hard aan. Mijn vingers gleden in haar onderste, en zonder genade bewoog ik ze heen en weer. Al die tijd gaf ze geen kik meer, wat mij zeer tevreden stelde. Plots trok ik mijn vingers terug, en gleed bij haar naar binnen. Ze slaakte een gilletje, wat haar opnieuw een klap opleverde. Ik bewoog ruw heen en weer, en geluidloze tranen gleden over haar wangen heen, in combinatie met jammerende kreetjes. Niet veel later vond ik mijn verlossing, en gleed uit haar. Ik stapte uit de douche, en vulde een glas met water. Ik was dom geweest. Ze gebruikte geen anticonceptie, en ik had geen condoom gebruikt. Gelukkig was ik hier op voorbereid, en had ik een morning after pil gehaald. Ik legde de pilletjes naast het glas neer, en keek Sarah kil aan. Ze had het gezien. 'Over tien minuten kom ik je halen', zei ik kil, nadat ik mij weer aangekleed had. Zuchtend liep ik naar het bed toe, en liet mij erop zakken. Ik wist dat ik haar even tijd moest geven om bij te komen, en de juiste afweging te maken wat betrof het pilletje. Al zou ik het desnoods in haar mond stoppen, als ze het niet zelf in nam. Ik zat niet bepaald op een kind te wachten. Mijn gedachten dwaalden af, terwijl ik gebiologeerd naar een stofdeeltje staarde, dat zich licht door de lucht bewoog. Kinderen. Vroeger had ik ze gewild. Vroeger toen ik nog een normale jongen was, toen ik nog dromen had. Al mijn dromen had ik voor mijn neus in as zien veranderen. Een pijnlijke steek schoot door mijn lichaam heen. Het was allemaal een verloren zaak. Ik was nou eenmaal zo geworden, en dat zou zo blijven. Ik wilde geen kinderen meer. Ik wilde niet dat zij zo zouden worden als mij. Zuchtend stond ik op van het bed, en liep opnieuw naar de badkamer. Ik trok de deur ruw open, en zag dat Sarah nog steeds onder de douche stond. Alhoewel, stond? Ze zat op de grond, en had zichzelf opgerold tot een bolletje, terwijl de stralen over haar rug heen liepen. Ik trok haar overeind, en sleurde haar de douche uit. Meteen duwde ik het glas, en het pilletje in haar hand, zonder er woorden aan vuil te maken. 'Droog je af, en kleed je aan', zei ik kil. Meteen deed zij wat ik van haar vroeg. Ze staarde beschaamd naar beneden, terwijl ik haar strak aan bleef kijken. Ik sleurde haar mee terug de kamer in, en duwde haar op het bed neer. Ik haalde het stuk touw weer tevoorschijn, en bond haar polsen stevig aan het bed vast. 'Au', piepte ze, en tranen sprongen in haar mooie ogen. Het touw sneed duidelijk zichtbaar in haar wonden. Een zucht ontglipte mij.

'Hoe laat is het?' vroeg ze plots.

Alsof tijd er toe deed.

Ik gooide het deken over haar heen, voordat ik antwoord gaf. Zonder verder nog iets te zeggen, beende ik de kamer uit. Ik draaide de deur op slot, ook al wist ik dat ze niet weg kon. Ik bevond mij naar de woonkamer, en liet mij uitgeput op de stoel vallen. Mijn blik viel op een teken wat erop gekerfd was. Meteen kwam de stroom van herinneringen weer op gang in mijn hoofd. Ja. Dit was de stoel waar ik toen ook op zat.